Franciszek Junker

Franciszek Stanisław Junker

Franciszek Junker (przed 1934)
podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	2 października 1893 Zagórz
Data śmierci	?
Przebieg służby
Lata służby	1914–1945
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	3 Pułk Piechoty 26 Pułk Piechoty 9 Dywizja Piechoty 59 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
Stanowiska	szef sztabu dywizji piechoty dowódca batalionu piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa kampania wrześniowa
Późniejsza praca	artysta malarz
Odznaczenia

Franciszek Stanisław Junker (ur. 2 października 1893 w Zagórzu, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Katarzyny i Edwarda. Uczył się w Przemyślu. Studiował dwa semestry na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie i dwa semestry w Akademii Górniczej w Przybramie. Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 3 pułku piechoty Legionów, a następnie II Korpusu Polskiego w Rosji. Od 11 maja do 15 września 1918 był w niewoli niemieckiej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 15 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. 30 kwietnia 1921 otrzymał przeniesienie z Baonu Zapasowego 26 pp na stanowisko dowódcy Okręgowej Szkoły Podoficerskiej Nr III w Radomiu. 20 maja został zatwierdzony na tym stanowisku przez dowódcę Okręgu Generalnego „Kielce”.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1014. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Do jesieni 1926 roku pełnił służbę w 26 pułku piechoty we Lwowie, a później w Ekspozyturze Oddziału II Sztabu Generalnego we Lwowie. W okresie od 2 listopada 1926 roku do 31 października 1928 roku był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do dowództwa 9 Dywizji Piechoty w Siedlcach i wyznaczony na stanowisko oficera sztabu. W grudniu 1929 roku powierzono mu pełnienie obowiązków szefa sztabu tej dywizji. 27 stycznia 1930 został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku szefa sztabu 9 Dywizji Piechoty. Jesienią 1931 roku został przeniesiony do 59 pułku piechoty wielkopolskiej w Inowrocławiu, w którym odbył staż liniowy na stanowisku dowódcy batalionu. W 1933 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Trzy lata później został dyrektorem nauk taktycznych w Wyższej Szkole Inżynierii w Warszawie.

W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził improwizowanym pułkiem występującym pod nazwą „Zgrupowanie Rudzica” w składzie Poznańskiej Brygady Obrony Narodowej. Po zakończeniu kampanii wrześniowej przebywał w niewoli niemieckiej, między innymi w Oflagu II C Woldenberg, w którym uczestniczył w konspiracyjnym szkoleniu i tajnych pracach wojskowych.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości – 12 maja 1931 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”
• Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie (po raz pierwszy w 1921)
• Medal międzysojuszniczy „Médaille Interalliée” (zezwolenie Naczelnika Państwa w 1921)

Bibliografia

• Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Piotr Bauer, Bogusław Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1983, ISBN 83-210-0385-0.
• Zdzisław Cutter, Mobilizacja wojsk saperskich we wrześniu 1939 r., Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 3 (184), Warszawa 2000.
• KazimierzK. Pindel KazimierzK., Obrona narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 . Brak numerów stron w książce
• Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.), Sztab Główny WP, Warszawa 1931.
• Miron Zarudzki, Ruch oporu w obozie jenieckim w Dobiegniewie (Oflag II C Woldenberg) 1940-1945, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2 (84), Warszawa 1978.
• Piotr Jakuboszczak, Szkolenie taktyczne w okresie tworzenia szkół oficerskich inżynierii wojskowej Wojska Polskiego w latach 1923-1939, Zeszyty Naukowe WSO im. T. Kościuszki, Nr 4 (146), Wrocław 2007, ISSN 1731-8157.
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Franciszek Junker. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2014-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 grudnia 2014)].