Piotr Wadecki
Piotr Wadecki w 2002 roku (grupa Domo-Farm Frites) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo |
polskie |
Odznaczenia | |
Piotr Michał Wadecki (ur. 11 lutego 1973 w Elblągu) – polski kolarz szosowy. Czterokrotny mistrz Polski, olimpijczyk z Sydney (2000). Brat Adama Wadeckiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zespoły
[edytuj | edytuj kod]Karierę rozpoczął w klubie Mlexer Elbląg w 1986, następnie był zawodnikiem Floty Gdynia (1991-1992) oraz zespołów Warta Damis Szurkowski (1993), Petrochemia Płock (1994), Joko Szurkowski (1995-1996) i francuskiego Vendee (1996). W 1997 został kolarzem zawodowej grupy Mróz (1997-2000), następnie jeździł w barwach Domo-Farm Frites (2001-2002), QuickStep-Davitamon (2003), Lotto-Domo (2004) i Intel-Action (2005). Kończył karierę w CCC Polsat Polkowice w 2006, w tej grupie został następnie dyrektorem sportowym.
Mistrzostwa świata i Igrzyska Olimpijskie
[edytuj | edytuj kod]Ośmiokrotnie reprezentował Polskę na mistrzostwach świata. Wśród amatorów wystąpił w 1993, zajmując 91 m. w wyścigu szosowym ze startu wspólnego i 9 m. w wyścigu drużynowym na 100 km, oraz w 1994, zajmując 20 m. w wyścigu szosowym ze startu wspólnego. W peletonie zawodowym startował sześciokrotnie w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, zajmując kolejno miejsca 86 (1997), 17 (1999), 34 (2000), 6 (2001), 129 (2002), 44 (2005). Na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) zajął 7. miejsce w wyścigu ze startu wspólnego.
Mistrzostwa Polski
[edytuj | edytuj kod]Czterokrotnie zdobył mistrzostwo Polski (1997 i 2000 w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego, 2000 w jeździe indywidualnej na czas i 1993 w wyścigu drużynowym na 100 km).
Pozostałe wyścigi
[edytuj | edytuj kod]Pierwszym sukcesem juniorskim było zwycięstwo w Wyścigu o Puchar Prezydenta Grudziądza (1991). W swojej karierze seniorskiej wygrał Wyścig Solidarności i Olimpijczyków (1997 i 2005), Wyścig Szlakiem Grodów Piastowskich (1999 i 2000), Wyścig Pokoju (2000).
W tym ostatnim wyścigu startował siedem razy (1992 – 26. miejsce, 1993 – 11., 1994 – nie ukończył, 1998 – 3., 1999 – 34.).
W Tour de Pologne startował dziewięciokrotnie, wygrywając etapy w 1999 i 2000, a także klasyfikację punktową w 1999, a najwyższe pozycje jakie uzyskał w klasyfikacji końcowej to 2. w 2000 i 5. w 1999.
Startował także m.in. w Tour de France (2001 – 68., 2002 – 43.), Giro d’Italia (2004 – nie ukończył), Paryż-Nicea (2001 – wygrany etap i klasyfikacja górska), Tour de Suisse (2002 – 2.), Tour de Luxembourg (2003 – 2.).
Po zakończeniu kariery sportowej
[edytuj | edytuj kod]Jest absolwentem technikum samochodowego w Elblągu. 22 maja 2007 został trenerem selekcjonerem polskiej kadry kolarzy szosowych. Największymi sukcesami jego zawodników było mistrzostwo świata Michała Kwiatkowskiego w 2014 i brązowy medal Rafała Majki podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016. Zrezygnował ze swojej funkcji z dniem 1 sierpnia 2021[1]. Od 2009 był również dyrektorem sportowym ekipy CCC Polsat (później CCC Sprandi i CCC Development Team), a w latach 2019-2020 należącej do UCI WorldTeams CCC Team. Od 2023 jest dyrektorem sportowym zespołu Q36.5 Pro Cycling Team[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie (16 października 2014, za zasługi dla polskiego kolarstwa, za znaczące osiągnięcia sportowe[3][4]; ponownie 3 października 2016, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej i trenerskiej, za zasługi dla rozwoju i upowszechniania sportu[5][6])
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kolarstwo. Piotr Wadecki nie będzie już selekcjonerem reprezentacji
- ↑ Piotr Wadecki wraca do roli dyrektora sportowego
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 5.
- ↑ To podziękowanie nie tylko od prezydenta, ale od całej Polski. prezydent.pl, 20-10-2014. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1208.
- ↑ Odznaczenia państwowe dla Olimpijczyków. prezydent.pl. [dostęp 2016-10-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Wadecki na stronie www.cyclingarchives.com
- Piotr Wadecki na stronie www.sports-reference.com/olympics. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-22)].
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 314, ISBN 978-83-86320-01-1