Przejdź do zawartości

Mariusz Jurkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mariusz Jurkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1982
Lubin

Wzrost

199 cm

Pozycja

środkowy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

Vive Kielce

Numer w klubie

20

Kariera juniorska
Lata Klub
Zagłębie Lubin
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2001 SMS Gdańsk
2001–2003 Zagłębie Lubin
2003–2004 Ciudad Real
2004–2009 JD Arrate
2009–2010 SDC San Antonio
2010–2011 Ciudad Real
2011–2013 Atlético Madryt
2013–2015 Wisła Płock
2015–2020 Vive Kielce
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2017  Polska 163 (278[1])
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2021– Wybrzeże Gdańsk
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
brąz Chorwacja 2009 drużynowo
brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Mariusz Longin Jurkiewicz[2] (ur. 3 lutego 1982 w Lubinie[3]) – polski trener i piłkarz ręczny, środkowy rozgrywający.

Reprezentant Polski, dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata (2009, 2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016). Klubowy mistrz Hiszpanii (z Ciudad Real) i mistrz Polski (z Vive Kielce). Zdobywca Super Globe (z Atlético Madryt) oraz zwycięzca Ligi Mistrzów (z Vive Kielce w sezonie 2015/2016). Od 2021 roku trener Wybrzeża Gdańsk.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Zagłębia Lubin. Następnie uczył się i występował w SMS-ie Gdańsk (w sezonie 2000/2001 zdobył w jego barwach 163 bramki w I lidze[4]). W latach 2001–2003 ponownie grał w Zagłębiu Lubin. W 2003 przeszedł do Ciudad Real, z którym w sezonie 2003/2004 zdobył mistrzostwo Hiszpanii. W barwach tej drużyny zadebiutował ponadto w rozgrywkach Ligi Mistrzów – 22 listopada 2003 wystąpił w wygranym meczu z włoskim AS Conversano 2003 (38:14), w którym zdobył dwie bramki. W latach 2004–2009 występował w JD Arrate. W sezonie 2008/2009 dotarł z nim do ćwierćfinału Pucharu EHF (rzucił w tych rozgrywkach 29 goli)[3].

W sezonie 2009/2010 grał w SDC San Antonio[5], z którym doszedł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów (zdobył w tych rozgrywkach 28 bramek)[3]. W sezonie 2010/2011 ponownie był zawodnikiem Ciudad Real, z którym dotarł do finału Ligi Mistrzów – jego klub przegrał w nim z Barceloną (24:27), a on zdobył pięć goli[6]. W latach 2011–2013 występował w Atlético Madryt, z którym dwukrotnie zdobył Puchar Króla i raz sięgnął po puchar ligi. W sezonie 2011/2012 dotarł z Atlético do finału Ligi Mistrzów (nie wystąpił w Final Four ze względu na kontuzję kolana[7]; w fazach grupowej i pucharowej rzucił 16 bramek)[3]. W 2012 wygrał z Atlético Madryt turniej Super Globe – w wygranym meczu finałowym z THW Kiel (28:23) zdobył pięć goli[8].

W 2013 podpisał dwuletni kontrakt z Wisłą Płock[9]. W sezonach 2013/2014 i 2014/2015 zdobył w jej barwach 64 gole w Lidze Mistrzów[3]. Pod koniec maja 2014 poinformował, że w lipcu 2015 zostanie zawodnikiem Vive Kielce. Transfer ten wywołał szeroką dyskusję w środowisku piłki ręcznej[10]. Prezes Wisły Płock Robert Raczkowski ocenił zachowanie zawodnika jako „daleko nieprofesjonalne, wręcz naganne w świecie poważnego sportu”[11]. Sam Jurkiewicz traktował przejście do kieleckiego klubu jako możliwość dalszego rozwoju sportowego. Decyzję o podpisaniu kontraktu z Vive motywował osobą trenera Tałanta Dujszebajewa[10].

Na początku maja 2015, na niespełna dwa miesiące przed przejściem do Vive Kielce, w meczu z Azotami-Puławy zerwał więzadła krzyżowe przednie oraz poboczne przyśrodkowe w lewym kolanie. Kontuzja ta wykluczyła go z gry na 10 miesięcy. W kieleckim zespole zadebiutował 1 marca 2016 w wygranym spotkaniu ligowym ze Śląskiem Wrocław (37:20), w którym rzucił sześć goli[12]. W sezonie 2015/2016 zdobył wraz z Vive mistrzostwo Polski oraz wygrał Ligę Mistrzów (wystąpił jedynie w meczu fazy grupowej z Pickiem Szeged (27:26), w którym zdobył jedną bramkę[3], bowiem grę w końcówce sezonu uniemożliwiło mu zapalenie prawego kolana[13]). W sezonie 2016/2017, w którym rozegrał w Superlidze 16 spotkań i rzucił 41 goli[14], ponownie wywalczył mistrzostwo kraju. Zdobył też Puchar Polski, rzucając w rozegranym 21 maja 2017 w Lublinie meczu finałowym z Wisłą Płock (31:24) jedną bramkę. W Lidze Mistrzów wystąpił dziewięć razy i zdobył 19 goli[3]. W sezonie 2017/2018 zdobył trzecie mistrzostwo Polski i trzeci puchar kraju z Vive. W Superlidze rozegrał 31 meczów i rzucił 67 bramek[15], natomiast w Lidze Mistrzów wystąpił w 18 spotkaniach, w których zdobył 13 goli[3].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 wraz z młodzieżową reprezentacją Polski, której był kapitanem[16], zdobył mistrzostwo Europy U-20 – podczas turnieju rozegranego w Polsce rzucił w siedmiu meczach 33 bramki i miał 21 asyst[17]. W reprezentacji Polski seniorów zadebiutował 1 listopada 2002 w zremisowanym spotkaniu z Norwegią (26:26)[16].

Uczestniczył w jednych igrzyskach olimpijskich, czterech turniejach mistrzostw świata (zdobywając dwa brązowe medale) oraz pięciu turniejach mistrzostw Europy.

Brał udział w przygotowaniach kadry narodowej do igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008), uczestnicząc w zgrupowaniu i meczach kontrolnych w Korei Południowej. Ostatecznie w turnieju olimpijskim nie wystąpił[18]. Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) zastąpił w kadrze Łukasza Gieraka. W przegranym spotkaniu o 3. miejsce w Niemcami (25:31) zdobył trzy bramki[19].

Podczas mistrzostw świata w Chorwacji (2009), w których wraz z reprezentacją wywalczył brązowy medal, wystąpił w trzech z dziesięciu rozegranych przez Polskę meczów[20]. Podczas mistrzostw świata w Katarze (2015), w których Polacy ponownie zdobyli brązowy medal, wystąpił we wszystkich dziewięciu spotkaniach i zdobył 23 bramki[21]. Uczestniczył również w MŚ w Szwecji (2011; rzucił 15 goli w dziewięciu meczach[22]) i MŚ w Hiszpanii (2013). Przed mistrzostwami świata we Francji (2017), wobec kontuzji Michała Jureckiego, został wybrany kapitanem reprezentacji. Podczas przygotowań do mistrzostw, w trakcie ostatniego meczu turnieju towarzyskiego w hiszpańskim Irun z Argentyną (26:26; zdobył cztery gole), doznał kontuzji barku, uniemożliwiającej mu występ w MŚ[23].

Po raz pierwszy w mistrzostwach Europy uczestniczył w 2004 (16. miejsce). Podczas ME w Norwegii (2008; 7. miejsce) zastąpił w kadrze kontuzjowanego Rafała Kuptela[24]. Grał również na ME w Austrii (2010; 4. miejsce), ME w Serbii (2012; 9. miejsce) i ME w Danii (2014; 6. miejsce), w których zdobył 20 bramek i był obok Krzysztofa Lijewskiego najlepszym strzelcem reprezentacji Polski[25].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Magdaleną. Brat siatkarza Wojciecha Jurkiewicza[16].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Mariusz Jurkiewicz w ataku podczas meczu ćwierćfinałowego igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro z Chorwacją (30:27)
Ciudad Real
Atlético Madryt
Vive Kielce
Reprezentacja Polski
Odznaczenia

Udział w turniejach mistrzowskich

[edytuj | edytuj kod]
Turniej Edycja Mecze Bramki Miejsce Źródło
Igrzyska olimpijskie 2016 5 11 4. [26]
Mistrzostwa świata 2009 3 0 3. [20]
2011 9 15 8. [22]
2013 2 0 9. [27]
2015 9 23 3. [21]
Mistrzostwa świata 23 38 –
Mistrzostwa Europy 2004 3 1 16. [28]
2008 3 3 7. [29]
2010 8 3 4. [30]
2012 6 12 9. [31]
2014 7 20 6. [25]
Mistrzostwa Europy 27 39 –
Łącznie 55 88 –

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marcin Górczyński: Z nimi walczylibyśmy o medal mistrzostw świata. 10 wielkich nieobecnych w reprezentacji Polski piłkarzy ręcznych. sportowefakty.wp.pl, 12 stycznia 2017. [dostęp 2018-03-18].
  2. ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
  3. ↑ a b c d e f g h Mariusz Jurkiewicz. eurohandball.com. [dostęp 2018-09-29]. (ang.).
  4. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2000/2001. zprp.pl. [dostęp 2018-03-18].
  5. ↑ Mariusz Jurkiewicz wreszcie w San Antonio Portland. sportowefakty.wp.pl, 24 lipca 2009. [dostęp 2018-03-18].
  6. ↑ Liga Mistrzów dla Barcy. sport.pl, 29 maja 2011. [dostęp 2018-03-18].
  7. ↑ Damian Falkowski: Jurkiewicz nie zagra przez dwa miesiące. sportowefakty.wp.pl, 1 maja 2012. [dostęp 2018-03-18].
  8. ↑ Paweł Nowakowski: Super Globe: Triumf Atletico, 5 bramek Jurkiewicza. sportowefakty.wp.pl, 1 września 2012. [dostęp 2018-03-18].
  9. ↑ Kamil Kołsut: Oficjalnie: Mariusz Jurkiewicz na dwa lata w Płocku. sportowefakty.wp.pl, 22 lipca 2013. [dostęp 2018-03-18].
  10. ↑ a b Kamil Kołsut: Postawiłem na sportowy rozwój – rozmowa z Mariuszem Jurkiewiczem, rozgrywającym Orlen Wisły Płock. sportowefakty.wp.pl, 28 maja 2014. [dostęp 2018-03-18].
  11. ↑ Mariusz Jurkiewicz opuści Płock. sprwislaplock.pl, 27 maja 2014. [dostęp 2018-03-18].
  12. ↑ Maciej Wojs: 300 dni oczekiwań – Mariusz Jurkiewicz wrócił do gry!. sportowefakty.wp.pl, 1 marca 2016. [dostęp 2018-03-18].
  13. ↑ Maciej Wojs: Koniec sezonu dla Mariusza Jurkiewicza?! Co z Rio?. sportowefakty.wp.pl, 15 kwietnia 2016. [dostęp 2018-03-18].
  14. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2016/2017. zprp.pl. [dostęp 2018-03-18].
  15. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2017/2018. zprp.pl. [dostęp 2018-09-29].
  16. ↑ a b c Jakub Szczęsny: Mariusz Jurkiewicz – jedynak w Asobal. sportowefakty.wp.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2018-03-18].
  17. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Polsce 2002. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  18. ↑ Jedni do Pekinu, drudzy do kraju. zprp.pl, 3 sierpnia 2008. [dostęp 2018-03-18].
  19. ↑ Biało-czerwoni czwartą drużyną igrzysk w Rio. zprp.pl, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2018-03-18].
  20. ↑ a b Raport z mistrzostw świata w Chorwacji 2009. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  21. ↑ a b Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  22. ↑ a b Raport z mistrzostw świata w Szwecji 2011. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  23. ↑ Kontuzja Mariusza Jurkiewicza. Kapitan nie zagra w MŚ we Francji. zprp.pl, 8 stycznia 2017. [dostęp 2018-03-18].
  24. ↑ Jurkiewicz za Kuptela. zprp.pl, 21 stycznia 2008. [dostęp 2018-03-18].
  25. ↑ a b Raport z mistrzostw Europy w Danii 2014. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  26. ↑ Mariusz Jurkiewicz. sports-reference.com. [dostęp 2018-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-18)]. (ang.).
  27. ↑ Raport z mistrzostw świata w Hiszpanii 2013. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).
  28. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Słowenii 2004. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  29. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Norwegii 2008. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  30. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Austrii 2010. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  31. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Serbii 2012. eurohandball.com. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
Vive Kielce – kadra w sezonie 2021/2022
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2004

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2008

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2009

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2010

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2011

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2012

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2013

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2014

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2015

Skład reprezentacji Polski na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariusz_Jurkiewicz&oldid=74909244”