Le Mans FC
Pełna nazwa |
Le Mans Football Club |
---|---|
Przydomek |
Les Sang et Or (Krwiści i Złoci) |
Barwy |
żółto-czerwone |
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Adres |
Stade Omnisports Leon Bollee rue Claircigny, 72000 Le Mans |
Stadion |
MMArena |
Prezes |
Thierry Gomez |
Trener | |
Strona internetowa |
Le Mans Football Club – francuski klub piłkarski. Powstał 12 czerwca 1985 roku w wyniku fuzji dwóch klubów z Le Mans: Stade Olympique du Maine oraz Union Sportive Le Mans. Nowy klub przyjął nazwę Le Mans Union Club 72. Jednocześnie ustalono, że klub przyjmie barwy miasta, czyli żółto-czerwone. Ponieważ SOM grał w Division 3, nowy klub z natury rzeczy uzyskał prawo do gry na tym poziomie rozgrywek. W roku 2010 dokonano zmiany nazwy na obowiązującą obecnie – Le Mans Football Club. Klub zanotował osiemnaście sezonów w Division/Ligue 2 oraz sześć sezonów w Ligue 1. Ponadto był półfinalistą Pucharu Francji w roku 1999 oraz trzykrotnie (2006,2007 i 2008) półfinalistą Pucharu Ligi. Najbardziej znany piłkarz grając dla klubu to Didier Drogba.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Korzeni klubu szukać należy pod koniec XIX stulecia. W tym to bowiem czasie, a dokładnie w roku 1889 w Le Mans powstał tak zwany klub omnisport, czyli wielosekcyjny pod nazwą Union Sportive le Mans. Jednakże piłkarze pojawili się w klubie dopiero w pierwszych latach XX wieku i od początku przyjęli barwy niebiesko-białe. W roku 1910 futboliści USM startowali w rozgrywkach Mistrzostw Francji USFSA (w tym czasie rozgrywki prowadzone były przez kilka organizacji niezależnie no i co ważne - obowiązywał system: przegrywający odpada) i dotarli do 1/32, gdzie srogiej lekcji udzielili im piłkarze US Saint Servain (7:1). Potem kilka razy jeszcze usiłowali coś ugrać w tych rozgrywkach, ale z jeszcze gorszym skutkiem. Nieco lepiej zaprezentowali się w Pucharze Francji, ale już w latach dwudziestych (1920 i 1921)dochodząc do 1/32 finału. Potem nastąpił wyraźny regres. Dopiero w roku 1942, po uzyskaniu statusu klubu zawodowego, piłkarze wzięli udział w rozgrywkach tak zwanej Zony Okupacyjnej. Sezon 1944/45 przyniósł im 10 miejsce w rozgrywkach, co po zakończeniu działań wojennych dało w efekcie prawo gry w Division 2. Rok 1952, to rezygnacja z zawodowstwa i z automatu spadek z Division 2. Kilkanaście lat później, w roku 1970 USM ponownie awansował do Division 2. Tym razem grał w niej cztery sezony, potem zanotował spadek, kilka lat grał na poziomie Division 3 i kolejny spadek do Division 4.
Z kolei Stade Olympique du Maine przejął w roku 1937 sukcesje po klubie korporacyjnym opartym na firmie ubezpieczeniowej Association Sportive des Mutuelles du Mans. Barwami SOM były kolory zielony i biały. SOM dwukrotnie docierał do 1/32 Pucharu Francji: 1975 i 1985. W chwili fuzji SOM miał zagrać w Division 3.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Wicemistrzostwo Ligue 2: 2003, 2005
- Mistrzostwo DH Quest: 1961, 1965
- Puchar Gambardelli: 2004
- Półfinalista Pucharu Francji: 1998
Skład na sezon 2012/2013
[edytuj | edytuj kod]Stan na: 8 lutego 2013 r.
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Quentin Beunardeau |
2 | PO | Guy Michel Landel |
5 | OB | Abdeslam Ouaddou |
6 | OB | Khaled Adenon |
7 | NA | Hilaire Momi |
8 | PO | Frédéric Thomas (kapitan) |
9 | NA | Anthony Derouard |
10 | NA | Idrissa Sylla |
11 | PO | Massiré Kanté |
13 | PO | Fadil Sido |
14 | PO | Patrick Ekeng-Ekeng |
15 | OB | Joffrey Cuffaut |
16 | BR | Jérémie Janot |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
17 | NA | Kervens Belfort |
18 | PO | Olivier Thomert |
19 | OB | Fernander Kassai |
20 | NA | Fousseyni Cissé |
21 | OB | Mory Koné |
22 | NA | Jean-Eudes Maurice (wyp. ze Paris Saint-Germain) |
23 | PO | Ladji Zito |
24 | OB | Jason Buaillon |
25 | PO | Morgan Sanson |
28 | PO | Amara Baby (wyp. ze LB Châteauroux) |
30 | BR | Giorgi Makaridze |
33 | NA | Joseph Mendes |
35 | PO | Jiaqi Zhang |
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna klubu (fr.)