Przejdź do zawartości

U-303

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
U-303
ilustracja
Historia
Stocznia

Flender Werke AG, Lubeka

Położenie stępki

14 czerwca 1941

Wodowanie

16 maja 1942

 Kriegsmarine
Wejście do służby

7 lipca 1942

Zatopiony

21 maja 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,20 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 3200 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8500 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

43

U-303 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku, odbył dwa patrole bojowe. Został zatopiony 21 maja 1943 przez okręt podwodny HMS „Sickle”. Jedynym dowódcą był Kptlt. Karl-Franz Heine.

Historia

Okręt został włączony do 8. Flotylli U-Bootów (Gdańsk) celem szkolenia i zgrania załogi. Od stycznia 1943 roku jako jednostka bojowa w składzie 7. (Saint-Nazaire), później 29. Flotylli (Tulon).

U-303 odbył dwa patrole bojowe. 31 grudnia 1942 roku wypłynął celem zwalczania alianckiej żeglugi na północnym Atlantyku. W ciężkich warunkach pogodowych nie zdołano nawiązać kontaktu bojowego z nieprzyjacielem aż do 23 lutego 1943 roku, kiedy to U-Boot został skierowany na spotkanie z konwojem ON-166. Zatopiono wówczas jedną jednostkę – amerykański frachtowiec „Expositor” (4959 BRT). Był to w istocie „cios łaski”, bo statek dryfował opuszczony przez załogę po storpedowaniu go kilka godzin wcześniej przez U-606 (zatopiony po tym ataku przez okręty eskorty konwoju, m.in. ORP „Burza”)[1]. Z powodu małego zapasu paliwa i obrażeń doznanych przez dwóch marynarzy podczas przeładunku torped, U-303 rozpoczął rejs powrotny. Spotkanie z „mleczną krową” – podwodnym zaopatrzeniowcem typu XIV U-462 pozwoliło na zabunkrowanie i uzyskanie pomocy lekarskiej.

Na początku kwietnia 1943 roku U-Boot rozpoczął kolejny rejs, którego celem było pokonanie Cieśniny Gibraltarskiej i wzmocnienie niemieckich sił podwodnych operujących na Morzu Śródziemnym. Po pomyślnym wykonaniu zadania okręt został skierowany na przegląd do stoczni w Tulonie. 21 maja 1943 roku okręt opuścił port, by na pobliskim akwenie przejść próby morskie. Wówczas został wykryty i storpedowany przez brytyjski okręt podwodny HMS „Sickle”. W wyniku ataku zginęło 20 członków załogi U-Boota, uratowano 28, w tym dowódcę[a].

Zobacz też

Uwagi

  1. Heine objął później dowództwo U-403, 18 sierpnia 1943 roku zginął wraz z całą załogą u zachodnich wybrzeży Afryki.

Przypisy

  1. Rafał Mariusz Kaczmarek. Burza, U 606 i konwój ON 166. "Morze, Statki i Okręty" nr 3/2013, s. 60

Bibliografia

  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 1], Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
  • Geoffrey Jones: Submarines versus U-boats. Londyn: W. Kimber, 1986. ISBN 0-7183-0626-0.
  • U-303. www.uboat.net. [dostęp 2013-11-01]. (ang.).