Przejdź do zawartości

Dolinczański Potok (dopływ Chochołowskiego Potoku)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Dolinczański Potok
Ilustracja
Dolinczański Żleb, którym spływa Dolinczański Potok. Po prawej stronie Grześ
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Tatry

Potok 5 rzędu
Źródło
Wysokość

1515 m n.p.m.

Współrzędne

49°14′02,5″N 19°46′09,5″E/49,234028 19,769306

Ujście
Recypient Chochołowski Potok
Wysokość

ok. 1130 m n.p.m.

Współrzędne

49°14′01″N 19°47′12″E/49,233611 19,786667

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, po prawej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, po prawej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”

Dolinczański Potok – potok, dopływ Chochołowskiego Potoku[1]. Cała jego zlewnia obejmuje Dolinczański Żleb w Tatrach Zachodnich. Jest to żleb na wschodnich stokach Grzesia wznoszącego się nad Polaną Chochołowską[2]. Dolinczański Potok wypływa poniżej Łuczniańskiej Przełęczy ze szczelinowego, skalnego źródła znajdującego się na wysokości 1515 m[3]. Koryto potoku jest wyżłobione w skałach krystalicznych i zawalone skalnym rumoszem[4]. Potok spływa w kierunku północno-wschodnim dnem Dolinczańskiego Żlebu i w lesie, około 330 m na południe od drogi prowadzącej Polaną Chochołowską uchodzi do Chochołowskiego Potoku jako jego lewy dopływ. Następuje to na wysokości około 1120 m[5].

Jest to niewielki potok. Powierzchnia zlewni wynosi 3,374 km², długość potoku 1,44 km, a średni spadek 28%. Potok przecina obrzeża utworzonego przez siebie stożka piargowego. Prawdopodobnie w stożku tym następuje ucieczka części jego wód. Znajdują się w nim bowiem dwa źródła, prawdopodobnie zasilane wodą z potoku (przynajmniej częściowo)[4].

Koryto potoku przecina, tuż powyżej jego ujścia, zielony szlak turystyczny z Polany Chochołowskiej[6].

 Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.

Przypisy

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 56, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-04-02].
  4. a b Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
  5. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-02].
  6. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.