Przejdź do zawartości

Katra Komar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katra Komar
Ilustracja
Data urodzenia

16 maja 2001

Klub

SSK Bohinj

Debiut w PŚ

27 stycznia 2018 w Ljubnie (37. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 marca 2018 w Oberstdorfie (29. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
srebro Park City 2017 drużynowo
srebro Oberwiesent. 2020 drużynowo
brąz Oberwiesent. 2020 druż. miesz.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Erzurum 2017 druż. miesz.
brąz Erzurum 2017 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2018/2019
Multimedia w Wikimedia Commons

Katra Komar (ur. 16 maja 2001) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SSK Bohinj. Medalistka mistrzostw świata juniorów w drużynie oraz zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy indywidualnie i w drużynie.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W FIS Cup debiutowała w marcu 2016 w Harrachovie, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce[1]. W sierpniu 2016 w Oberwiesenthal po raz pierwszy wystartowała w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 32. miejsce. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017, gdzie zdobyła srebrny medal w drużynie kobiecej. Indywidualnie była 26. Na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2017 zdobyła brązowy medal w zawodach indywidualnych[2] oraz złoty w drużynie mieszanej[3].

Pierwsze punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego zdobyła w sierpniu 2017 w Oberwiesenthal, kończąc zawody na 25. pozycji. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobyła złoty medal w drużynie kobiecej. Indywidualnie była 18., a w drużynie mieszanej – 5. 27 stycznia 2018 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 37. miejsce w zawodach w Ljubnie. Pierwsze punkty cyklu zdobyła 24 marca 2018 w Oberstdorfie, zajmując 29. pozycję[4].

W sierpniu 2018 w Hinterzarten zajęła 24. miejsce w debiucie w Letnim Grand Prix. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2019 zajęła 14. pozycję indywidualnie oraz 5. w obu konkursach drużynowych. W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata kilkukrotnie zdobywała punkty. Najwyżej sklasyfikowana była na 17. pozycji, w zawodach w Lillehammer w ramach Raw Air kobiet 2019. W Pucharze Kontynentalnym 2018/2019 trzykrotnie zajmowała miejsca na podium[5], dzięki czemu zwyciężyła w klasyfikacji generalnej tego cyklu[6].

Regularnie zdobywała punkty w sezonie 2019/2020 Pucharu Świata, najczęściej kończąc zawody w trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowana indywidualnie była na 16. miejscu, które zajęła dwukrotnie, w lutowych zawodach w Hinzenbach i Ljubnie. W tej drugiej miejscowości zajęła również 2. pozycję w drużynowym konkursie cyklu[7]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończyła na 27. miejscu z 95 punktami[8]. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata Juniorów 2020, gdzie zajęła 5. pozycję indywidualnie, zaś w drużynie żeńskiej zdobyła srebrny, a w drużynie mieszanej brązowy medal[7].

W sierpniu 2020 zajęła 9. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix we Frenštácie pod Radhoštěm. W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata zdobywała punkty w większości występów. Najwyżej klasyfikowana była na 17. pozycji, w marcowych zawodach w Czajkowskim. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2021 zajęła 25. miejsce indywidualnie[9].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata punkty zdobyła tylko w dwóch startach, w których kończyła zawody na 25. i 28. miejscu[10].

Regularnie występowała w sezonie 2022/2023 Pucharu Świata, w większości startów punktując. Najwyżej sklasyfikowana została na 13. pozycji, w konkursie Raw Air 2023 w Lillehammer[11]. Puchar Świata ukończyła na 37. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 102 punktami[8]. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których zajęła 25. pozycję indywidualnie na skoczni normalnej[11].

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajęła 5. miejsce na skoczni normalnej i 13. na dużej. W Letnim Grand Prix 2023 najwyżej sklasyfikowana była na 10. pozycji, którą zajęła 24 września w Râșnovie. W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata najczęściej zajmowała lokaty w trzeciej dziesiątce. Najwyższą pozycję zajęła 3 stycznia 2024 w Villach, gdzie była 8., po raz pierwszy w karierze kończąc zawody cyklu w czołowej dziesiątce[12]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2023/2024 znalazła się na 26. miejscu ze 190 punktami[8].

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
25. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 88,5 m 89,0 m 203,8 pkt 45,3 pkt Katharina Althaus

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2017 Stany Zjednoczone Park City – 26. miejsce
2018 Szwajcaria Kandersteg – 18. miejsce
2019 Finlandia Lahti – 14. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal – 5. miejsce
2021 Finlandia Lahti – 25. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)[a]
2018 Szwajcaria Kandersteg – złoty medal (K-95)[b], 5. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[c]
2019 Finlandia Lahti – 5. miejsce (K-90)[d], 5. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[e]
2020 Niemcy Oberwiesenthal – srebrny medal (K-95)[f], brązowy medal (K-95, drużyna mieszana)[g]

Starty K. Komar na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
26. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 78,5 m 78,5 m 182,2 pkt 57,6 pkt Manuela Malsiner
2.srebro 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[a] 71,0 m 75,0 m 733,2 pkt (135,3 pkt) 38,9 pkt Niemcy
18. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 82,0 m 83,5 m 177,2 pkt 85,4 pkt Nika Križnar
1.złoto 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[b] 78,0 m 72,5 m 733,1 pkt (113,0 pkt) –
5. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. mix.[c] 82,0 m 84,0 m 750,0 pkt (149,0 pkt) 119,3 pkt Norwegia
14. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 82,5 m 86,0 m 219,8 pkt 33,3 pkt Anna Szpyniowa
5. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[d] 83,5 m 89,0 m 803,7 pkt (218,8 pkt) 108,5 pkt Rosja
5. 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[e] 88,0 m 84,5 m 944,4 pkt (217,7 pkt) 40,0 pkt Rosja
5. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 94,0 m 90,0 m 199,6 pkt 39,3 pkt Marita Kramer
2.srebro 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[f] 100,0 m 95,0 m 740,5 pkt (218,3 pkt) 60,2 pkt Austria
3.brąz 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[g] 91,5 m 91,0 m 986,0 pkt (229,3 pkt) 37,3 pkt Austria
25. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 78,0 m 75,0 m 150,8 pkt 88,2 pkt Thea Minyan Bjørseth

Igrzyska europejskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[h] – 5. miejsce (K-95), 13. miejsce (K-125)

Starty K. Komar na igrzyskach europejskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
5. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 93,5 m 95,5 m 236,8 pkt 25,8 pkt Jacqueline Seifriedsberger
13. 30 czerwca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 124,0 m 112,0 m 194,0 pkt 83,4 pkt Nika Križnar

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[8]
2017/2018 52.
2018/2019 37.
2019/2020 27.
2020/2021 36.
2021/2022 49.
2022/2023 37.
2023/2024 26.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - - - - - - 37 39 31 32 - 29 38 2
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - 33 36 - - - - 35 30 25 21 31 27 q 17 22 - - - - 44
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
- - 21 26 26 36 25 29 29 34 23 16 22 16 20 24 95
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
27 38 38 q 36 29 29 27 27 19 33 17 29 44
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - q 43 39 - - 25 31 28 31 32 32 - - 9
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
32 32 38 37 - 24 34 27 28 33 35 27 22 33 26 29 26 17 25 18 21 33 36 13 31 - 102
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
q 26 18 20 q 34 8 23 22 25 18 11 19 26 22 q 21 28 q 37 20 15 - 28 190
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[8]
2019 29.
2020 27.
2022 31.
2023 30.
2024 29.

Turniej Sylwestrowy

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[13]
2021/2022 41.
2022/2023 27.

Korona Alp

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[14]
2021/2022 31.

Turniej Dwóch Nocy

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[15]
2023/2024 43.

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2018 34.
2019 23.
2020 9.
2021 26.
2022 18.
2023 13.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
24 - 23 35 - 15
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
19 23 21 30
2020
Frenštát 15.08 punkty
9 29
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
18 17 - 22 19 25 dq 54
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
13 23 18 14 23 67
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
14 22 12 12 14 10 39 115
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2017/2018 10.
2018/2019 1.
2021/2022 57.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 24 lutego 2019 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 109,5 m 107,0 m 244,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 19 stycznia 2019 Słowenia Planica Srednija velikanka K-95 HS-104 88,5 m 87,0 m 201,7 pkt 2. 2,9 pkt Jerneja Brecl
2. 20 stycznia 2019 Słowenia Planica Srednija velikanka K-95 HS-104 91,5 m 93,5 m 217,0 pkt 3. 1,2 pkt Jerneja Brecl
1. 24 lutego 2019 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 109,5 m 107,0 m 244,6 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 7 7 22 10 107
Sezon 2018/2019
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 2 3 25 1 246
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 16 22 18 14 - - - - - - 55
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[6]
2017 33.
2019 35.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2016
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer punkty
32 41 - 0
2017
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
25 17 - - 20
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - - 8 13 52
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[17]
2015/2016 35.
2016/2017 71.
2017/2018 74.
2018/2019 71.
2019/2020 35.
2021/2022 35.
2022/2023 42.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
- - - - - - 13 11 44
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden Eau Claire Eau Claire punkty
21 16 - - - - - - - - - - - 25
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
17 15 - - - - - - - - - - - 30
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
21 14 - - - - - - - - - - 28
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - 5 4 - - - - - - - - - - 95
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - - - 7 - - - - - - - 5 6 9 - - 150
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 4 - 8 - - - - - - - 82
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Katra Komar, Žak Mogel i Domen Prevc.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Katra Komar, Pia Mazi i Nejka Repinc Zupančič.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Katra Komar, Žak Mogel i Aljaž Osterc.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Katra Komar, Lara Logar i Nejka Repinc Zupančič.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Jan Bombek, Jerneja Brecl, Mark Hafnar i Katra Komar.
  8. ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-01]. (ang.).
  2. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-01]. (ang.).
  3. ↑ Ski Jumping Kiremitliktepe Mixed Team. sportresult.com, 2017-02-17. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  4. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-01]. (ang.).
  5. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-01]. (ang.).
  6. ↑ a b c Adam Kwieciński: KOMAR Katra 2001.05.16 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-04-16].
  7. ↑ a b KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
  8. ↑ a b c d e KOMAR Katra - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
  9. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  10. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  11. ↑ a b KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-03]. (ang.).
  12. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
  13. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  14. ↑ Alpenkrone (Korona Alp) - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  15. ↑ Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  16. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  17. ↑ KOMAR Katra - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Zdobywczynie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich kobiet
Zwyciężczynie edycji zimowych
Zwyciężczynie edycji letnich
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katra_Komar&oldid=75110735”