Oscar Otte
_(48002670836).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1993 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2011 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Peter Moraing |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
36 (27 czerwca 2022) |
| Australian Open |
2R (2022) |
| Roland Garros |
2R (2019) |
| Wimbledon |
3R (2022) |
| US Open |
4R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
161 (15 maja 2017) |
| Roland Garros |
1R (2022) |
| Wimbledon |
1R (2022) |
Oscar Otte (ur. 16 lipca 1993 w Kolonii) – niemiecki tenisista.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W cyklu ATP Tour osiągnął jeden finał turnieju w grze podwójnej. W karierze wygrał pięć singlowych oraz dwa deblowe turnieje rangi ATP Challenger Tour.
W 2018 roku podczas French Open zadebiutował w turnieju głównym imprezy wielkoszlemowej. Startując jako szczęśliwy przegrany z kwalifikacji, odpadł w pierwszej rundzie z Matteo Berrettinim.
Rok później w tym samym turnieju, startując znów jako szczęśliwy przegrany z kwalifikacji, pokonał Malika al-Dżaziriego w pierwszej rundzie. W drugiej natomiast przegrał z Rogerem Federerem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu gry pojedynczej był na 36. miejscu (27 czerwca 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 161. pozycji (15 maja 2017).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (0–1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 października 2022 | Sofia | Twarda (hala) |  Fabian Fallert
|
 Rafael Matos David Vega Hernández
|
6:3, 5:7, 8–10 |
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 18 czerwca 2017 | Lizbona | Ceglana |  Taro Daniel
|
4:6, 6:1, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 13 września 2020 | Aix-en-Provence | Ceglana | Thiago Seyboth Wild
|
6:2, 6:7(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 31 października 2021 | Ismaning | Dywanowa |  Lukáš Lacko
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 14 listopada 2021 | Ortisei | Twarda (hala) |  Maxime Cressy
|
7:6(5), 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 28 listopada 2021 | Bari | Twarda | Daniel Masur
|
7:5, 7:5 |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 13 maja 2017 | Rzym | Ceglana | Andreas Mies
|
 Kimmer Coppejans Márton Fucsovics
|
4:6, 7:6(12), 10–8 |
| Zwycięzca | 2. | 3 kwietnia 2021 | Oeiras | Ceglana | Mats Moraing
|
 Riccardo Bonadio Denis Jewsiejew
|
6:1, 6:4 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2021-04-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-04-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2021-04-27] (ang.).