Tętnica tarczowa dolna
Tętnica tarczowa dolna (łac. arteria thyroidea inferior) – w anatomii człowieka tętnica zaopatrująca dolną część i tylną powierzchnię gruczołu tarczowego, zespalająca się z tętnicą tarczową górną[1][2]. Jest końcowym odgałęzieniem pnia tarczowo-szyjnego, wychodzącego z tętnicy podobojczykowej[1].
Jej odgałęzieniami są tętnica szyjna wstępująca i tętnica krtaniowa dolna, oddaje także gałęzie gardłowe, przełykowe i tchawicze oraz gałęzie gruczołowe – końcowe, unaczyniające tarczycę[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 222–223, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 741, ISBN 978-83-200-4501-7.
