Przejdź do zawartości

Rejencja zachodniopruska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Rejencja zachodniopruska

Rejencja zachodniopruska (niem. Regierungsbezirk Westpreußen) – pruska i niemiecka jednostka administracyjna istniejąca w latach 1920–1939 jako jedna z czterech rejencji prowincji Prusy Wschodnie.

Historia

Nowy okręg administracyjny powstał z terenów dawnych rejencji: kwidzyńskiej i gdańskiej położonych po wschodniej stronie Wisły i Nogatu. Do jego utworzenia doszło po przejęciu przez Polskę Pomorza w lutym 1920 i wygraniu przez Niemcy plebiscytu na Warmii, Mazurach i Powiślu, dzięki któremu jedynie kilkanaście gmin powiatu kwidzyńskiego położonych po wschodniej stronie Wisły znalazło się w Polsce.

Rejencja (do 1922 nosząca starą nazwę kwidzyńska) obejmowała powiat grodzki Elbląg oraz powiaty ziemskie: Elbląg (Elbing), Kwidzyn (Marienwerder), Sztum (Stuhm), Susz (Rosenberg) i Malbork (Marienburg). W pewnej mierze zaludniona była przez rodzimą ludność polską, w szczególności powiat sztumski, w którym działały komórki Związku Polaków w Niemczech[1].

Rejencja została rozwiązana w 1939 i włączona w skład Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie jako część reaktywowanych rejencji kwidzyńskiej i gdańskiej.

Podział administracyjny 31 sierpnia 1938

Stolica: Marienwerder/Kwidzyn

Powiat grodzki:

  1. Elbing/Elbląg

Powiaty ziemskie:

  1. Landkreis Elbing (powiat elbląski)
  2. Landkreis Marienburg (Westpr.) (powiat malborski)
  3. Landkreis Marienwerder (powiat kwidzyński)
  4. Landkreis Rosenberg in Westpreußen (powiat suski)
  5. Landkreis Stuhm (powiat sztumski)

Przypisy

  1. F. Mamuszka 'Sztum i ziemia' Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985 Sztum, s. 15

Bibliografia