Pomoc de minimis
Pomoc de minimis jest rodzajem pomocy publicznej, która nie podlega notyfikacji.
Pomoc de minimis to wsparcie państwa udzielane przedsiębiorcom, które nie wymaga notyfikacji Komisji Europejskiej. Zgodnie bowiem z normą prawa rzymskiego de minimis non curat lex [(łac.) - prawo nie troszczy się o drobiazgi], pomoc o niewielkich rozmiarach nie powoduje naruszenia konkurencji na rynku.
Szczegółowe uregulowania zawarte są rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z 18 grudnia 2013, które weszło w życie 1 stycznia 2014, zastępując wcześniejsze rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zgłoszeniu nie podlega pomoc publiczna w wysokości nieprzekraczającej 200 tys. euro w ciągu 3 lat.
Konstrukcja pomocy de minimis opiera się nie na wyłączeniu jej spod ogólnego zakazu konkurencji (art. 107 i 108 TFUE) na mocy aktu prawnego, a na uznaniu (i jedynie potwierdzeniu tego w rozporządzeniu Komisji), że pomoc ta jest na tyle drobna, że nie zagraża zasadom wolnego rynku. Stąd też tytuł rozporządzenia: "w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis".
Rok | Ogólna wartość udzielonej pomocy |
---|---|
2015 | 19 357 mln zł |
2014 | 25 262 mln zł |
2013 | 22 116 mln zł |
2012 | 21 795 mln zł |
2011 | 21 462 mln zł |
2010 | 24 087 mln zł |
2009 | 19 173 mln zł |
2008 | 14 383 mln zł |
2007 | 6 549 mln zł |
2006 | 5 875 mln zł |
2005 | 4 795 mln zł |
- ↑ Prezes Rady Ministrów: Druk nr 180. Raport o pomocy publicznej w Polsce udzielonej przedsiębiorcom w 2014 r. wraz z Raportem o pomocy de minimis w Polsce udzielonej przedsiębiorcom w 2014 roku.. [dostęp 2016-01-26].
- ↑ Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów: Raporty o pomocy publicznej w Polsce udzielonej przedsiębiorcom. [dostęp 2016-01-26].