Przejdź do zawartości

Stanisław Gąsienica-Daniel

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Gąsienica-Daniel
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1951
Zakopane, Polska

Klub

Wisła-Gwardia Zakopane (1958-1977)
WKS Zakopane (1978)

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
Brąz
1970
Wysokie Tatry
Skocznia K-90
indywidualnie

Stanisław Gąsienica-Daniel (ur. 6 marca 1951 w Zakopanem) – polski skoczek narciarski, brązowy medalista mistrzostw świata, olimpijczyk z Sapporo 1972, dwukrotny mistrz i czterokrotny wicemistrz Polski, były radny miasta Zakopanego.

Jego największym sukcesem było 3. miejsce w Mistrzostwach Świata 1970 w Wysokich Tatrach, gdzie oddał skoki na odległość 92 m i 100,5 m. Czterokrotnie startował w Turnieju Czterech Skoczni, najlepsze miejsce w klasyfikacji zajął podczas jego 19. edycji, kiedy to uplasował się na piętnastej pozycji.

Życie prywatne

Syn Józefa i Marii. Mieszka w Zakopanem w dzielnicy Olcza z żoną, mają trójkę dzieci. Syn Szymon jest narciarzem alpejskim[1].

Ukończył technikum ogrodnicze, wyuczył się też zawodu stolarza. Wojciech Fortuna określa go jako "typowego górala, otwartego na znajomości"[2].

Był zakopiańskim radnym w latach 1998–2002[3]. Prowadzi własne przedsiębiorstwo w Zakopanem – warsztat stolarki okienno-budowlanej[4].

Kariera sportowa

Po raz pierwszy Gąsienica-Daniel skoczył w wieku 7 lat, na Maleńkiej Krokwi, na odległość ok. 15 metrów. Tego samego dnia odbywał się na tym obiekcie trening skoczków Wisły-Gwardii Zakopane i trener Jan Gąsiorowski zaproponował mu wstąpienie do klubu. Otrzymał wówczas czerwone narty skokowe. Trafił do grupy juniorskiej, którą w klubie prowadził Gąsiorowski[1].

1962/1963

W sezonie 1962/1963 wziął udział w szeregu konkursów w Zakopanem. W otwartym konkursie Juniorów A zajął 25. miejsce. W zawodach z cyklu „Szukamy Młodych Talentów” w tym samym mieście zajął piątą i szóstą lokatę. Na początku stycznia w kolejnych otwartych konkursach juniorów uplasował się na 41. i 16. miejscu. W zawodach SMT powtórzył pozycje piątą i szóstą, a w następnym konkursie był siedemnasty. 9 lutego w Mistrzostwach II Okręgu PZN w sklasyfikowano go na jedenastej pozycji. Dzień później skakał w Kowańcu, gdzie był trzynasty. 2 marca odbyły się Młodzieżowe Mistrzostwa Polski, gdzie okazał się 26. zawodnikiem w kategorii Junior A[a]. W klasyfikacyjnym konkursie skoków rozegranym 16 marca był szósty[5].

1964/1965

20 grudnia zwyciężył w zawodach otwarcia sezonu w Zakopanem, w kategorii Junior A. Tydzień później był trzynasty w konkursie „Szukamy olimpijczyka”. W styczniu odniósł zwycięstwo oraz zajął drugie miejsce w klasyfikacyjnych konkursach juniorów A, rozegranych również w Zakopanem. Natomiast w konkursie z okazji XX Rocznicy Wyzwolenia Podhala w Szaflarach zwyciężył[5]. 30 stycznia w Mistrzostwach II Tatrzańskiego Okręgu PZN zajął drugie miejsce, przegrywając tylko z Adamem Krzysztofiakiem[6]

Pierwszy skok na Wielkiej Krokwi oddał w wieku 14 lat[1].

1965/1966

W sezonie 1965/1966 Gąsienica-Daniel zwyciężył większość dużych krajowych konkursów w swojej kategorii wiekowej (Junior A), zazwyczaj wyprzedzając bezpośrednio Krzysztofiaka. Wygrał w konkursie świątecznym rozegranym w drugim dniu Świąt Bożego Narodzenia w Zakopanem. Następnie triumfował w noworocznym konkursie w tym samym miejscu. W styczniu zajął drugie miejsce w konkursie o Mistrzostwo TO PZN na Maleńkiej Krokwi. W analogicznych zawodach na Małej Krokwi był jednak niepokonany. W lutowych Mistrzostwach Nowego Targu również zwyciężył, podobnie jak 3 kwietnia w klasyfikacyjnym konkursie skoków w Zakopanem[5]

1966/1967

2 stycznia 1967 wygrał w klasyfikacyjnym konkursie Juniorów A i B w Zakopanem[5]. 12 lutego wystąpił w otwartych zawodach seniorów na Średniej Krokwi i zajął piąte miejsce, będąc najmłodszym zawodnikiem w ścisłej czołówce[7]. 2 marca zadebiutował w seniorskich Mistrzostwach Polski. Podczas zawodów na normalnej skoczni uplasował się na szóstej lokacie. Wszyscy wyprzedzający go zawodnicy byli co najmniej o pięć lat starsi[8]. Na Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny w dniach 18-19 marca zajął 52. i 25. miejsce[9].

1967/1968

W sezonie 1967/1968 startował w kategorii Juniora B.

3 stycznia wygrał w klasyfikacyjnym konkursie juniorów wszystkich kategorii w Zakopanem. Dziesięć dni później zdobył srebro w Wojewódzkiej Spartakiadzie Młodzieży, przegrywając z Krzysztofiakiem[10]. Następnego dnia zwyciężył w seniorskich Mistrzostwach TOZN.

4 lutego 1968 wystartował w pierwszej edycji mistrzostw Europy juniorów w Les Rousses. Zajął tam siódme miejsce po skokach na 66,5 m i 63,5 m[9]. Na młodzieżowych mistrzostwach Polski zdobył srebro w kategorii Junior B podczas konkursu w Nowym Targu, natomiast w Rabce zdobył brąz[5]. Inne źródło mówi o dwóch złotych medalach[1]. Na seniorskich MP zajął ósme miejsce podczas rywalizacji na Skalitem. Oddał wówczas skoki na 68 m i 69,5 m[5]. 3 marca był drugi podczas międzynarodowego meczu pomiędzy TO PZN a klubem S.C. Motor z NRD[11]. Zwyciężył tego dnia również konkurs międzynarodowy na Średniej Krokwi. W rywalizacji Memoriału Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny plasował się na 25. i 19. miejscu[9].

1968/1969

Następnej zimy Gąsienica-Daniel brał już regularnie udział w konkursach seniorów.

Zwyciężył noworoczny konkurs seniorów na Średniej Krokwi. 12 stycznia zajął czwarte miejsce w rozgrywanym na Wielkiej Krokwi konkursie z okazji obchodów Jubileuszu 50-lecia PZN[5]. Pod koniec miesiąca startował w konkursach Pucharu Beskidów. Zarówno w Szczyrku jak i w Wiśle był trzynasty, natomiast w Zakopanem zajął dziewiątą lokatę[9]. W lutym odbyły się Mistrzostwa Polski seniorów 1969 w Zakopanem. Na normalnym obiekcie był 37., a na dużej skoczni znalazł się na dziewiątej lokacie[5]. W krajowym czempionacie juniorów w Wiśle triumfował dwukrotnie w kategorii Junior B[5]. 2 marca na Mistrzostwach Europy Juniorów w szwedzkim Bollnäs był szósty. Trzy dni później stanął na najniższym stopniu podium Memoriału Czecha i Marusarzówny, po skokach na 99 m i 106,5 m. W drugim z konkursów podczas tego memoriału był dwunasty[9]. 23 marca odniósł zwycięstwo w zawodach seniorskich o mistrzostwo Tatrzańskiego Okręgowego Związku Narciarskiego na Wielkiej Krokwi, wyprzedzając o ponad 35 punktów drugiego Andrzeja Sztolfa[12]. W klasyfikacyjnym konkursie w kwietniu był dziewiąty[5].

1969/1970

Średnia Krokiew, gdzie Gąsienica-Daniel został po raz pierwszy mistrzem Polski

W tym sezonie wszedł do kadry seniorów.

W igelitowym krajowym konkursie w październiku w Szczyrku był czwarty. W rozegranych również bez śniegu zawodach na Małej Krokwi w listopadzie wygrał. Razem z Tadeuszem Pawlusiakiem i Józefem Przybyłą zdobył na skoczniach Wisły, Szczyrku i Zakopanego Puchar Przyjaźni. Była to impreza, w której brali udział skoczkowie z Polski, Czechosłowacji, ZSRR i NRD. W klasyfikacji indywidualnej Gąsienica-Daniel uplasował się na 10. pozycji[1].

W tym sezonie zadebiutował w Turnieju Czterech Skoczni biorąc udział w jego 18. edycji. W Oberstdorfie zajął 23. miejsce po skokach na 80 m i 74 m[9][13], w Garmisch-Partenkirchen został sklasyfikowany na 8. pozycji po skokach na odległość 88 m i 90 m[14]. W Innsbrucku zajął 50. miejsce, natomiast w Bischofshofen najgorsze w swojej karierze, 71[13]. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 41. lokacie[15].

Następnie zajął drugie miejsce w zawodach o mistrzostwo Tatrzańskiego Okręgu Narciarskiego, przegrywając tylko z Pawlusiakiem. W styczniu w Zakopanem zajął też drugi stopień podium w trzech innych zawodach – w dwóch konkursach Pucharu Beskidów i w Międzynarodowym Konkursie Skoków o Nagrodę Zakopanego. We wszystkich tych konkursach przegrał tylko ze Tadeuszem Pawlusiakiem[16][17][18][19]. Zdobył też brązowy medal na Zimowej Spartakiadzie Armii Zaprzyjaźnionych odbywającej się w Szpindlerowym Młynie. W kategorii juniorskiej mistrzostw Polski zdobył dwa złote medale[1].

4 lutego na mistrzostwach Polski w 1970 zdobył złoty medal na Średniej Krokwi po skokach na 70 m i 68,5 m[1][5].

Gąsienica-Daniel znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata 1970 w Wysokich Tatrach. Odbyły się tam konkursy na normalnej i dużej skoczni. Na normalnej Gąsienica-Daniel zajął 33. miejsce. W pierwszej próbie nie miał okularów, a przed progiem wiał wiatr, więc w momencie odbicia miał słabą widoczność. Przed drugą założył gogle, jednak były one zaparowane. Oddał skoki na odległość 76 m i 77 m[1].

Na dużej skoczni zdobył brązowy medal, choć nie znajdował się w gronie faworytów. Po pierwszej serii prowadził Tadeusz Pawlusiak, po nienagannym technicznie skoku na 94,5 m. Gąsienica-Daniel był dziewiąty, z kilkoma innymi zawodnikami na tym miejscu. Nieduże różnice punktowe wskazywały, że zawodnicy z czołowej dziesiątki mogą powalczyć o wysoką lokatę. Za swój skok na 92 m otrzymał jednak dosyć niskie noty za styl (16 pkt, 16,5 pkt, 16,5 pkt, 16,5 pkt, 16,5, 17 pkt). W drugiej serii, po podwyższeniu rozbiegu, zaczęto oddawać skoki powyżej 100 m, a dwaj Polacy skoczyli po 100,5 m. Pawlusiak przy lądowaniu popełnił błąd, który pozbawił go szans na medal, dzięki temu jednak Gąsienica-Daniel zajął trzecie miejsce[1].

Szablon:CytatD

W pokazowym konkursie drużynowym polska reprezentacja w składzie Pawlusiak, Gąsienica-Daniel, Józef Przybyła, Adam Krzysztofiak zajęła 5. pozycję (startowało 18 ekip)[20].

Następnie polska kadra, której członkiem był Gąsienica-Daniel, została zaproszona na konkurs skoków na mamucią skocznię Copper Peak w Ironwood. Zawodnik był wówczas chory na grypę, jednak wystartował w zawodach, zajmując 5. miejsce po skoku na 115 m. W konkursie na Holmenkollen był ósmy, zaś na Odnessbakken drugi. To samo miejsce zajął w radzieckim Kirowsku[1]

Podczas odbywającego się 8 marca konkursu mistrzostw Polski na dużej skoczni w Wiśle-Malince skoczył 91,5 m i 89 m, co pozwoliło mu drugi tytuł mistrzowski i wyprzedzenie wicemistrza Stanisława Murzyniaka o przeszło 30 pkt[21]. Dzień wcześniej był najlepszy również w mistrzostwach Śląska[5]. Pod koniec marca zajął piąte miejsce w Memoriale Czecha i Marusarzówny, będąc drugim spośród reprezentantów Polski[22].

1970/1971

Przedsezonowe przygotowania kadry prowadzone były na obozach w Wałczu, Cetniewie, Oliwie, a także na skoczni w Warszawie, obiektach w Szczyrbskim Jeziorze, Bańskiej Bystrzycy i w NRD[23].

W grudniu zajął dziesiąte miejsce w konkursie o Puchar Telewizji na Wielkiej Krokwi[5].

W 19. Turnieju Czterech Skoczni uplasował się na trzynastym miejscu w Oberstdorfie (z próbami o długości 78,5 m i 80 m), trzydziestym piątym w Ga-Pa (85,5 m i 82,5 m), ponownie na trzynastym w Innsbrucku (dwukrotnie 90 m) i na dwudziestym ósmym w Bischofshofen (90 m i 93 m)[9][13], dzięki czemu zajął 15. pozycję w klasyfikacji generalnej[24]. Zajął dobrą lokatę na próbie przedolimpijskiej[25].

Podczas Memoriału Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny w 1971 zajął drugie i czwarte miejsce, mimo kontuzji ręki, która przeszkadzała mu w osiąganiu dobrych wyników. W tym samym roku w Pucharze Beskidów wygrał konkurs w Szczyrku na Skalitem, a podczas Spartakiady w Zakopanem zajął 9. miejsce, zajmując lepsze miejsce od Hansa Georga Aschenbacha – późniejszego podwójnego mistrza świata z Falun[1].

Na Mistrzostwach Polski 1971 zdobył srebrny medal na normalnej skoczni w Szczyrku, przegrywając o 0,7 pkt z Janem Kawulokiem po skokach na 75,5 m i 75 m[26]. Na dużej skoczni w Wiśle był piąty[5].

1971/1972

Na 20. Turnieju Czterech Skoczni był w konkursach kolejno: 36., 49., 43. i 62.[13], a w klasyfikacji zajął 47. miejsce[27]. W styczniu wygrał natomiast regionalne mistrzostwa KTOZN[5].

W lutym uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich 1972 w Sapporo. Podczas konkursu na średnim obiekcie skoczył 73,5 m i 72,5 m i zajął 39. miejsce. Na dużej, gdzie miał czternasty numer startowy[28] był zaś 31. po skokach na 83 m i 86 m[29].

Wziął udział w mistrzostwach Polski, rozgrywanych 20 lutego na Wielkiej Krokwi. Oficjalnie uzyskał dwukrotnie odległość 107,5 m i notę łączną 245 pkt[30]. Powinien zdobyć tytuł mistrzowski, jednak wyniki zostały zafałszowane, ponieważ działacze chcieli pokazać, że Wojciech Fortuna – mistrz olimpijski, jest najlepszym skoczkiem również w kraju[1][31]. Na Średniej Krokwi zdobył swój drugi srebrny medal, tym razem po skokach na 70 m i 72,5 m[32].

1972/1973

Ostatni w karierze zakopiańczyka, 21. Turniej Czterech Skoczni ukończył na 58. miejscu[33], najgorszym w karierze. Był wówczas 64. w Oberstdorfie, 59. w Ga-Pa, 53. w Innsbrucku i 70. w Bischofshofen[13]. W krajowym klasyfikacyjnym konkursie na Średniej Krokwi zajął siedemnaste miejsce[5]. Na Mistrzostwach Polski 1973 zdobył tytuł wicemistrza na Skalitem, gdzie przegrał o 4,4 pkt z Tadeuszem Pawlusiakiem[34]. Na dużym obiekcie w Wiśle był szósty[5]. Na mistrzostwach Śląska uplasował się na dwudziestej pozycji. 4 marca w Szklarskiej Porębie po raz ostatni zwyciężył, zdobywając Puchar Karkonoszy[5]. Na Memoriale Czecha i Maruszarzówny zajął 18. i 3. miejsce[9]. W kwietniu w krajowym konkursie na Wielkiej Krokwi był czwarty[5].

1973/1974

Uległ ciężkiej kontuzji w Mühlbach am Hochkönig, w Austrii. Podczas treningu upadł całym ciężarem na prawą rękę, co poskutkowało mocnym naciągnięciem wiązadeł kończyny[1]. We wrześniu 1973 zajął 63. miejsce w igelitowym Grand Prix Frenštátu pod Radhoštěm[9]. W styczniu 1974 zajął 21. miejsce w konkursie Pucharu Przyjaźni w Lauschy[9] oraz 3. w krajowym konkursie w Zakopanem[5].

Na Mistrzostwach Polski 1974 w Zakopanem zajął 29. miejsce na normalnej skoczni i 15. miejsce na dużej[5]. Na Memoriale Czecha i Marusarzówny plasował się na pozycjach: dziewiątej i dziesiątej[9]

Późniejsze sezony

W 1975 został wicemistrzem Zakopanego, przegrywając z Markiem Pachem. Srebro zdobył również podczas Mistrzostw Sekcji Narciarskiej Wojewódzkiej Federacji Sportu. W obu przypadkach przegrał z Markiem Pachem[35][36]. Powrócił do pierwszej dziesiątki Mistrzostw Polski, zajmując ósme miejsce na dużym obiekcie podczas ich edycji w 1975[5].

18 stycznia 1976 zajął 25. miejsce w konkursie Pucharu Przyjaźni w Zakopanem. W lutym podczas konkursów Pucharu Beskidów był 19. (w Szczyrku) i 22. (w Wiśle)[9]. Na MP 1976 był 23. i 19.[5]. W marcu startował w konkursach Zimowej Spartakiady w Niemczech, gdzie uplasował się na 14. miejscu w Johanngeorgenstadt i o jedną lokatę niżej w Klingenthal[9]

15 kwietnia 1977 wraz z Fortuną i Czesławem Janikiem dostał wypowiedzenie z klubu Wisła[37]. W następnym sezonie reprezentował WKS Zakopane. Na mistrzostwach okręgu beskidzkiego był dwunasty, a na swoich ostatnich mistrzostwach Polski uzyskał pozycje: 23. i 33[5].

W 1980 podczas Spartakiady w Swierdłowsku zajął 30. miejsce[9].

  • Indywidualnie
1972 Japonia Sapporo 39. miejsce (K-86), 31. miejsce (K-110)

Starty na igrzyskach olimpijskich szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
39. 6 lutego 1972 Japonia Sapporo Miyanomori K-86 indywid. 73,5 m 72,5 m 194 pkt 50,2 pkt Yukio Kasaya
31. 11 lutego 1972 Japonia Sapporo Ōkurayama K-110 indywid. 83 m 86 m 171,1 pkt 48,8 pkt Wojciech Fortuna
  • Indywidualnie
1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 33. miejsce (K-90), brązowy medal (K-115)

Starty na mistrzostwach świata szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
33. 14 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry MS 1970 B K-90 indywid. 76 m 77 m 209,9 pkt 30,7 pkt Garij Napałkow
3. 21 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry MS 1970 A K-115 indywid. 92 m 100,5 m 211,8 pkt 15,2 pkt Garij Napałkow
  • Indywidualnie
1968 Francja Morez 7. miejsce
1969 Szwecja Bollnäs 6. miejsce
18. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
23 8 50 71 41
19. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
13 35 13 28 15
20. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
36 49 43 62 47
21. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
64 59 53 70 58

Mistrzostwa Polski seniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 3 lutego 1967 Polska Zakopane Średnia Krokiew ? ? ? ? Józef Przybyła
8. 23 lutego 1968 Polska Szczyrk Skalite 68,0 m 69,5 m 193,3 pkt 22,5 pkt Erwin Fiedor
37. 15 lutego 1969 Polska Zakopane Średnia Krokiew 64,5 m 57,0 m 149,1 pkt 59,5 pkt Józef Przybyła
9. 16 lutego 1969 Polska Zakopane Wielka Krokiew 95,5 m 96,0 m 210,9 pkt 31,6 pkt Tadeusz Pawlusiak
1. 4 lutego 1970 Polska Zakopane Średnia Krokiew 70,0 m 68,5 m 215,3 pkt -
1. 9 marca 1970 Polska Wisła Malinka 91,5 m 89,0 m 229,2 pkt -
2. 21 lutego 1971 Polska Szczyrk Skalite 75,5 m 75,0 m 220,6 pkt 0,7 pkt Stanisław Kawulok
6. 22 lutego 1971 Polska Wisła Malinka 74,0 m 75,5 m 206,0 pkt 12,4 pkt Adam Krzysztofiak
2. 20 lutego 1972 Polska Zakopane Wielka Krokiew 107,5 m 107,5 m[b] 245,0 pkt 11,5 pkt Wojciech Fortuna
2. 23 lutego 1972 Polska Zakopane Średnia Krokiew 70,0 m 72,5 m 230,8 pkt 3,3 pkt Adam Krzysztofiak
2. 2 lutego 1973 Szczyrk Skalite 77,0 m 78,5 m 222,7 pkt 4,4 pkt Tadeusz Pawlusiak
6. 4 lutego 1973 Polska Wisła Malinka 74,5 m 81,5 m 189,2 pkt 24,7 pkt Czesław Janik
29. 31 stycznia 1974 Zakopane Średnia Krokiew 73,0 m 74,5 m 196,1 pkt 56,4 pkt Adam Krzysztofiak
15. 3 lutego 1974 Zakopane Wielka Krokiew 91,5 m 91,0 m 184,5 pkt 38,6 pkt Stanisław Bobak
8. 9 lutego 1975 Zakopane Wielka Krokiew 105,0 m 108,5 m 228,4 pkt 30,7 pkt Stanisław Bobak
23. 20 lutego 1976 Zakopane Średnia Krokiew 59,5 m 60,0 m 167,3 pkt 68,5 pkt Stanisław Bobak
19. 21 lutego 1976 Zakopane Wielka Krokiew 87,0 m 85,0 m 162,0 pkt 71,3 pkt Marek Pach
23. 2 lutego 1978 Zakopane Średnia Krokiew 63,5 m 54,5 m 162,4 pkt 87,1 pkt Stanisław Bobak
33. 4 lutego 1978 Zakopane Wielka Krokiew 77,5 m 77,5 m 133,5 pkt 110,0 pkt Kazimierz Długopolski

Inne sukcesy

  • Mistrzostwa Polski juniorów: w kategorii B – srebro i brąz[5] lub dwa złota[1] w 1968 oraz dwa złote medale w 1969[1]
  • Mistrzostwa Tatrzańskiego Okręgu Narciarskiego 1969 – zwycięstwo[1], 1970 – 2. miejsce[16]
  • Mistrzostwa Śląska 1970 – zwycięstwo[5]
  • Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny – 2. miejsce w 1971, 3. miejsce w 1969 i 1973, 4. miejsce w 1971, 5. miejsce w 1970[9]
  • Puchar Beskidów – drugie miejsca w 1970[9]
  • Międzynarodowy Konkurs o Nagrodę Zakopanego w 1970 – 2. miejsce[9]
  • Puchar Przyjaźni 1969 – 10. miejsce w klasyfikacji indywidualne, 1. miejsce w klasyfikacji drużynowej[1]
  • Zimowa Spartakiada Armii Zaprzyjaźnionych 1969 – brązowy medal[1]
  • Zimowa Spartakiada Armii Zaprzyjaźnionych 1971 – 9. miejsce[1]
  • Konkurs na skoczni Copper Peak 1970 – 5. miejsce
  • Konkurs na skoczni Holmenkollen 1970 – 8. miejsce
  • Konkurs na skoczni Odnessbakken 1970 – 2. miejsce
  • Konkurs w Kirowsku – 2. miejsce
  1. Ex aequo ze Stanisławem Gąsienicą-Ciaptakiem
  2. Prawdopodobnie wyniki zostały zafałszowane
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Wojciech Szatkowski: Poczet skoczków polskich: Stanisław Gąsienica-Daniel - Brązowa śnieżynka FIS ze Szczyrbskiego Jeziora. Skijumping.pl, 2006-09-19. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  2. Fortuna 2008 ↓, s. 7.
  3. Zakopane - Rada Miasta. Urząd Miasta Zakopanego. [dostęp 2011-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-07-08)]. (pol.).
  4. Stolarstwo Usługi Gąsienica Daniel Stanisław - Zakopane, Mrowce 17a. Zumi.pl Lokalizator Internetowy. [dostęp 2011-06-25]. (pol.).
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Gąsienica-Daniel Stanisław 1951 Wisła Gwardia Zakopane. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31].
  6. Zakopane 1965.01.30 Jun A Mistrzostwa II TO PZN. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  7. Zakopane 1967.02.12 Senior Klasyfikacyjny otwarty konkurs skoków. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  8. Zakopane 1967.03.02 Mistrzostwa Polski. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  9. a b c d e f g h i j k l m n o p q GASIENICA-DANIEL Stanislaw 1951 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2014-03-09]. (pol.).
  10. Zakopane 1968.01.13 Jun B Mistrzostwa TOZN i Wojewódzka Spartakiada Młodzieży. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  11. akopane 1968.03.03 Jun B Klasyfikacyjne zawody juniorów mecz TOZN - S.C. Motor NRD. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  12. Zakopane 1969.03.23 Senior Mistrzostwa Tatrzańskiego Okręgowego Związku Narciarskiego. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
  13. a b c d e GASIENICA Daniel-Stanislaw. FIS. [dostęp 2011-06-18].
  14. Garmisch-Partenkirchen, Turniej Czterech Skoczni 1969/1970. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-06-18].
  15. Turniej Czterech Skoczni 1969/1970. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-06-18].
  16. a b Zakopane 1970.01.11 Senior Mistrzostwa Tatrzańskiego Okręgowego Związku Narciarskiego. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  17. Zakopane POL 1970.01.18 PuB. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  18. Zakopane POL 1970.01.16 PuB. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  19. Zakopane POL 1970.01.18 MKoNZ. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  20. Historia występów polskich skoczków w konkursach drużynowych. Skijumping.pl. [dostęp 2011-11-27].
  21. Wisła 1970.03.08 Senior Mistrzostwa Polski II Kon. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  22. Zakopane POL 1970.03.22 MBCiHM. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  23. Fortuna 2008 ↓, s. 32.
  24. Turniej Czterech Skoczni 1970/1971. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-06-18].
  25. Fortuna 2008 ↓, s. 33.
  26. Szczyrk 1971.03.14 Senior Mistrzostwa Polski. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  27. Turniej Czterech Skoczni 1971/1972. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-06-18].
  28. Fortuna 2008 ↓, s. 58.
  29. Polski Komitet Olimpijski: Stanisław Gąsienica Daniel – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. (pol.).
  30. Zakopane 1972.02.20 Senior Mistrzostwa Polski. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  31. Fortuna 2008 ↓, s. 78-79.
  32. Zakopane 1972.02.23 Senior Mistrzostwa Polski. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  33. Turniej Czterech Skoczni 1972/1973. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-06-18].
  34. Szczyrk 1973.02.02 Senior Mistrzostwa Polski. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  35. Zakopane 1975 Senior Mistrzostwa Zakopanego. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  36. Zakopane 1975.01.13 Senior Mistrzostwa sekcji narciarskiej Wojewódzkiej Fedracji Sportu. Wyniki-skoki.pl. [dostęp 2015-01-01]. (pol.).
  37. Fortuna 2008 ↓, s. 102.

Bibliografia