Pieprzyca siewna

Pieprzyca siewna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	pieprzyca
Gatunek	pieprzyca siewna
	Nazwa systematyczna
	Lepidium sativum L.; Sp. pl. 2:644. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 26 lut 2024, była oparta na tej wersji.

Pieprzyca siewna (pot. rzeżucha, rzeżucha ogrodowa^[3] lub rzeżucha siewna; Lepidium sativum L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Pochodzi z południowo-zachodniej Azji (na południe i zachód od Turcji, Iranu i Pakistanu) oraz z północno-wschodniej Afryki (Etiopii i Egiptu)^[4]. Uprawiana i dziczejąca z upraw na całym świecie.

Roślina znana jest w Polsce też pod zwyczajową nazwą „rzeżucha”, „rzeżucha siewna” lub „rzeżucha ogrodowa”, co jest o tyle mylące, że nazwa rzeżucha odnosi się do odrębnego rodzaju roślin.

Morfologia

Łodyga: Osiąga wysokość 30–60 cm. Wzniesiona, rozgałęziona u góry, z sinozielonym nalotem.
Liście: Dolne liście są długoogonkowe, pierzaste o odcinkach całobrzegich lub nacinanych, środkowe są trójdzielne, a górne siedzące, niepodzielne, równowąskie.
Kwiaty: Kwiatostan w formie grona złożony z licznych białych lub jasnoróżowych kwiatów. Kwiaty są drobne, czterokrotne.
Owoce: Owocem jest okrągłojajowata, w górze oskrzydlona łuszczynka o długości 5–6 mm, zawierająca dwa gładkie nasiona.
Nasiona: Drobne, czerwonawobrązowe, kształtu jajowatego, ostro zakończone, o wymiarach 2,2–3,2 mm długości, 1,0–1,5 mm szerokości i 0,6–1,4 mm grubości.

Zastosowanie

Uprawiana od najdawniejszych czasów jako warzywo. Spożywana najczęściej w stanie pełnego rozwoju liścieni. Używana do przyprawiania zup, sosów, surówek, sałatek i serów. Powszechnie uprawiana przed Wielkanocą jako tradycyjna ozdoba oraz bogate źródło witamin.

Roślina zawiera witaminę C, B₁, K. Nasiona zawierają 22–23% oleju, pozyskiwanego kiedyś do celów spożywczych i technicznych.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
↑ Rzeżucha ogrodowa. SwiatKwiatow.pl. [dostęp 2017-09-29].
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).

[3] Rzeżucha ogrodowa. SwiatKwiatow.pl. [dostęp 2017-09-29].

[grin-4] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].

[1]

[2]

[3]

[4]