1900: Człowiek legenda
Gatunek |
dramat |
---|---|
Data premiery |
22 października 1998 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
180 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Giuseppe Tornatore |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Francesco Frigeri, |
Kostiumy |
Maurizio Millenotti |
Montaż | |
Produkcja |
Francesco Tornatore |
Dystrybucja |
Vision Film Distribution |
1900: Człowiek legenda (wł. La Leggenda del pianista sull'oceano) – film fabularny produkcji włoskiej z 1998 roku, szósty w dorobku reżyserskim Giuseppe Tornatore. Ekranizacja monodramu Novecento Alessandra Baricco. Zdjęcia kręcono w Rzymie i Odessie.
Opowiada historię cudownie utalentowanego pianisty, który od niemowlęctwa żył na parowcu i pewnego dnia - pod wpływem pięknej pasażerki - postanowił zejść na ląd.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Tim Roth - Danny Boodmann T.D. Lemon „1900"
- Pruitt Taylor Vince - Max Tooney
- Mélanie Thierry - Dziewczyna
- Bill Nunn - Danny Boodmann
- Clarence Williams III - Jelly Roll Morton
- Peter Vaughan - „Pops”, sprzedawca
- Niall O’Brien - Komendant portu
- Gabriele Lavia - Rolnik
- Vernon Nurse - Lider zespołu
- Alberto Vasquez - Meksykański palacz
- John Armstead
- Cory Buck - Młody Danny Boodmann T.D. Lemon „1900” #2
- Norman Chancer
- Sidney Cole - Muzyk
- Katy Monique Cuom
- Luigi De Luca
- Agostino Di Giorgio
- Nicola Di Pinto
- Harry Ditson - Kapitan
- Andrew Dunford
- Femi Elufowojo
- Nigel Fan
- Easton Gage - Młody Danny Boodmann T.D. Lemon „1900” #1
- Eamon Geoghegan
- Piero Gimondo
- Emanuele Gullotto
- Michael Koroukin
- Masa Mbatha Opasha
- Adrian McCourt
- Kevin McNally
- Luis Molteni
- Roger Monk
- Noriko Aida
- Bernard Padden
- Stefano Pagin
- Riccardo Pellegrino
- Bryan Pringle
- Shaila Rubin
- Michael Supnick
- Ivan Truol Troncoso
- Beniamino Vitale
- Adriano Wajskol
- Heathcote Williams
- Paul Richard Wood
- Anita Zagaria
- Julien Lovett (niewymieniony w czołówce) - Danny Boodmann T.D. Lemon „1900” jako niemowlę
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Max Tooney (Pruitt Taylor Vince), muzyk jazzowy, udaje się do sklepu muzycznego, aby – choć niechętnie – sprzedać swoją trąbkę. Zanim wychodzi, sprzedawca (Peter Vaughan) puszcza podniszczoną i posklejaną płytę; wówczas z gramofonu wydobywa się piękna muzyka. Max rozpoznaje ją i zaczyna snuć opowieść o pianiście, który ją stworzył i zagrał. O człowieku porzuconym na pokładzie statku jako małe dziecko, znalezionym pierwszego dnia roku 1900 przez Danny’ego Boodmana (Bill Nunn), członka załogi pracującej w kotłowni, i nazwanym przezeń Danny Boodman T. D. Lemon „1900” (Tim Roth), co jest kombinacją jego własnego imienia i nazwiska, roku narodzin, napisu na reklamie cytryn oraz inicjałów charakterystycznych ponoć dla „bogatych prawników”.
Opinie o filmie
[edytuj | edytuj kod]- Kultura (dodatek do Dziennika Polska-Europa-Świat)[1]
- Piękny film, w którym emocje przekazywane są za pomocą muzyki. Niesamowite wrażenie robi scena pojedynku pianistycznego pomiędzy głównym bohaterem a pyszałkiem z lądu. Przecudnie nostalgiczne! (...) Rzadko kiedy muzyka gra taką rolę w filmie i rzadko kiedy nie popada w dysonans z oczekiwaniami widza. Tym razem się udało - są chwile czystej poezji.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 1900: Człowiek legenda, „Kultura” (dodatek do Dziennika Polska-Europa-Świat), nr z dn. 22.12.2006, s. 26.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- 1900: Człowiek legenda w bazie IMDb (ang.)
- 1900: Człowiek legenda w bazie Filmweb