Przejdź do zawartości

Erik Belshaw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erik Belshaw
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 2004
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs WSC

Debiut w PŚ

17 grudnia 2022 w Engelbergu (38. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

18 grudnia 2022 w Engelbergu (24. miejsce)

Rekord życiowy

230,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (24 lutego 2024)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Planica 2024 indywidualnie

Erik Belshaw (ur. 23 sierpnia 2004 w Steamboat Springs[1]) – amerykański skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów (2024) oraz mistrzostw kraju.

Skoki narciarskie uprawia również jego starsza siostra, Annika[3].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2019 zadebiutował w FIS Cupie, w zawodach w Ljubnie zajmując 81. miejsce[4]. W 2020 wystąpił na zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży, gdzie zajął 22. miejsce indywidualnie i 6. w sztafecie mieszanej[5], a także na mistrzostwach świata juniorów, gdzie był 35. indywidualnie i 10. w drużynie[4].

W październiku 2020 po raz pierwszy zdobył punkty FIS Cupu, zawody w Râșnovie kończąc na 13. pozycji. W styczniu 2021 w Innsbrucku zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 55. lokatę. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2021 był 11. w drużynie. Został zgłoszony do startu w seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie odpadł w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych, a w rywalizacji drużynowej zajął z amerykańskim zespołem 10. pozycję[6].

W grudniu 2021 w Zhangjiakou zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego, plasując się na 18. pozycji. W marcu 2022 w Zakopanem wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 – indywidualnie był 18., drużynowo 12., a w konkursie drużyn mieszanych 10[7].

17 grudnia 2022 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 38. miejsce w zawodach w Engelbergu. Dzień później dzięki zajęciu 24. pozycji na tej samej skoczni po raz pierwszy w karierze zdobył punkty cyklu. W dalszej części sezonu jeszcze dwukrotnie kończył zawody indywidualne PŚ w najlepszej trzydziestce, w obu przypadkach zajmując 26. miejsce. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 był 11. indywidualnie, a w obu konkursach drużynowych zajął 10. lokatę. Na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 indywidualnie zajął 42. miejsce na skoczni normalnej i 26. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 8. pozycję[8].

Regularnie występował w zawodach Pucharu Świata 2023/2024. Do końca stycznia 2024 dwukrotnie zdobył punkty cyklu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, gdzie zajął 36. miejsce w konkursie indywidualnym i 9. w drużynie. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2024 zdobył srebrny medal indywidualnie, a także zajął 6. miejsce w konkursie drużynowym mężczyzn i 5. lokatę w mikście. Po powrocie do Pucharu Świata w połowie lutego 2024 regularnie zajmował punktowane lokaty. Trzykrotnie poprawiał swój najlepszy wynik w cyklu, za każdym razem na skoczniach mamucich: 24 i 25 lutego w Oberstdorfie zajmował kolejno 18. i 12. pozycję, a konkurs w Planicy 22 marca ukończył na 8. miejscu. Na skoczni dużej najwyżej klasyfikowany był 3 marca w Lahti, na 15. pozycji[9]. W klasyfikacji generalnej sezon Pucharu Świata ukończył na 35. miejscu ze 137 punktami[10].

Stawał na podium mistrzostw Stanów Zjednoczonych. W 2022 zdobył srebrny medal na skoczni dużej[11] oraz brązowy na skoczni normalnej[12], a w 2023 złoty na obu obiektach[13][14].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2021 Niemcy Oberstdorf nie zakwalifikował się (K-95), nie zakwalifikował się (K-120)
2023 Słowenia Planica 42. miejsce (K-95), 26. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2021 Niemcy Oberstdorf 10. miejsce (K-120)[a]
2023 Słowenia Planica 8. miejsce (K-125)[b]

Starty E. Belshawa na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 78,0 m 82,1 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 92,5 m 64,3 pkt Nie zakwalifikował się.
10. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[a] 90,0 m 237,4 pkt (41,3 pkt) 809,2 pkt Niemcy
42. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 92,0 m 106,6 pkt 155,2 pkt Piotr Żyła
26. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 126,0 m 127,5 m 237,6 pkt 49,9 pkt Timi Zajc
8. 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[b] 126,5 m 129,0 m 975,4 pkt (271,6 pkt) 203,5 pkt Słowenia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz 36. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz 9. miejsce[c]

Starty E. Belshawa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
36. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 191,5 m [d] 127,0 pkt 520,4 pkt Stefan Kraft
9. 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[c] 207,5 m 647,2 pkt (185,1 pkt) 968,2 pkt Słowenia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2020 Niemcy Oberwiesenthal 35. miejsce
2021 Finlandia Lahti nie wystartował
2022 Polska Zakopane 18. miejsce
2023 Kanada Whistler 11. miejsce
2024 Słowenia Planica srebrny medal

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2020 Niemcy Oberwiesenthal 10. miejsce[e]
2021 Finlandia Lahti 11. miejsce[f]
2022 Polska Zakopane 12. miejsce[g], 10. miejsce (drużyna mieszana)[h]
2023 Kanada Whistler 10. miejsce[i], 10. miejsce (drużyna mieszana)[j]
2024 Słowenia Planica 6. miejsce[k], 5. miejsce (drużyna mieszana)[l]

Starty E. Belshawa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 93,0 m 87,0 pkt 151,3 pkt Peter Resinger
10. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[e] 83,0 m 282,5 pkt (69,4 pkt) 617,8 pkt Słowenia
DNS 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. DNS Niklas Bachlinger
11. 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 85,5 m 338,7 pkt (102,5 pkt) 647,5 pkt Austria
18. 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 97,0 m 92,5 m 252,3 pkt 59,2 pkt Daniel Tschofenig
12. 5 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[g] 93,5 m 288,0 pkt (111,8 pkt) 750,5 pkt Austria
10. 6 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[h] 86,5 m 257,1 pkt (86,2 pkt) 627,3 pkt Austria
11. 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 87,0 m 91,5 m 233,8 pkt 24,1 pkt Vilho Palosaari
10. 4 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[i] 95,0 m 328,0 pkt (119,4 pkt) 644,5 pkt Austria
10. 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[j] 89,5 m 367,1 pkt (101,3 pkt) 553,1 pkt Słowenia
2.srebro 8 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 94,5 m 104,5 m 265,9 pkt 0,8 pkt Stephan Embacher
6. 10 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[k] 93,5 m 98,0 m 830,3 pkt (238,2 pkt) 104,0 pkt Austria
5. 11 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[l] 98,5 m 97,0 m 873,2 pkt (254,2 pkt) 57,0 pkt Austria

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2020 Szwajcaria Lozanna/Francja Prémanon[m] 22. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2020 Szwajcaria Lozanna/Francja Prémanon[m] 6. miejsce (sztafeta mieszana[n])[o]

Starty E. Belshawa na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
22. 19 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 82,0 m 75,5 m 196,0 pkt 61,7 pkt Marco Wörgötter
6. 22 stycznia 2020 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 sztaf. miesz.[o][n] 72,0 m 385,6 pkt (98,6 pkt) 99,7 pkt (+3:24,9) Norwegia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2022/2023 58.
2023/2024 35.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[15][16]
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - 38 24 26 q 47 q 48 - - - - - - - q 47 - 42 q - 36 q q 26 q - 17
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
42 24 q q 36 q 43 47 31 36 38 41 29 q - - - - 26 27 18 12 24 15 33 33 28 24 30 27 8 17 137
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[15][16]
Sezon
2022/2023
Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 7 - - - 9 8
Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
7 9 - 7 8 7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2023/2024 19.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2022/2023 45.
2023/2024 39.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2023 52.
2024 28.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2023 39.
2024 13.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2024 55.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[15][16]
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 48 37 - - - - - 0
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 18 22 - - - - 35 22
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[15][16]
2024 Klingenthal HS140 (mikst)
9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[17]
2021/2022 75.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[15][16]
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - dq 55 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
18 16 50 47 - - - - 34 36 41 38 36 34 36 53 50 - - - - - - 35 35 38 28
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
44 41 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[17]
2022 38.
2023 28.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

Źródło[15][16]
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 43 50 46 42 64 61 - - 60 60 0
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
50 49 26 50 - - 22 20 14 43
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - - - - - 12 15 17 52
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[18]
2020/2021 64.
2021/2022 103.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[15][16]
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - 81 78 - - - - - - 42 55 65 67 - - 52 52 - - 0
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
13 11 - - 50 54 - - 33 34 - - - - 44
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 43 50 - - - - - - - - - - - 54 55 17 20 25
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Andrew Urlaub, Erik Belshaw, Casey Larson i Decker Dean
  2. a b Skład zespołu: Decker Dean, Casey Larson, Andrew Urlaub i Erik Belshaw
  3. a b Skład zespołu: Erik Belshaw, Kevin Bickner, Decker Dean i Tate Frantz
  4. Seria konkursowa została odwołana.
  5. a b Skład zespołu: Decker Dean, Erik Belshaw, Greyson Scharffs i Andrew Urlaub
  6. a b Skład zespołu: Andrew Urlaub, Erik Belshaw, Landon Lee i Shane Kocher
  7. a b Skład zespołu: Erik Belshaw, Stewart Gundry, Maxim Glyvka i Logan Gundry
  8. a b Skład zespołu: Annika Belshaw, Erik Belshaw, Paige Jones i Stewart Gundry
  9. a b Skład zespołu: Maxim Glyvka, Jason Colby, Tate Frantz i Erik Belshaw
  10. a b Skład zespołu: Sandra Sproch, Tate Frantz, Josie Johnson i Erik Belshaw
  11. a b Skład zespołu: Erik Belshaw, Jason Colby, Sawyer Graves i Tate Frantz
  12. a b Skład zespołu: Sandra Sproch, Tate Frantz, Josie Johnson i Erik Belshaw
  13. a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
  14. a b Drużyna składała się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatorki i kombinatora norweskiego. Zawody składały się z czterech skoków (kombinatorka norweska, kombinator norweski, skoczkini narciarska i skoczek narciarski) na skoczni HS90, a następnie biegu sztafetowego 4×3,3 km stylem dowolnym (kombinatorka norweska, kombinator norweski, biegaczka narciarska i biegacz narciarski).
  15. a b Skład drużyny: Tess Arnone, Niklas Malacinski, Annika Belshaw, Erik Belshaw, Sydney Palmer-Leger i Will Koch

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Erik BELSHAW - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-07-03].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-07-03].
  3. HOME COMFORTS FOR PAGNIER AS SKI JUMPERS PREPARE TO TAKE ON THE HILL. lausanne2020.sport, 2020-01-18. [dostęp 2021-02-26]. (ang.).
  4. a b BELSHAW Erik - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  5. Lausanne/ Les Tuffes (SUI) 3rd Winter Youth Olympic Games. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  6. BELSHAW Erik - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  7. BELSHAW Erik - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  8. BELSHAW Erik - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  9. BELSHAW Erik - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
  10. a b c d BELSHAW Erik - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
  11. Dominik Formela: Annika Belshaw i Casey Larson mistrzami USA na dużej skoczni. skijumping.pl, 2022-10-02. [dostęp 2022-10-02].
  12. Dominik Formela: Casey Larson i Annika Belshaw mistrzami USA na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2022-10-01. [dostęp 2022-10-02].
  13. Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Rodzeństwo Belshawów najlepsze na dużej skoczni. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-11-01].
  14. Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Kolejne złote medale rodzeństwa Belshawów. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-11-01].
  15. a b c d e f g BELSHAW Erik - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-03]. (ang.).
  16. a b c d e f g h i j Adam Kwieciński: BELSHAW Erik 2004.08.23 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-03].
  17. a b BELSHAW Erik - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-02]. (ang.).
  18. BELSHAW Erik - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]