Aleh Szepiel
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Odznaczenia | |
Aleh Alaksandrawicz Szepiel (biał. Алег Аляксандравіч Шэпель, ros. Олег Александрович Шепель Oleg Aleksandrowicz Szepiel; ur. 13 lipca 1967 w Uchlasci)[1][2] – białoruski niepełnosprawny lekkoatleta, wielokrotny mistrz paraolimpijski. Startował w kategoriach przeznaczonych dla osób z wadami wzroku[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Odbywał naukę w klasie przeznaczonej dla dzieci z wadami wzroku. Za czasów szkolnych przejawiał zdolności do uprawiania lekkoatletyki oraz szachów, w dziewiątej klasie był nawet mistrzem Związku Radzieckiego w szachach wśród uczniów. W 1991 ukończył Białoruski Uniwersytet Kultury[1].
Na paraolimpiadzie debiutował w Seulu w 1988 jako reprezentant ZSRR[4]. Wystąpił wówczas w czterech konkurencjach: zdobył trzy złote medale w skoku w dal B3 (w najlepszej próbie uzyskał 6,61 m, co było wtedy nowym rekordem świata)[5], skoku wzwyż B3 (z wynikiem 1,81 m ustanowił nowy rekord paraolimpijski)[6] i w pięcioboju B3 (2716 punktów; kolejnego zawodnika wyprzedził o ponad 150 punktów)[7]. Medalu nie zdobył tylko w biegu na 100 m B3, w którym zajął piąte miejsce[8][4].
Cztery lata później na igrzyskach w Barcelonie startował jako reprezentant Wspólnoty Niepodległych Państw. Wystąpił jedynie w biegu na 400 m B3, w którym zdobył złoto ustanawiając rekord świata (49,76 s)[9].
Na igrzyskach w Atlancie startował już jako reprezentant Białorusi. Startował w czterech konkurencjach, zdobywając jedno złoto w skoku wzwyż F10-11 z wynikiem 1,85 m[10]. W biegu na 400 m T11 awansował do biegu finałowego, do którego awans uzyskiwało czterech najlepszych zawodników z półfinałów. Białorusin nie wystąpił jednak w tymże biegu[11]. W skoku w dal F11 zajął szóste miejsce[12], w trójskoku F11 10. miejsce[13], zaś w pięcioboju P11 nie pojawił się na starcie[14].
Pod koniec lat 90. był mistrzem świata i Europy w mini piłce nożnej (w kadrze Białorusi)[1][2].
Jego ostatnimi igrzyskami paraolimpijskimi były zawody w Sydney w 2000. Zdobył wtedy dla Białorusi trzy brązowe medale. Trzecie miejsca zajmował w skoku wzwyż F12, biegu na 400 m T12 i w sztafecie 4×400 m T13[a][15][4]. Medalu nie zdobył tylko w biegu na 200 m T12, w którym odpadł w półfinale[16].
Jest siedmiokrotnym mistrzem świata i trzynastokrotnym mistrzem Europy w lekkoatletyce niepełnosprawnych[1].
Po zakończeniu sportowej kariery objął kilka krajowych funkcji, w tym przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Paraolimpijskiego (objął tę funkcję w 2001)[2][17] i przewodniczącego Białoruskiego Stowarzyszenia Osób Niewidomych[18]. Utworzył kilkanaście firm dla osób niewidomych i niedowidzących, które zatrudniały około 20 tysięcy ludzi. Prowadzi także sieć hoteli[19].
Otrzymał kilka odznaczeń i dyplomów, w tym m.in. Order Przyjaźni Narodów (1988)[1][2].
Ma syna i córkę[20].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skład sztafety Białorusi: Wiktar Żukouski, Aleh Szepiel, Wasil Szapciaboj, Alaksandr Bacian.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Шэпель Алег Аляксандравіч. library.bogilve.by. [dostęp 2015-04-02]. (biał.).
- ↑ a b c d Шепель Олег Александрович - Член Исполкома. noc.by. [dostęp 2015-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-11)]. (ros.).
- ↑ Athletics classification rules and regulations. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. (ang.).
- ↑ a b c Chepel, Oleg. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Seoul 1988 Paralympic Games Athletics Men's Long Jump B3. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Seoul 1988 Paralympic Games Athletics Men's High Jump B3. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Seoul 1988 Paralympic Games Athletics Men's Pentathlon B3. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Seoul 1988 Paralympic Games Athletics Men's 100 m B3. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Barcelona 1992 Paralympic Games Athletics Men's 400 m B3. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Atlanta 1996 Paralympic Games Athletics Men's High Jump F10-11. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
- ↑ Atlanta 1996 Paralympic Games Athletics Men's 400 m T11. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Atlanta 1996 Paralympic Games Athletics Men's Long Jump F11. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Atlanta 1996 Paralympic Games Athletics Men's Triple Jump F11. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (ang.).
- ↑ Atlanta 1996 Paralympic Games Athletics Men's Pentathlon P11. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (ang.).
- ↑ Sydney 2000 Paralympic Games Athletics Men's 4x400 m Relay T13. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (ang.).
- ↑ Sydney 2000 Paralympic Games Athletics Men's 200 m T12. paralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Members. europaralympic.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-28)]. (ang.).
- ↑ Belarus. euroblind.org. [dostęp 2015-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-04)]. (ang.).
- ↑ Aleksandr Zajac: Пятикратный паралимпийский чемпион строит сеть мини-отелей. tut.by, 2013-07-29. [dostęp 2015-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-10)]. (ros.).
- ↑ Олег Шепель: Не быть мне гармонистом.... mojazarplata.by, 2010-03-12. [dostęp 2015-04-05]. (ros.).
- Białoruscy lekkoatleci
- Białoruscy niepełnosprawni sportowcy
- Białoruscy działacze sportowi
- Odznaczeni Orderem Przyjaźni Narodów
- Medaliści Letnich Igrzysk Paraolimpijskich 1988
- Medaliści Letnich Igrzysk Paraolimpijskich 1992
- Medaliści Letnich Igrzysk Paraolimpijskich 1996
- Medaliści Letnich Igrzysk Paraolimpijskich 2000
- Niepełnosprawni lekkoatleci
- Urodzeni w 1967