Przejdź do zawartości

Henryk Konwiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MastiBot (dyskusja | edycje) o 23:51, 12 gru 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Henryk Konwiński
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1936
Poznań

Zawód

reżyser operowy, choreograf, tancerz

Lata aktywności

1971-

Zespół artystyczny
Teatr Wielki w Poznaniu, Opera Śląska
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Złoty Krzyż Zasługi

Henryk Konwiński (ur. 19 listopada 1936 w Poznaniu) – polski reżyser operowy, choreograf i tancerz, kierownik zespołu baletowego Teatru Wielkiego w Poznaniu i Opery Śląskiej.

Życiorys

Wychodząc naprzeciw marzeniom ojca ukończył szkołę techniczną, uczęszczając jednocześnie w tajemnicy do ogniska baletowego przy Państwowej Szkole Baletowej. Zgodnie z nakazem pracy, jako absolwent technikum) trafił do Kościerzyny. Wstąpił tam do Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Kaszubskiej. Gdy wrócił do Poznania, znalazł zatrudnienie w operowym zespole baletowym[1].

Studiował w szkole baletowej przy Operze Warszawskiej. Został następnie wieloletnim solistą baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Pracował pod kierunkiem: Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Eugeniusza Paplińskiego, Jerzego Gogóła, Teresy Kujawy, Witolda Borkowskiego, Conrada Drzewieckiego. Jego pierwszym przedstawieniem jako choreografa była Operetka Witolda Gombrowicza w studenckim Teatrze Nurt[2]. Jego pierwszym występem baletowym w Teatrze Wielkim w Poznaniu była rola w Fontannie Bachczysaraju Borysa Asafiewa (w roku 1958). Współpracował z Telewizją Poznańską i Operą Bałtycką. Od roku 1973 związany zawodowo z Operą Śląską w Bytomiu.

W roku 1978 zadebiutował w Bytomiu w roli reżysera operowego, wystawiając Salome Richarda Straussa. Przygotował kilkadziesiąt choreografii i układów tanecznych do oper i baletu. Był stypendystą Het Nationale Ballet w Amsterdamie, Nederlands Dans Theater w Hadze, Baletu XX wieku Maurice’a Béjarta w Brukseli oraz Alicji Alonso w Hawanie. Był też kierownikiem zespołu baletowego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, współpracował z Teatrem Rozrywki w Chorzowie i Teatrem Muzycznym w Gliwicach. W 2004 r., z okazji przyjęcia Polski do Unii Europejskiej, wziął udział razem z Emilem Wesołowskim, Teresą Kujawą i Conradem Drzewieckim w przygotowaniu choreograficznej wersji IX Symfonii Ludwiga van Beethovena.

W roku 1979 przygotował choreografię do filmu Stanisława Lenartowicza Strachy (o życiu tancerki rewiowej i pisarski – Marii Ukniewskiej), w r. 1983 do Szkoda twoich łez, a w r. 2006 do spektaklu TV Olgi Lipińskiej Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale[3].

Reżyseria (wybór)[4]

Odznaczenia i wyróżnienia[5]

  • 1973 – Nagroda za III miejsce w I Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi
  • 1975 – Złoty Krzyż zasługi
  • 1976 – Nagroda Wojewody Śląskiego za wysokie osiągnięcia artystyczne w dziedzinie choreografii
  • 1977 – Złota Odznaka Zasłużony dla Województwa Katowickiego
  • 1990 – Złota Maska za reżyserię i choreografię przedstawienia „Hrabina Marica” w Operetce Śląskiej w Gliwicach
  • 1992 – Złota Maska za choreografię do Monachomachii i Tańców Połowieckich
  • 1994 – Specjalna Złota Maska im. red. Barbary Sośnierz za choreografię i współrealizację „Skrzypka na dachu”, „Sny i Zderzenia” oraz „Historii Żołnierza”.
  • 1995 – Złota Maska za choreografię i inscenizację „Szkoły Błaznów”.
  • 1995 – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Zielonego Gila” i „Ad Montes”.
  • 1995 – W dowód uznania zasług Medal Pamiątkowy 50 – lecia Państwowej Opery Ślaskiej
  • 2000 – Teatralna Kurtynka za wkład pracy włożony w życie artystyczne Teatru Dzieci Zagłębia
  • 2004 – Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego
  • 2005 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 2005 – Nagroda Stowarzyszenia Autorów ZAIKS za całokształt twórczości w dziedzinie choreografii
  • 2009 – Nagroda za szczególne zaangażowanie w pracach Jury ogólnopolskich konkursów tańca w 50-lecie ich istnienia
  • 2010 – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Romeo i Julia” Berlioza
  • 2010 – Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszego choreografa
  • 2010 – Perła Śląska, nagroda miesięcznika „Śląsk”
  • 2011 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
  • 2014 – Nagroda ZASP „Terpsychora” za całokształt twórczości
  • 2016 – Medal Miasta Bytomia w dziedzinie kultury
  • 2016 – nagroda Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie choreografii i tańca
  • 2018 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]

Przypisy

  1. Magdalena Nowacka-Goik, Maestro, prosimy na scenę! Budowniczy scenicznych kreacji od 65 lat, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 19.11.2021, s. 26
  2. Henryk Konwiński w bazie Taniec Polski. [dostęp 2017-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)].
  3. Henryk Konwiński w bazie Film Polski
  4. Henryk Konwiński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-09].
  5. http://opera-slaska.pl/henryk-konwinski/
  6. Odznaczenia dla zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 2018-02-09. [dostęp 2018-02-16].

Bibliografia