Przejdź do zawartości

Stanisław Kunat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Braniewiak (dyskusja | edycje) o 20:14, 22 mar 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Stanisław Kunat
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1799
Michaliszki

Data i miejsce śmierci

15 maja 1866
Paryż

Miejsce spoczynku

Cmentarz Les Champeaux w Montmorency

Zawód, zajęcie

ekonomista

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

magister prawa i administracji

Rodzice

Karol i Wiktoria z d. Konarska h. Gryf

Stanisław Kunat (Kunatt) (ur. w 1799 w Michaliszkach, zm. 15 maja 1866 w Paryżu) – polski ekonomista, profesor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, członek rządu w Powstaniu listopadowym, działacz emigracyjny, wydawca prasy, nauczyciel.

Życiorys

Urodził się w 1799 w rodzinie Karola herbu Topór pisarza aktowego smoleńskiego i jego żony Wiktorii z d. Konarskiej. Ukończył szkołę początkową w Sejnach i następnie studia w Królewskim Uniwersytecie Warszawskim w 1820 i otrzymał tytuł magistra prawa i administracji.

W tym samym roku został wysłany na dalsze nauki w zakresie nauk administracyjnych oraz technologicznych do Berlina i Paryża. Poznał ekonomię Holandii, Szwajcarii oraz Anglii. Odbył praktykę w paryskim domu bankowym Lafitte. W 1823 powrócił do kraju i przez kolejne cztery lata wykładał naukę o handlu, administracji oraz statystykę. Od 1827 prowadził w zastępstwie katedrę prawa cywilnego. Był wykładowcą w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego oraz pracował jako referent w Banku Polskim.

Był zwolennikiem idei głoszonych przez D. Ricardo, przetłumaczył i wydał jego pozycję: "O zasadach ekonomii politycznej i o podatku" w dwóch tomach w 1826-1827.

W czasie powstania listopadowego jako oficer był w Gwardii Akademickiej oraz został mianowany radcą stanu i sekretarzem-redaktorem protokołów posiedzeń Rady Najwyższej Narodowej. W październiku 1831 udał się na emigrację.

Był członkiem Tymczasowego Komitetu Narodowego, współpracował z Lelewelem i należał do Rady Konserwatywnego Zakładu Polaków w Paryżu. Współredagował organ konserwatystów "Feniks" i był członkiem Towarzystwa Trzeciego Maja. W latach 1834-37 wraz z K. Bronikowskim i przez następne trzy lata samodzielnie wydawał "Kronikę Emigracji Polskiej". Współredagował w latach 1845-46 miesięcznik "Demokracja Polska w XIX wieku".

Przez okres 20 lat nauczał historii i literatury w Instytucie Panien w Hotelu Lambert oraz historii powszechnej i ekonomii w Wyższej Szkole Polskiej na Montparnasse. Należał do członków założycieli i od 1838 był sekretarzem Towarzystwa Literackiego przekształconego w Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu oraz był członkiem Towarzystwa Pomocy Naukowej.

Zmarł 15 maja 1866 i pochowany został na cmentarzu w Montmorency.

Bibliografia