Chodenice
Osiedle Bochni | |
Ul. Chodenicka | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
Data założenia |
XIII wiek |
W granicach Bochni |
1 stycznia 1973[1] |
SIMC |
0981699 |
Przewodniczący |
Jan Kasprzyk[2] |
Kod pocztowy |
32-700 |
Tablice rejestracyjne |
KBC, KBA[3] |
Położenie na mapie Bochni | |
49°58′34″N 20°24′06″E/49,976111 20,401667 |
Chodenice – osiedle Bochni położone w centralno-zachodniej części miasta. Jest jedną z 14 jednostek pomocniczych Bochni[4]. Do 1973 roku była to osobna wieś.
27 maja 1931 do Chodenic włączono gminę Trynitatis[5].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Osiedle położone jest w centralno-zachodniej części miasta i sąsiaduje z:
- od północy: osiedlem Proszowskim, Damienicami
- od południa: osiedlem Kolanów, osiedlem Niepodległości, osiedlem Śródmieście-Campi
- od wschodu: osiedlem Słoneczne
- od zachodu: Łapczycą, Cikowicami.
Historia[6]
[edytuj | edytuj kod]Chodenice zostały wspomniane już w akcie lokacyjnym Bochni w 1253 roku, wystawionym przez księcia Bolesława Wstydliwego („Mikołajowi, synowi Volkmara, specjalną łaskę naszą okazać [...] nadaliśmy jemu i jego spadkobiercom na uprawę roli w wieczyste posiadanie pewną część ziemi, zwaną pospolicie oberszar, nad którą jest lokowana wieś Chodenice, wolną od wszelkich czynszów, opłat i danin...”). Kiedyś wiodła tędy, w kierunku przeprawy nad Rabą, droga łącząca Bochnię z Niepołomicami. Wieś Chodzinice będąca własnością Bochni położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego[7].
Przy ul. Mjr „Bacy” znajduje się obelisk upamiętniający jego śmierć. Jan „Baca” Kaczmarczyk był dowódcą III batalionu „Motyl” 12 pp. Armii Krajowej. Zginął po przypadkowym ujęciu przez oddział policji niemieckiej podczas przeprawy przez Rabę. Został pośmiertnie awansowany do stopnia majora i odznaczony Orderem Virtuti Militari oraz Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Osiedle charakteryzują domy jednorodzinne oraz przydrożne kapliczki i figury (m.in. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, Chrystusa Frasobliwego). Mieszczą się tutaj również ogródki działkowe. Przy brzegu Rabą znajduje się plaża. Nieco dalej mieści się boisko sportowe MOS Strażak Chodenice. Jest tutaj również remiza OSP, a także Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji z zakładem uzdatniania wody.
Ulice
[edytuj | edytuj kod]W skład osiedla wchodzą ulice: Mjr „Bacy”, Brzozowa, Chodenicka, Edwarda Karasia, Karosek, Kręta, Lipie, Lotników Polskich, Solidarności, Tadeusza Popka, Trinitatis, Wąwóz, Mikołaja Volkmara, Wodociągowa, Ks. Józefa Tischnera.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przez Chodenice przebiega popularny szlak pieszy i rowerowy biegnący w stronę Puszczy Niepołomickiej. Widzie przez ul. Karosek, Wodociągową, Mjr „Bacy” i most wiszący nad Rabą.
Ludzie związani z Chodenicami
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Cepak - generał brygady WP, doktor nauk prawnych
- Radomir Jasiński – profesor nauk inżynieryjno-technicznych
- Stefan Kaczmarczyk – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
- Tadeusz Popek – współzałożyciel Konfederacji Tatrzańskiej
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Przebiegają tędy linie autobusowe BZK o numerach: 5a i 9[8] oraz RPK o numerach: 5 i 9[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
- ↑ Nowe zarządy osiedli. Wiadomości z Bochni.. www.bochnianin.pl. [dostęp 2018-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-29)].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2015 r. poz. 669)
- ↑ Załącznik nr 8 do Statutu Gminy Miasta Bochnia
- ↑ Krakowski Dziennik Wojewódzki. 1931, nr 20, poz. 197
- ↑ Bochnia - Przewodnik po mieście 2005, str. 213
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 107.
- ↑ Rozkład jazdy BZK
- ↑ Rozkład jazdy RPK
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Chodenice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 607 .
- Chodenice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 312 .