Ion Mihalache

Ion Mihalache
	; Ion Mihalache na procesie 1947 (siedzi pierwszy z prawej)
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1882 ; Goldeștii-Badii
Data i miejsce śmierci	6 marca 1963 ; Râmnicu Sărat
	minister spraw wewnętrznych
Okres	od 1930; do 1933
Przynależność polityczna	Narodowa Partia Chłopska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ion Mihalache (ur. 3 marca 1882 we wsi Goldeștii-Badii, okręg Argeș, zm. 6 marca 1963 w Râmnicu Sărat^[1]) - polityk rumuński, więzień sumienia.

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej, z zawodu był nauczycielem. W czasie I wojny światowej walczył w armii rumuńskiej w stopniu porucznika^[1]. Po zakończeniu wojny należał do współtwórców Partii Chłopskiej (rum. Partidul Țărănesc). Sukces jego partii w wyborach parlamentarnych w listopadzie 1919 doprowadził Mihalache, zwolennika radykalnej reformy rolnej do teki ministra rolnictwa w rządzie, kierowanym przez Alexandru Vaida-Voievodę. Rząd jednak wkrótce upadł i Mihalache nie zdążył zrealizować swoich planów^[1].

Po zjednoczeniu ruchu chłopskiego w 1926 i powstaniu Narodowej Partii Chłopskiej (Partidul Național Țărănesc) Mihalache znalazł się w jej władzach centralnych. W roku 1928 ponownie objął resort rolnictwa w rządzie, kierowanym przez Iuliu Maniu. W latach 1930–1933 sprawował funkcję ministra spraw wewnętrznych (w latach 1930-1931 także ministra spraw zagranicznych). W styczniu 1931 inicjator delegalizacji Żelaznej Gwardii, był przeciwnikiem powrotu na tron Karola II. Po odejściu z rządu skupił się na pracy partyjnej, działając na rzecz radykalizacji ruchu chłopskiego.

W czasie II wojny światowej był konsekwentnym przeciwnikiem zbliżenia rumuńsko-niemieckiego, ale popierał odzyskanie Besarabii, okupowanej przez ZSRR^[1]. Wziął udział w działaniach zmierzających do usunięcia Iona Antonescu 23 sierpnia 1944^[1]. Po przejęciu władzy przez komunistów, w 1947 zdelegalizowano Narodową Partię Chłopską. Mihalache wraz z Iuliu Maniu podjęli nieudaną próbę ucieczki z kraju, z lotniska Tămădău, ale zostali ujęci i postawieni przed sądem. W listopadzie 1947 Mihalache został skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności w obozie pracy. W latach 1947–1951 był więziony w Galați, skąd trafił do Sighetu Marmației^[1]. W 1955 przeniesiony do więzienia w Râmnicu Sărat, gdzie zmarł.

Był odznaczony Orderem Michała Walecznego.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Moartea lui Ion Mihalache (1882-1963) [online], iiccr.ro, 5 lutego 2014 [dostęp 2018-07-13] (alb.).

Bibliografia

Romulus Rusan: The Chronology and the Geography of the Repression in Communist Romania. Bukareszt: 2007, s. 116. ISBN 978-973-8214-37-8.

[iicrr-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Moartea lui Ion Mihalache (1882-1963) [online], iiccr.ro, 5 lutego 2014 [dostęp 2018-07-13] (alb.).

[1]

Zjednoczone Księstwa Rumunii	Arsache Cantacuzino Grigore Ghica Rosetti-Bălănescu Papadopol-Calimah Ghica Mavrogheni Barbu Știrbei Golescu Teriachiu Golescu Golescu Ghica Calimachi-Catargiu Carp Calimachi-Catargiu Costaforu Boerescu Bălăceanu Cornea Kogălniceanu Ionescu Kogălniceanu Câmpineanu Boerescu
Królestwo Rumunii	Brătianu Stătescu Sturdza Câmpineanu Pherekyde Carp Lahovari Esărescu Lahovari Sturdza Stoicescu Sturdza Lahovari Marghiloman Sturdza Ion I.C. Brătianu Sturdza Lahovari Lahovari Sturdza Ion I.C. Brătianu Djuvara Maiorescu Porumbaru Ion I.C. Brătianu Arion Coandă Ion I.C. Brătianu Mișu Vaida Voievod Cicio Pop Zamfirescu Take Ionescu Derussi Duca Mitilineu Ion I.C. Brătianu Titulescu Mironescu Mihalache Ghica Vaida Voievod Titulescu Titulescu Antonescu Micescu Petrescu-Comnen Gafencu Manoilescu Sturdza Mihai Antonescu Niculescu-Buzești Vișoianu Tătărescu
Rumuńska Republika Ludowa	Pauker Bughici Preoteasa Maurer
Rumuńska Republika Socjalistyczna	Maurer Bunaciu Mănescu Macovescu Andrei Văduva Totu Stoian
Rumunia	Celac Năstase Meleșcanu Severin Pleșu Roman Geoană Ungureanu Cioroianu Comănescu Diaconescu Baconschi Diaconescu Marga Corlățean Meleșcanu Aurescu Comănescu Meleșcanu Mănescu Aurescu Odobescu