Przejdź do zawartości

Instytut Gospodarki Magazynowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instytut Gospodarki Magazynowej – jednostka badawczo-rozwojowa powstała w 1978 r. w drodze przekształcenia Centralnego Ośrodka Gospodarki Magazynowej, ustanowiona w celu prowadzenie prac naukowo-badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych w dziedzinie gospodarki magazynowej[1].

Powstanie Instytutu miało ścisły związek z ustawą z 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych[2][3].

Nadzór nad Instytutem sprawował Minister Gospodarki Materiałowej. Siedzibą Instytutu był Poznań.

Działania Instytutu

[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem działania Instytutu było prowadzenie prac badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych w dziedzinie gospodarki magazynowej, a w szczególności prowadzenie:

  • prac badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych dotyczących organizacji, techniki i technologii gospodarki magazynowej,
  • prac dotyczących rozwoju budownictwa magazynowego,
  • badań dotyczących przechowalnictwa towarów,
  • prac projektowych oraz konstrukcyjno-prototypowych dotyczących urządzeń magazynowych,
  • badań nad ekonomiczną efektywnością gospodarki magazynowej,
  • działalności w dziedzinie informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej oraz wydawniczej i szkoleniowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarządzenie nr 77 Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1978 r. w sprawie utworzenia Instytutu Gospodarki Magazynowej. M.P. z 1978 r. nr 39, poz. 139
  2. Ustawa z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych. Dz.U. z 1961 r. nr 12, poz. 60
  3. Obwieszczenie Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki z dnia 7 maja 1965 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych. Dz.U. z 1965 r. nr 19, poz. 129