Przejdź do zawartości

Henryk II (książę Brabancji)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk II
Ilustracja
książę Brabancji
Okres

od 1235
do 1 lutego 1248

Dane biograficzne
Dynastia

dynastia z Louvain

Data urodzenia

1207

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1248
Leuven

Ojciec

Henryk I

Matka

Matylda z Boulogne

Żona

1. Maria,
2. Zofia z Turyngii

Dzieci

z Marią:
Henryk III,
Filip,
Matylda,
Beatrycze,
Maria,
Małgorzata;
z Zofią:
Elżbieta,
Henryk I Dziecię

Henryk II (ur. 1207, zm. 1 lutego 1248 w Leuven) – książę Brabancji od 1235 r. z dynastii z Louvain.

Henryk był synem księcia Brabancji Henryka I i Matyldy z Boulogne. Objął rządy w Brabancji po śmierci swego ojca w 1235 r. Popierając cesarza Fryderyka II (z którym związany był przez małżeństwo z jego kuzynką) zaangażował się w konflikt z arcybiskupstwem Kolonii, przeciwko któremu prowadził wojnę w latach 1239–1242 (m.in. spalił wówczas Bonn). Spór zakończył się porozumieniem, na mocy którego Henryk otrzymał pewne nabytki terytorialne. Później Henryk zwrócił się przeciwko Fryderykowi, którego detronizację ogłosił papież, i w 1246 r. poparł wybór swego zięcia Henryka Raspe na króla niemieckiego. Gdy z kolei ten zmarł w 1247 r., zaangażował się w wybór na nowego króla hrabiego Holandii Wilhelma.

Henryk był dwukrotnie żonaty. W 1215 r. jego żoną została Maria, córka króla Niemiec Filipa Szwabskiego. Miał z nią sześcioro dzieci:

Po śmierci Marii w 1235 r. Henryk poślubił (być może w 1239 r.) Zofię, córkę landgrafa Turyngii Ludwika IV. Z tego małżeństwa miał dwoje dzieci:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Heinrich Neu: Heinrich II., Herzog von Brabant. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 348. [dostęp 2010-03-01]. (niem.).