Henryk Janduda
| Pełne imię i nazwisko |
Henryk Paweł Janduda | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1924 | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
28 listopada 2008 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm[1] | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Henryk Paweł Janduda (ur. 11 lutego 1924 w Knurowie, zm. 28 listopada 2008 w Ahlen) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Polski w latach 1948–1950, trener.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Klubowa
[edytuj | edytuj kod]Janduda rozpoczął karierę piłkarską w 1936 roku. Zasilił wówczas drużynę Kresów Chorzów, która reprezentował do 1943 roku. W czasie II wojny światowej został wcielony do Wehrmachtu, jednak przeszedł na stronę aliantów i trafił do 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych dowodzonego przez Władysława Andersa[1]. Janduda wrócił w połowie 1947 roku z Anglii do Polski i za namową kolegów został zawodnikiem AKS–u Chorzów, w którym występował przez osiem sezonów[1][2]. W nowym zespole zadebiutował 29 czerwca w przegranym 2:1 meczu ligowym z Rymerem Rybnik. Janduda zajął z AKS–em w sezonie 1947 trzecie miejsce na zakończenie rozgrywek ligowych[3]. Pierwszą bramkę dla „Zielonych Koniczynek” strzelił z rzutu karnego 8 sierpnia 1948 roku w wygranym 3:2 spotkaniu z Lechem Poznań[4]. W latach 1955–1956 i 1957–1958 Janduda pełnił rolę grającego trenera w odpowiednio Klubie Sportowym Chełmek i Wyzwoleniu Chorzów[1].
Reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Januda był reprezentantem Polski w latach 1948–1950. Wystąpił w tym czasie w dziewięciu meczach[5]. Zadebiutował w kadrze prowadzonej przez selekcjonera Wacława Kuchara w towarzyskim spotkaniu przeciwko Czechosłowacji (3:1, 11 czerwca 1947 roku)[6].
Trenerska
[edytuj | edytuj kod]Będąc czynnym zawodnikiem, Janduda prowadził w 1954 roku treningi w Sole Oświęcim. W latach 1955–1956 i 1957–1958 pełnił rolę grającego trenera w odpowiednio Klubie Sportowym Chełmek i Wyzwoleniu Chorzów. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako szkoleniowiec w: Kleofasie Załęże, Siemianowiczance Siemianowice Śląskie, CKS Czeladź, Górniku Kostuchna, Jedności Michałkowice i Podlesiance Katowice[1].
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Klubowe w latach 1947–1954
[edytuj | edytuj kod]| Sezon | Klub | Liga | Liga krajowa[1] | |
|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | |||
| 1947 | AKS Chorzów | I Liga | 4 | 0 |
| 1948 | AKS Chorzów | I Liga | 15 | 2 |
| 1949 | AKS Chorzów | I Liga | 21 | 3 |
| 1950 | AKS Chorzów | I Liga | 22 | 0 |
| 1951 | AKS Chorzów | I Liga | 21 | 0 |
| 1952 | AKS Chorzów | I Liga | 10 | 0 |
| 1953 | AKS Chorzów | I Liga | 17 | 0 |
| 1954 | AKS Chorzów | I Liga | 19 | 1 |
| Razem | 129 | 7 | ||
Reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Polska | 1948 | 6 | 0 |
| 1949 | 1 | 0 | |
| 1950 | 2 | 0 | |
| Ogólnie | 9 | 0 | |
| Mecze i gole w reprezentacji[7] | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Polska | |||||||
| Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | ||
| 1. | 18.04.1948 | Warszawa, Polska |  Czechosłowacja |
3:1 | towarzyski | ||
| 2. | 26.06.1948 | Kopenhaga, Dania |  Dania |
8:0 | towarzyski | ||
| 3. | 25.08.1948 | Warszawa, Polska |  Jugosławia |
0:1 | towarzyski | ||
| 4. | 19.09.1948 | Warszawa, Polska |  Węgry |
2:6 | towarzyski | ||
| 5. | 10.10.1948 | Chorzów, Polska |  Rumunia |
0:0 | towarzyski | ||
| 6. | 17.10.1948 | Warszawa, Polska |  Finlandia |
1:0 | towarzyski | ||
| 7. | 08.05.1949 | Bukareszt, Rumunia | Rumunia |
2:1 | towarzyski | ||
| 8. | 04.06.1950 | Warszawa, Polska | Węgry |
2:5 | towarzyski | ||
| 9. | 22.10.1950 | Warszawa, Polska | Czechosłowacja |
1:4 | towarzyski | ||
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Janduda był synem powstańca śląskiego. Nosił boiskowy przydomek „Hajna”. Będąc na emeryturze osiadł w Niemczech. Był ojcem Pawła i wujkiem Józefa[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 69.
- ↑ sport.pl: Józef Janduda, piłkarz Ruchu z lat 60.: Pele to jest świetny facet!. [dostęp 2016-08-17]. (pol.).
- ↑ Gowarzewski (1945-1955) 2018 ↓, s. 28–29.
- ↑ Gowarzewski (1945-1955) 2018 ↓, s. 40–41.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 171.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 27.
- ↑ Historia polskiej piłki nożnej: Henryk Janduda - profil Reprezentanta Polski. [dostęp 2020-01-02]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Gowarzewski: Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski 1947-1970. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-4-7.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1945-1955). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2018. ISBN 978-83-88232-64-0.