82 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
 Oficerowie dowództwa 82 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej. Przyczółek warecko-magnuszewski, 7 listopada 1944 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1943 |
| Rozformowanie |
1946 |
| Nazwa wyróżniająca |
Zaporoże |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Działania zbrojne | |
| Front wschodni (II wojna światowa) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
 , 
| |
82 Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 82-я гвардейская стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja piechoty) Armii Czerwonej, uczestniczyła m.in. w zdobyciu Berlina, stolicy III Rzeszy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]82 Gwardyjska Dywizja Strzelecka powstała 19 marca 1943 przez przemianowanie 321 Dywizji Strzeleckiej. Jej szlak bojowy w walce z armiami reżimu III Rzeszy prowadził z rejonu Ługańska, przez Izium, Zaporoże, Odessę, Kowel, Parczew i Stoczek Łukowski[1]. Tu przeprawiła się 82 Gwardyjska Dywizja Strzelecka przez rzekę Wisłę i walczyła o utworzenie i utrzymanie przyczółka warecko-magnuszewskiego.
Następnie w ramach ofensywy styczniowej która ruszyła 12 stycznia 1945 uczestniczyła w walka o usunięcie okupacyjnych rządów reżimu III Rzeszy z Łódzi i z Poznania. W czasie walk o Łódź kapitan Borys Bieliajew dowodzący jednym z batalionów 82 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej za umiejętne dowodzenie i odwagę zdobył tytuł Bohatera Związku Radzieckiego[2]. W czasie walk o zdobycie Poznania poległo wielu żołnierzy służących w 82 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej, wśród nich byli też oficerowie: płk Wasilij Uskow, płk Wienian Klepikow, mjr Borys Bieliajew, kpt. Aleksiej Popow, kpt. Piotr Streszko i kpt. Fiodor Szarupow[3]. W zdobyciu cytadeli poznańskiej nocą 23 lutego 1945 uczestniczyli żołnierze z 244 i 246 Gwardyjskiego Pułku Piechoty, należących do 82 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej[4].
Następnie, 82 Gwardyjska Dywizja Strzelecka uczestniczyła w zdobyciu stolicy III Rzeszy - Berlina. Szlak bojowy zakończyła w rejonie Erfurtu[1]
Dowództwo dywizji
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy:
- gen. dyw. Iwan Makarenko (19.03.1943 - 01.04.1944),
- ppłk Matwiej Karnauchow (02.04.1944 - 08.05.1944),
- gen. dyw. Gieorgij Chetagurow[2] (09.05.1944 - 23.04.1945),
- gen. dyw. Michaił Duka (24.04.1945 - 31.05.1945)[1].
Szefowie sztabu:
- płk Andriej Mandrika[3].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład 11 kwietnia 1943:
- 242 Gwardyjski Pułk Piechoty,
- 244 Gwardyjski Pułk Piechoty,
- 246 Gwardyjski Pułk Piechoty,
- 185 Gwardyjski Pułk Artylerii[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-10-28].
- ↑ a b Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 286.
- ↑ a b Szumowski 1985 ↓, s. 96-97.
- ↑ Szumowski 1985 ↓, s. 540.
- ↑ 82 гв. стрелковая дивизия [online], rkka.wiki [dostęp 2024-10-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Zbigniew Szumowski: Boje o Poznań 1945. Poznań: 1985.
