Przejdź do zawartości

Marcin Romanowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szelma W (dyskusja | edycje) o 23:22, 18 sie 2024. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 18 sie 2024, była oparta na tej wersji.
Ten artykuł jest teraz edytowany.
Aby zapobiec konfliktom edycji prosimy nie edytować strony do czasu usunięcia tej wiadomości. Nazwa użytkownika, który dodał tę wiadomość, jest wyświetlona na stronie historii.
Jeżeli ten artykuł nie był edytowany od kilku (nie dotyczy komunikatu o „gruntownej przebudowie”) godzin, należy usunąć szablon.
Marcin Romanowski
Ilustracja
Marcin Romanowski (2019)
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1976
Skrwilno

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik państwowy, polityk

Tytuł naukowy

doktor nauk prawnych

Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Stanowisko

wiceminister sprawiedliwości (2019–2023), poseł na Sejm X kadencji (od 2023)

Partia

Suwerenna Polska

Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Marcin Romanowski (ur. 20 stycznia 1976 w Skrwilnie[1]) – polski prawnik, polityk i urzędnik państwowy, doktor nauk prawnych, w latach 2019–2023 podsekretarz stanu, a w 2023 sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, poseł na Sejm X kadencji. Od stycznia 2024 zastępca przedstawiciela Sejmu RP w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy[2].

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Rypinie (1995), studiów prawniczych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (2000) oraz podyplomowych studiów prawniczych (Magister Legum, LL.M.) na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2002). Stypendysta Fundacji Konrada Adenauera na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2000–2002), a także na uniwersytetach w Greifswaldzie i w Berlinie (2004–2005).

Rozprawę doktorską pt. Własność w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Studium teoretycznoprawne na przykładzie Niemiec po 1989 roku obronił w 2008 na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa na WPiA UKSW w Warszawie[3][1][4].

Autor kilkunastu publikacji i opracowań naukowych, w tym współautor monografii O trudnych przypadkach filozofii prawa. Studia z antropologii filozoficznej[5] oraz Reprywatyzacja. Problemy teorii i praktyki[6].

Działalność polityczna

W wyborach samorządowych w 2002 ubiegał się bez powodzenia o mandat radnego Rady m.st. Warszawy z listy komitetu Julii Pitery[7]. Ekspert tzw. komisji w sprawie Rywina (2003–2004)[1]. W latach 2005–2007[8] oraz 2015–2019[4][8] doradca ministra sprawiedliwości[8].

W latach 2016–2019 dyrektor Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości[9], a w latach 2016–2021 przewodniczący Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej[10][11]. W latach 2018–2019 pełnił urząd Pełnomocnika Ministra Sprawiedliwości ds. Informatyzacji i Cyberbezpieczeństwa oraz ds. Funduszu Sprawiedliwości[12].

4 czerwca 2019 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości[1]. W listopadzie 2023 przeszedł na funkcję sekretarza stanu w tym samym resorcie, a w grudniu tego samego roku zakończył pełnienie tej funkcji.

Pełniąc funkcję wiceministra sprawiedliwości, był odpowiedzialny m.in. za informatyzację i cyberbezpieczeństwo wymiaru sprawiedliwości, powołując Centrum Cyberbezpieczeństwa w Zamościu, odpowiadał również za obszar nowoczesnych technologii w wymiarze sprawiedliwości. Pod jego kierunkiem został opracowany projekt wykorzystujący sztuczną inteligencję do monitorowania zachowań niebezpiecznych i niepożądanych w zakładach karnych[13].

Od 2022 wykładowca w Instytucie Prawa Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu[14]. Pomysłodawca i założyciel Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości.

Jest numerariuszem katolickiej organizacji Opus Dei[15][16].

W wyborach parlamentarnych w 2023 r. uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji, kandydując z listy Prawa i Sprawiedliwości, zdobywając 17 318 głosów[17]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra.

22 stycznia 2024 został zastępcą przedstawiciela Sejmu RP w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. Od 23 stycznia 2024 pełnoprawny członek podkomisji Praw Człowieka oraz podkomisji Sztucznej Inteligencji i Praw Człowieka w Zgromadzeniu Pralamentarnym RE[2].

Śledztwo i zatrzymanie

W 2024 został objęty śledztwem Prokuratury Krajowej dotyczącym wydatkowania środków z Funduszu Sprawiedliwości[18]. 12 lipca 2024 Sejm uchylił Romanowskiemu immunitet poselski i uchwalił zgodę na jego zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie[19]. 15 lipca 2024 został zatrzymany w Warszawie przez funkcjonariuszy ABW na wniosek Prokuratury Krajowej[20][21][22]. Dzień później został wypuszczony na wolność na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa. Według Romanowskiego, było to związane z jego drugim immunitetem, wynikającym z członkostwa w delegacji Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[23][24][25]. Przewodniczący Zgromadzenia Theodoros Rousopoulos(inne języki), w liście do marszałka Sejmu Szymona Hołowni, zwrócił uwagę, że członkowie Zgromadzenia są objęci immunitetem przez cały rok trwania jego Sesji[26]. Część prawników wyraziła odmienne zdania w tej sprawie, m.in. Andrzej Zoll, który argumentował, że gdyby Romanowski nie był posłem na Sejm, nigdy nie zostałby członkiem delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego RE[27][28].

Poglądy

W okresie pełnienia funkcji wiceministra sprawiedliwości, 3 marca 2023 na Twitterze opublikował wpis, w którym poparł wymierzenie kary śmierci dla czwórki osób w wieku 16 i 17 lat, domniemanych sprawców zabójstwa innego nastolatka[29].

Według Romanowskiego konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (tzw. konwencja stambulska) wprowadza zamieszanie ideologiczne, pojęcie gender, wskazując płeć kulturową i uwarunkowania społeczne jako przyczynę przemocy – a nie alkohol czy seksualizację obrazu kobiety w mediach[30]. W mediach szeroko komentowano jego słowa określające konwencję jako „genderowy koń trojański”[31][32].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Marcin Romanowski wiceministrem sprawiedliwości - Ministerstwo Sprawiedliwości - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Sprawiedliwości [dostęp 2024-08-18] (pol.).
  2. ↑ a b Mr Marcin Romanowski (Poland, EC/DA), [w:] Parliamentary Assembly of the Council of Europe [online], pace.coe.int [dostęp 2024-07-17] (ang.).
  3. ↑ O Katedrze [online], wpia.uksw.edu.pl [dostęp 2019-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-28].
  4. ↑ a b Marcin Romanowski [online], orcid.org [dostęp 2024-07-16].
  5. ↑ Maciej Dybowski, Marcin Romanowski, O trudnych przypadkach w filozofii prawa. Studia z antropologii filozoficznej [On hard cases in the philosophy of law. Studies in philosophical antropology] [Book in Polish] (2015) [online] [dostęp 2019-05-28] (ang.).
  6. ↑ Polska Bibliografia Naukowa [online], pbn.nauka.gov.pl [dostęp 2019-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-28].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002 [online] [dostęp 2020-05-10].
  8. ↑ a b c Numerariusz Opus Dei i Fundusz Sprawiedliwości. Kim jest Marcin Romanowski [online], Onet Wiadomości, 12 lipca 2024 [dostęp 2024-07-16] (pol.).
  9. ↑ Kierownictwo – Instytut Wymiaru Sprawiedliwości [online], iws.gov.pl [dostęp 2019-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-28].
  10. ↑ Rada KSAP [online], ksap.gov.pl [dostęp 2019-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-25].
  11. ↑ Nowi członkowie Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego [online], Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, 3 listopada 2021 [dostęp 2022-01-15].
  12. ↑ Fundusz Sprawiedliwości spieszy z ratunkiem dla pokrzywdzonych [online], gosc.pl, 14 marca 2019 [dostęp 2019-05-28].
  13. ↑ Inteligentna detekcja w służbie więzienników. Osadzeni na oku nowego systemu [online], infosecurity24.pl, 28 października 2022 [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  14. ↑ [Tylko u nas] Dr M. Romanowski: Mamy do czynienia z kryzysem przywództwa w Unii Europejskiej [online], RadioMaryja.pl, 22 października 2022 [dostęp 2023-07-03].
  15. ↑ Sebastian Klauziński, Numerariusz Opus Dei i twórca kuźni kadr Ziobry. Kim jest nowy wiceminister sprawiedliwości [online], oko.press, 14 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-22].
  16. ↑ Wojciech Wybranowski, Walczymy z ideologią, która atakuje wolność [online], dorzeczy.pl, 30 lipca 2019 [dostęp 2020-01-08].
  17. ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w 2023 r. [online], wybory.gov.pl [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  18. ↑ Wniosek Prokuratora Generalnego o uchylenie immunitetu [online], gov.pl [dostęp 2024-06-19] (pol.).
  19. ↑ Uchylenie immunitetu posłowi Marcinowi Romanowskiemu. Wynik głosowania w Sejmie [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-19] (pol.).
  20. ↑ Były wiceminister Marcin Romanowski został zatrzymany przez ABW [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  21. ↑ Marcin Romanowski zatrzymany. Prawnik posła informuje o akcji ABW [online], interia.pl, 18 lipca 2024 [dostęp 2024-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-18].
  22. ↑ Poseł Marcin Romanowski zatrzymany przez ABW! [online], gazetabilgoraj.pl, 16 lipca 2024 [dostęp 2024-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-16].
  23. ↑ Lewandowski: Romanowski nie może być ponownie zatrzymany pod tymi samymi zarzutami [online], www.rmf24.pl [dostęp 2024-07-17] (pol.).
  24. ↑ Marcin Romanowski zapowiada odwet. Nawet wobec prawników [online], gazetaprawna.pl, 18 lipca 2024 [dostęp 2024-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-18].
  25. ↑ Poseł Marcin Romanowski wyszedł na wolność [online], businessinsider.com.pl, 17 lipca 2024 [dostęp 2024-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-18].
  26. ↑ Rada Europy reaguje w sprawie Marcina Romanowskiego. Chce zawieszenia postępowania [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-17] (pol.).
  27. ↑ Immunitet Romanowskiego. Dwie opinie prawne potwierdzają interpretację prokuratury [online], oko.press [dostęp 2024-07-18] (pol.).
  28. ↑ Magdalena Gałczyńska, Prof. Andrzej Zoll o sprawie Romanowskiego: Rada Europy mogła się pomylić [online], wiadomosci.onet.pl, 17 lipca 2024 [dostęp 2024-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2024-07-18].
  29. ↑ Marcin Kozłowski, Zabójstwo 16-letniego Eryka w Zamościu. Jest wniosek zastępcy Ziobry do Prokuratury Krajowej [online], gazeta.pl, 3 marca 2023 [dostęp 2023-03-03].
  30. ↑ Marcin Romanowski: Konwencja stambulska to prawny koń trojański [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  31. ↑ „Lewicowy, genderowy koń trojański”. Wiceminister sprawiedliwości o konwencji stambulskiej – Wiadomości – polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  32. ↑ PiS skrada się do „genderowego konia trojańskiego”. Efektem może być atak na prawa kobiet [online], oko.press [dostęp 2023-08-04] (pol.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Romanowski&oldid=74568641”