Siwuszka ciemnobrewa
Polioptila caerulea[1] | |||
(Linnaeus, 1766) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
siwuszka ciemnobrewa | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
w sezonie lęgowym występuje przez cały rok przeloty zimowiska |
Siwuszka ciemnobrewa[4] (Polioptila caerulea) – gatunek małego ptaka z rodziny siwuszek (Polioptilidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniono kilka podgatunków P. caerulea[5][2]:
- Polioptila caerulea caerulea – południowo-wschodnia Kanada, środkowe i wschodnie USA.
- Polioptila caerulea caesiogaster – Bahamy.
- Polioptila caerulea obscura – zachodnie USA do południowej Kalifornii Dolnej (północno-zachodni Meksyk).
- Polioptila caerulea perplexa – wschodnio-środkowy Meksyk.
- Polioptila caerulea deppei – wschodni i południowo-wschodni Meksyk, Belize.
- Polioptila caerulea comiteca – środkowy Meksyk do północno-zachodniej Gwatemali.
- Polioptila caerulea nelsoni – południowy Meksyk.
- Polioptila caerulea cozumelae – wyspa Cozumel (południowo-wschodnia część Meksyku).
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 11,5–12,5 cm. Drobna, smukła sylwetka. Dziób czarny. Wierzch ciała niebieskoszary; ciemne lotki biało obrzeżone. Spód ciała jasnoszary. Ogon długi, z białymi skrajnymi sterówkami; od spodu biały; ptak często nim podryguje. U obu płci widoczna biała, wąska obrączka oczna. Samiec ma brew oraz czoło czarne.
Zasięg, środowisko
[edytuj | edytuj kod]Korony drzew w wilgotnych lasach, dębowe zadrzewienia, luźne zadrzewienia jałowcowe oraz sosnowe w środkowej i południowej części Ameryki Północnej. Zimę spędza na południu USA, w Meksyku i Ameryce Środkowej. Południowe populacje nie migrują.
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje siwuszkę ciemnobrewą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 160 milionów osobników[6]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polioptila caerulea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Blue-grey Gnatcatcher (Polioptila caerulea). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
- ↑ a b c Polioptila caerulea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Polioptilidae Baird,SF, 1858 - siwuszki - Gnatcatchers (wersja: 2020-02-27). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-15].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dapple-throats, sugarbirds, fairy-bluebirds, kinglets, Elachura, hyliotas, wrens, gnatcatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
- ↑ a b Blue-gray Gnatcatcher Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).