Przejdź do zawartości

Kateryna Baindl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kateryna Kozłowa)
Kateryna Baindl
Катерина Баіндль
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Kateryna Ihoriwna Baindl

Państwo

 Ukraina

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1994
Mikołajów

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Trener

Christopher Kas

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 WTA 125K, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

62 (19 lutego 2018)

Australian Open

3R (2023)

Roland Garros

2R (2018, 2019)

Wimbledon

1R (2016, 2018, 2019, 2021, 2023, 2024)

US Open

2R (2017, 2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

139 (22 października 2012)

Australian Open

1R (2018, 2020)

Roland Garros

2R (2020)

Wimbledon

2R (2019, 2023)

US Open

1R (2018, 2019, 2024)

Kateryna Ihoriwna Baindl (z domu Kozłowa, ukr. Катерина Ігорівна Баіндль; ur. 20 lutego 1994 w Mikołajowie) – ukraińska tenisistka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodniczka występująca głównie w turniejach ITF. Występy w zawodowych turniejach rozpoczęła w październiku 2008 roku, biorąc udział dzięki dzikiej karcie w turnieju rangi ITF w Charkowie. W swoim debiucie przegrała już w pierwszej rundzie i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Rok później, na tym samym turnieju, dotarła do ćwierćfinału singla i finału debla, a w 2010 roku, również w Charkowie, odniosła swoje pierwsze turniejowe zwycięstwo, wygrywając turniej gry podwójnej (w parze z Eliną Switoliną). W 2012 roku wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej. W sumie na swoim koncie ma pięć wygranych turniejów singlowych i trzynaście deblowych rangi ITF.

We wrześniu 2012 roku wzięła po raz pierwszy udział w kwalifikacjach do turnieju WTA w Taszkencie, ale przegrała w pierwszej rundzie z Ałłą Kudriawcewą.

6 kwietnia 2015 po raz pierwszy w karierze znalazła się w czołowej setce kobiecej klasyfikacji, zajmując 100. miejsce w światowym rankingu WTA singlistek.

W maju 2015 ogłoszono, iż w próbce moczu pobranej od zawodniczki w lutym 2015 wykryto niedozwolony środek z grupy stymulantów, dimetylobutyloaminę. Na Ukrainkę nałożono kary półrocznej dyskwalifikacji (do 15 sierpnia 2015) oraz odebrania punktów i nagród pieniężnych wywalczonych po 16 lutego[1].

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 2 (0–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 4 lutego 2018 Tajpej Twarda Węgry Tímea Babos 5:7, 1:6
Finalistka 2. 23 lipca 2023 Budapeszt Ceglana Marija Timofiejewa 3:6, 6:3, 0:6

Finały turniejów WTA 125

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 2 (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 10 września 2017 Dalian Twarda Rosja Wiera Zwonariowa 6:4, 6:2
Finalistka 1. 13 listopada 2022 Colina Ceglana Egipt Majar Szarif 6:3, 6:7(3), 5:7

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 01/07/2012 Niemcy Stuttgart ITF 25 000 ziemna Argentyna Florencia Molinero 3:6, 7:5, 6:4
2. 18/08/2012 Rosja Kazań ITF 50 000 twarda Wielka Brytania Tara Moore 6:3, 6:3
3. 22/09/2012 Kazachstan Szymkent ITF 25 000 twarda Kazachstan Anna Danilina 6:3, 4:6, 6:4
4. 06/06/2014 Niemcy Versmold ITF 50 000 ziemna Holandia Richèl Hogenkamp 6:4, 6:7(3), 6:1
5. 09/07/2017 Włochy Rzym ITF 60 000 ziemna Kolumbia Mariana Duque Mariño 7:6(6), 6:4

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Smoliński Rafał: Czołowa ukraińska tenisistka przyłapana na dopingu. sportowefakty.pl, 2015-05-27. [dostęp 2015-05-27]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]