Park Narodowy San Esteban
10°23′27″N 67°58′49″W/10,390833 -67,980278
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
stan Carabobo |
| Data utworzenia |
14 stycznia 1987 |
| Powierzchnia |
435 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Wenezueli  | |
| 10°23′27″N 67°58′49″W/10,390833 -67,980278
| |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy San Esteban (hiszp. Parque nacional San Esteban) – park narodowy w północnej części Wenezueli położony w stanie Carabobo. Został utworzony 14 stycznia 1987 roku i zajmuje obszar 435 km². W 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Od wschodu graniczy z Parkiem Narodowym Henri Pittier[1][2][3].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Park znajduje się nad Morzem Karaibskim i obejmuje centralną część pasma górskiego Cordillera de la Costa stromo opadającego w kierunku wybrzeża oraz obszar morski z licznymi wyspami ( m.in. wyspy Isla Larga, Isla del Rey, Santo Domingo). Najwyższym szczytem jest Cerro Villalonga (1830 m n.p.m.). Na południowy wschód od parku znajduje się jezioro Lago de Valencia. Jest tu wiele rzek takich jak m.in.: El Patanemo, Borburata, San Esteban, Goigoaza, San Diego i Vigirima. W najniżej położonej części parku występują głównie lasy namorzynowe (na wybrzeżu) i sawanny. Wyżej rosną tropikalne wilgotne lasy górskie i lasy mgliste. W morzu występują rafy koralowe. W parku znajduje się największe w Wenezueli zagęszczenie petroglifów (26 stanowisk) i menhir oraz zabytki historyczne, takie jak np. fort Fortín Solano z 1766 roku[1][2][3][4].
Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od +20°C do +28 °C, a średnie roczne opady od 700 mm do 1800 mm[3][5].
Flora
[edytuj | edytuj kod]Na terenie parku stwierdzono 1520 gatunków roślin. W lasach namorzynowych dominuje Rhizophora mangle, a na sawannach sukulenty z rodzajów pałczak i opuncja oraz Tillandsia flexuosa, Bromelia humilis, kokkoloba gronowa i palmy z rodzaju Bactris[1][2][3].
W lasach rosną narażone na wyginięcie (VU) Gyranthera caribensis, Tabebuia chrysantha i Dictyocaryum fuscum, a także m.in.: Bactris setulosa, Chamaedorea pinnatifrons i Wettinia praemorsa[1][2][3].
Fauna
[edytuj | edytuj kod]W parku występuje 567 gatunków ptaków. Są to zagrożone wyginięciem (EN) wodnik wenezuelski i czyż czerwony, narażone na wyginięcie (VU) czubacz hełmiasty i harpia wielka, a także m.in.: dzwonnik brodaty, ślepowron żółtoczelny, amazonka żółtogłowa, konura brązowogardła, złocik wenezuelski, czakalaka rdzaworzytna, pelikan brunatny, fregata wielka, czubacz żółtoguzy i przepiór wenezuelski[1][2][3][6].
Ssaki tu żyjące to narażone na wyginięcie (VU) pekari białobrody, tapir amerykański i ocelot tygrysi, a także m.in.: leniwiec pstry, tamandua południowa, pekariowiec obrożny, pancernik dziewięciopaskowy, ocelot wielki, puma płowa, jaguar amerykański i paka nizinna[1][2][3].
Gady i płazy to zagrożony wyginięciem (EN) Bothrops medusa, narażone na wyginięcie (VU) Bolitoglossa borburata i krokodyl amerykański, a także m.in.:Bothrops venezuelensis, żararaka lancetowata, Bothrops colombiensis, boa dusiciel, musurana, kribo, Erythrolamprus mertensi, Erythrolamprus zweifeli, Erythrolamprus williamsi, legwan zielony i Anolis nitens[1][2][3][6][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Parque nacional San Esteban [online], inparques.gob.ve [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).
- ↑ a b c d e f g Parque Nacional San Esteban [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).
- ↑ a b c d e f g h Perfil de Parque - Venezuela Parque Nacional San Esteban [online], parkswatch.org [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).
- ↑ El Fortín Solano es un Monumento Histórico Nacional del Parque San Esteban – Minec [online] [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).
- ↑ a b Parque Nacional San Esteban arriba a 31 años – Minec [online] [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).
- ↑ a b Aniversario del Parque Nacional San Esteban [online], inparques.gob.ve [dostęp 2024-06-11] (hiszp.).