Przejdź do zawartości

Mara (rzeka w Afryce)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mara
Ilustracja
Rzeka Mara w rezerwacie Masai Mara w Kenii
Kontynent

Afryka

Państwo

 Kenia
 Tanzania

Rzeka
Długość 395 km
Powierzchnia zlewni

13750 km²

Źródło
Miejsce Mau Forest
Wysokość

2920

Ujście
Recypient Jezioro Wiktorii
Miejsce

Jezioro Wiktorii

Współrzędne

1°30′50″S 33°55′56″E/-1,513889 33,932222

Położenie na mapie Kenii
Mapa konturowa Kenii, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Mararzeka we wschodniej Afryce, wypływająca z Mau Forest w Kenii, płynąca przez Prowincję Wielkiego Rowu i region Mara w Tanzanii, uchodząca do Jeziora Wiktorii.

Mara przepływa przez tereny rezerwatu Masai Mara w Kenii i Parku Narodowego Serengeti w Tanzanii. Znajduje się na trasie migracji zwierząt kopytnych, m.in. gnu, których stada liczące setki osobników corocznie przeprawiają się przez rzekę w poszukiwaniu pastwisk.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Rzeka bierze początek z połączenia dwóch rzek Nayngores i Amala, które łączą się na terenie Mau Forest we wschodniej części prowincji Wielkiego Rowu w Kenii[1]. Mara przepływa przez tereny rezerwatu Masai Mara, gdzie zasilają ją rzeki okresowe: Engare Ngobit River, Talek River i Sand River[1]. Następnie przekracza granicę z Tanzanią, gdzie przepływa przez północną część Parku Narodowego Serengeti, by po połączeniu się z Bologonja River znaleźć ujście do Jeziora Wiktorii[1] w pobliżu Musomy[2]. Mara to jedyna nieokresowa rzeka przepływająca przez tamtejsze tereny Masai Mara i Serengeti, zapewniając źródło wody pitnej podczas pory suchej[2][3]. Jej długość wynosi 395 km, a powierzchnia jej zlewni 13750 km²[1], przy czym 65% znajduje się na terenie Kenii i 35% na terenie Tanzanii[4].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Brzegi Mary porastają lasy z dominacją drzew z rodzajów hurma i Croton[3]. Lasy te są siedliskiem dla wielu gatunków ptaków, występują tu m.in. turakowate (turak długoczuby czy turak czerwonoczuby), dzioborożce i sokół ciemny[5].

Przeprawy zwierząt

[edytuj | edytuj kod]

Co roku przez rzekę przeprawiają się stada zwierząt kopytnych, m.in. gnu pręgowanego, wędrujących przez Serengeti w poszukiwaniu pastwisk[6]. Tysiące zwierząt zbierają się w sierpniu na pięciokilometrowym odcinku rzeki, by naraz przeprawić się na drugą stronę[6]. Podczas przepraw ginie rocznie ok. 3000 zwierząt, w większości stratowanych przez napierające na siebie zwierzęta[6].

Przeprawa przez rzekę Mara – gnu pręgowane

Zanieczyszczenie i regulacja rzeki

[edytuj | edytuj kod]

Bieg rzeki zmieniał się wskutek procesów erozji i wylesiania oraz zabiegów irygacyjnych dla potrzeb rolnictwa[2]. Rzeka zagrożona jest przez dalszą działalność irygacyjną[2], intensywne rolnictwo oraz zanieczyszczenia związane z przemysłem wydobywczym[4]. Rozwijająca się turystyka w regionie i stale powiększająca się baza hotelowa wpływa na coraz większe zużycie wody i jej zanieczyszczanie poprzez odprowadzanie nieoczyszczonych ścieków bezpośrednio do rzeki[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Shimelis Behailu Dessu: Evaluation and Comparison of Satellite and GCM Rainfall Estimates for the Mara River Basin, Keny/Tanzania. W: Tamim Younos, Caitlin A Grady, Assefa M. Melesse: Climate Change and Water Resources. Springer, 2014, s. 29–45, seria: The Handbook of Environmental Chemistry. ISBN 978-3-642-37586-6. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
  2. a b c d e Philip Boon, Paul Raven: River Conservation and Management. John Wiley & Sons, 2012, s. 50-51. ISBN 978-1-119-96196-3. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
  3. a b Michael E. McClain: Surflace Flows For People and Wildlife in the Transboundary Mara River Basin. W: Paolo Paron, Daniel Ochieng Olago, Christian Thine Omuto, Amanda L. Subalusky: Kenya: A Natural Outlook: Geo-Environmental Resources and Hazards. Newnes, 2013, s. 67-81, seria: Developments in Earth Surface Processes. ISBN 978-0-444-59547-8. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
  4. a b WWF: Managing the Mara River in Kenya and Tanzania. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
  5. Philip Briggs: Kenya Highlights. Bradt Travel Guides, 2010, s. 127. ISBN 978-1-84162-267-5. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
  6. a b c Philip Briggs: Kenya Highlights. Bradt Travel Guides, 2010, s. 122–123. ISBN 978-1-84162-267-5. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]