Przejdź do zawartości

Cactus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cactus
Ilustracja
Cactus (1970)
Rok założenia

1969

Rok rozwiązania

1973

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone

Gatunek

hard rock

Wydawnictwo

Atco, Atlantic

Powiązania

The Amboy Dukes, Beck Bogert And Appice, Detroid, Buddy Miles' Express, Vanilla Fudge

Skład
Rusty Day
Werner Fritzschings
Duane Hitchings
Peter French
Strona internetowa

Cactus – amerykańska supergrupa muzyczna wykonująca hard rock.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na założony w 1969 roku zespół złożyła się sekcja rytmiczna Vanilla Fudge: Tim Bogert i Carmine Appice, były gitarzysta zespołu Mitcha Rydera oraz Buddy Miles' Express, oraz wokalista Rusty Day, wcześniej członek The Amboy Dukes. W 1971 roku skład powiększono o klawiszowca Duane’a Hitchingsa. W tym samym roku grupę opuścili wokalista i gitarzysta, którzy zasilili szeregi zespołu Detroid. Zastąpili ich Peter French (Atomic Rooster, Leaf Hound) i Werner Fritzsching. Po nagraniu jednego albumu w nowym składzie zespół opuściła dotychczasowa sekcja rytmiczna by zawiązać z Jeffem Beckiem supergrupę Beck, Bogert & Appice. W 2006 roku Appice, Bogert i McCarty znowu spotkali się i z wokalistą Savoy Brown Jimmym Kunesem nagrali płytę Cactus V oraz dali kilka koncertów w lecie 2006 roku. Utworzony przez klawiszowca Duane’a Hitchingsa w 1973 roku The New Cactus Band nie miał nic, poza nawiązaniem do nazwy, wspólnego z oryginalną grupą.

W okresie działalności Cactus nie wydał ani jednej płyty koncertowej. Jedyne nagrania koncertowe znalazły się na ostatniej płycie – 'Ot 'N' Sweaty – oraz na wydawnictwie The First Great Rock Festivals Of The Seventies będącym zapisem koncertów z festiwali na wyspie White (Isle of Wight Festival) oraz w Atlancie (Atlanta International Pop Festival). Dopiero po ponad 30 latach wydane zostały płyty koncertowe. Podwójne wydawnictwo z roku 2004 jest zapisem koncertu z Memphis z 19 grudnia 1971 uzupełnionym koncertowymi nagraniami z ostatniej płyty, nagraniami ze wspomnianego festiwalu na Wyspie White, z klubu Gilligana w Nowym Jorku oraz z festiwalu "Mar Y Sol Pop Festival" w Puerto Rico z 1972 roku. Z kolei dwupłytowy album z 2007 roku to zapis koncertu z klubu Gilligana w Nowym Jorku z 26 czerwca 1971 roku. Z tego samego roku pochodzą nagrania z płyty Ultra Sonic Boogie 1971 które zostały zarejestrowane podczas koncertu dla niewielkiego grona znajomych w studiu Ultra Sonic w Nowym Jorku na potrzeby lokalnej stacji radiowej.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]