Łagiewniki (powiat buski)
50°29′04″N 20°44′49″E/50,484444 20,746944
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
647[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-100[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TBU |
| SIMC |
0232199[4] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój  | |
| 50°29′04″N 20°44′49″E/50,484444 20,746944[1]
| |
Łagiewniki – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój[5][4].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0232207 | Błonie | część wsi |
| 0232213 | Kurzejów | część wsi |
| 0232220 | Stara Wieś | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Nazwa pochodzi od aplikacji łagiewnik „człowiek przynależny do książęcej ludności służebnej, trudniącej się wyrobem łagwi czy też warzeniem piwa i syceniem miodu dla dworu książęcego”. W liczbie mnogiej nazwa określała osadę służebną zamieszkaną przez łagiewników, którzy zdaniem wielu historyków i językoznawców byli rzemieślnikami, wytwórcami łagwi, czyli bednarzami. Według Buczka jednak trudnili się nie tyle produkcją łagwi, co warzeniem piwa i syceniem miodu. Byli to przede wszystkim służebnicy dworu książęcego, tzw. słodownicy – piwowarzy i miodowarzy, którzy towarzyszyli księciu w jego podróżach i przechowywali w łagwiach napoje. Nazwy miejscowe Łagiewniki pochodzą z okresu wczesnohistorycznego, same osady powstały przed początkiem XIV w., jest ich w Polsce dużo.[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71144
- ↑ Wieś Łagiewniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-12], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 686 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany. 6: L-Ma. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 2005, s. 260, seria: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany. ISBN 83-88866-26-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Łagiewiki (10), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 573.
