Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1953
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Zamknięcie (finał) | |||
Liczba zawodników |
16 (w finale światowym) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce |
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1953 – cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Po trzech latach przerwy ponownie Freddie Williams z Walii sięgnął po tytuł mistrza świata.
Eliminacje skandynawsko-kontynentalne
[edytuj | edytuj kod]Finał Szwedzki
[edytuj | edytuj kod]Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Stig Pramberg | Szwecja | 12 | ||
2 | Olle Segerström | Szwecja | 11 | ||
3 | Olle Nygren | Szwecja | 11 | ||
4 | Dan Forsberg | Szwecja | 10 | ||
5 | Rune Sörmander | Szwecja | 10 | ||
6 | Sune Karlsson | Szwecja | 9 | ||
7 | Bert Lindarw | Szwecja | 8 | ||
8 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 8 | ||
9 | Joel Jansson | Szwecja | 8 | ||
10 | Bertil Carlsson II | Szwecja | 7 | ||
11 | Ove Fundin | Szwecja | 6 | ||
12 | Ove Bodin | Szwecja | 4 | ||
13 | Göte Olsson | Szwecja | 4 | ||
14 | Bernt Nilsson | Szwecja | 4 | ||
15 | Sven Skoglund | Szwecja | 3 | ||
16 | Evert Andersson | Szwecja | 3 | ||
rez. Gunnar Hellqvist | Szwecja | 2 |
Awans: 8+1 do kwalifikacji skandynawskiej
Uwaga! Kjell Carlsson i Sven Skoglund dostali od federacji SVEMO dziką kartę dla kwalifikacji kontynentalnych.
Kwalifikacja skandynawska
[edytuj | edytuj kod]Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Dan Forsberg | Szwecja | 15 | ||
2 | Leif Basse Hveem | Norwegia | 14 | ||
3 | Olle Nygren | Szwecja | 11 | ||
4 | Olle Segerström | Szwecja | 10 | ||
5 | Henry Andersen | Norwegia | 10 | ||
6 | Rune Sörmander | Szwecja | 9 | ||
7 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 9 | ||
8 | Stig Pramberg | Szwecja | 9 | ||
9 | Sune Karlsson | Szwecja | 7 | ||
10 | Leif Bech | Dania | 7 | ||
11 | Reidar Kristoffersen | Norwegia | 7 | ||
12 | Bert Lindarw | Szwecja | 4 | ||
13 | Thorleif Andreasen | Norwegia | 3 | ||
14 | Kaukko Jousanen | Finlandia | 1 | ||
15 | Simo Ylänen | Finlandia | 0 | ||
16 | Kiehn Berthelsen | Dania | 0 | ||
rez. Joel Jansson | Szwecja | 3 |
Awans: 8 do Finału Kontynentalnego
Kwalifikacja kontynentalna
[edytuj | edytuj kod]Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Josef Kamper | Austria | 15 | ||
2 | Kjell Carlsson | Szwecja | 13 | ||
3 | Fritz Dirtl | Austria | 12 | ||
4 | Sven Skoglund | Szwecja | 11 | ||
5 | Karl Killmeyer | Austria | 10 | ||
6 | Albin Siegl | RFN | 9 |
Awans: 6 do Finału Kontynentalnego
Tabela miejscowa 7-16 → brak danych
Finał Kontynentalny
[edytuj | edytuj kod]- 21 czerwca 1953 r. (niedziela), Kumla
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Leif Basse Hveem | Norwegia | 15 | ||
2 | Olle Nygren | Szwecja | 13 | ||
3 | Dan Forsberg | Szwecja | 12 | ||
4 | Sune Karlsson | Szwecja | 12 | ||
5 | Rune Sörmander | Szwecja | 10 | ||
6 | Olle Segerström | Szwecja | 9 | ||
7 | Phil Clarke | Wielka Brytania | 9 | ||
8 | Stig Pramberg | Szwecja | 8 | ||
9 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 7 | ||
10 | Henry Andersen | Norwegia | 6 | ||
11 | Karl Killmeyer | Austria | 6 | ||
12 | Kjell Carlsson | Szwecja | 4 | ||
13 | Josef Kamper | Austria | 3 | ||
14 | Bob Roger | Wielka Brytania | 3 | ||
15 | Fritz Dirtl | Austria | 2 | ||
16 | Sven Skoglund | Austria | 1 | ||
Awans: 8 do rundy interkontynentalnej
Uwaga! Sune Karlsson ze Szwecji zastąpił Albina Siegla z RFN.
Runda interkontynentalna
[edytuj | edytuj kod]Rozgrywano 10 eliminacji na torach brytyjskich. Wystąpiło 80 zawodników.
Tabela → brak danych
Awans: 54 do rundy mistrzowskiej.
Runda mistrzowska
[edytuj | edytuj kod]Rozgrywano 9 eliminacji na torach brytyjskich
Awans: 16+4 do finału światowego
Finał światowy
[edytuj | edytuj kod]- 17 września 1953 r. (czwartek), Londyn – Stadion Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Freddie Williams | Walia | 14 | (3,3,3,2,3) | |
2 | Split Waterman | Wielka Brytania | 13 | (3,3,3,3,1) | |
3 | Geoff Mardon | Nowa Zelandia | 12+3 | (3,2,3,1,3) +3 | |
4 | Olle Nygren | Szwecja | 12+2 | (2,3,2,3,2) +2 | |
5 | Jack Young | Australia | 10 | (3,2,3,2,u) | |
6 | Ronnie Moore | Nowa Zelandia | 9 | (u,1,2,3,3) | |
7 | Jeff Lloyd | Wielka Brytania | 8 | (2,2,u,3,1) | |
8 | Arthur Forrest | Wielka Brytania | 7 | (2,2,0,0,3) | |
9 | Aub Lawson | Australia | 7 | (1,3,2,1,0) | |
10 | Brian Crutcher | Wielka Brytania | 6 | (1,1,1,2,1) | |
11 | Rune Sörmander | Szwecja | 5 | (0,0,1,2,2) | |
12 | Graham Warren | Australia | 5 | (0,0,2,1,2) | |
13 | Eric Williams | Walia | 4 | (1,1,1,1,u) | |
14 | Alan Hunt | Wielka Brytania | 3 | (0,0,1,0,2) | |
15 | Dick Bradley | Wielka Brytania | 2 | (2,u,0,0,0) | |
16 | Jack Biggs | Australia | 2 | (1,1,0,0,-) | |
rez. Dent Oliver | Wielka Brytania | 1 | (1) | ||
rez. Arthur Payne | Australia | ns | |||
rez. Louis Lawson | Wielka Brytania | ns | |||
rez. Maury Dunn | Nowa Zelandia | ns |