Przejdź do zawartości

Dariusz III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Nous (dyskusja | edycje) o 19:04, 25 gru 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Dariusz III
Ilustracja
król Persji
Okres

od 336 p.n.e.
do 330 p.n.e.

Dane biograficzne
Dynastia

Achemenidzi

Data śmierci

330 p.n.e.

Ojciec

Arsames II

Matka

Sysygambis

Rodzeństwo

Oksatres z Persji

Żona

Statejra I

Dzieci

Statejra II, Drypetis

Dariusz III uciekający po bitwie pod Issos (Museo Archeologico Nazionale, Neapol)

Dariusz III (zm. 330 r. p.n.e.) – ostatni król perski z dynastii Achemenidów. Rządził jako Król Królów w latach 336-330 p.n.e. W języku perskim jego imię było wymawiane Darajawausz, w języku greckim nazywany Dareios Kodomanos, w języku egipskim Inczriusza.

Pochodził z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata (gr. Artaksates)[1], syn Arsamesa i Sysygambis, córki Artakserksesa II. Jego dziadkiem był Ostanes I - jeden z braci Artakserksesa II.

W latach 344-336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa, który otruł dwóch wcześniejszych królów Artakserksesa III oraz Arsesa. Po objęciu rządów w pierwszej kolejności rozwiązał kwestię wpływowego eunucha, nakazując mu wypicie wina z trucizną. Jeszcze w 336 p.n.e. odzyskał Egipt, pokonując Chabbasza i przywracając władzę perską w tym kraju. Przyjął tytulaturę faraońską. Zlekceważył jednak ostrzeżenia nieprzychylnych Macedonii Greków o planowanej już za Filipa II wyprawie przeciwko Persji i nie przygotował swojego państwa do obrony, bądź nie zdążył tego zrobić.

W 334 p.n.e. Aleksander Macedoński wylądował w Azji Mniejszej i rozbił siły miejscowych satrapów perskich nad Granikiem. W tej bitwie zginął syn Dariusza III. Nie słuchał greckich najemników, którzy radzili mu zastosowanie taktyki spalonej ziemi, czyli wycofywanie się w głąb imperium, niszcząc przed Macedończykami plony i miasta.

W 333 p.n.e. pod Issos siły perskie zostały ponownie rozbite, do niewoli dostały się: matka Dariusza - królowa Sysygambis, jego żona - Statejra I oraz córki: Statejra II i Drypetis. Następnie Aleksander Macedoński zajął Fenicję, Palestynę i Egipt. Dariusz próbował wejść w układy z Aleksandrem, oferując mu oddanie ziem, które już zdobył oraz wszystkich satrapii perskich na zachód od Eufratu, jednak Macedończyk odmówił.

W 331 p.n.e. pod Gaugamelą armia perska została ostatecznie rozbita. Dariusz uciekł po bitwie razem z niedobitkami swojej armii. Zginął w 330 p.n.e. niedaleko miejscowości Hekatompylos w Partii. Został tam śmiertelnie raniony w zamachu przeprowadzonym z rozkazu satrapy Baktrii - Bessosa, z którym był spokrewniony. Zlecił on zgładzenie Wielkiego Króla swoim dwóm sługom Satibarzanesowi i Barzaentesowi, a następnie ogłosił się królem Persji jako Artakserkses V[2].

Po śmierci Dariusza Aleksander pojmał Bessosa i oddał go pod osąd trybunału perskich dygnitarzy, na czele którego postawił brata Dariusza Oksartesa. Ciało króla pochował zgodnie z perskim rytuałem w królewskim grobie. W 324 p.n.e. Aleksander poślubił Stateirę, córkę Dariusza, łącząc w ten sposób obie dynastie.

Rodzina Dariusza III przed Aleksandrem Macedońskim (obraz Paolo Veronese)

Przypisy

  1. Ziółkowski A., Historia powszechna. Starożytność’’, PWN Warszawa 2009, s. 476.
  2. Olbrycht J. M., Aleksander Wielki i świat irański, Rzeszów 2004, s. 25.