Przejdź do zawartości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Minuskuła

Podstawowe pismo

łacińskie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

, – archaiczna litera alfabetu łacińskiego używana w niektórych rękopisach karolińskich. Jej kształt wywodzi się od kształtu litery Z w piśmie wizygockim. Była używana jako litera odrębna od Z w rękopisach w języku staroportugalskim i kastylijskim, w których oznaczała dźwięk [ts] (spółgłoskę zwarto-szczelinową dziąsłową bezdźwięczną)[1]. Z czasem Ꝣ uległa przekształceniu w Ç[1].

Kodowanie

Znak
Nazwa w UnikodzieLatin Capital Letter Visigothic ZLatin Small Letter Visigothic Z
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowodziesiętnieszesnastkowo
Unicode42850U+A76242851U+A763
UTF-8234 157 162ea 9d a2234 157 163ea 9d a3
Odwołania znakowe SGMLꝢꝢꝣꝣ

Przypisy

  1. a b Michael Everson i inni, Proposal to add medievalist characters to the UCS, International Organization for Standardization, 30 stycznia 2006.