Waldemar Gawron
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Waldemar Gawron (ur. 1 grudnia 1940 w Dąbrowie Górniczej, zm. 8 stycznia 2015 w Czeladzi[1]) – polski lekkoatleta, specjalista skoku w dal.
Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie zajął 5. miejsce w finale konkursu skoku w dal wynikiem 7,73 m (zwyciężył Igor Ter-Owanesjan skokiem na odległość 8,19 m).
Gawron był mistrzem Polski w skoku w dal w 1962 i wicemistrzem w 1964. W latach 1961–1964 wystąpił w 8 meczach reprezentacji Polski, odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.
Jego rekord życiowy wynosi 7,75 m (2 września 1962 w Łodzi). Startował w klubach Włókniarz Sosnowiec i Śląsk Wrocław. Po zakończeniu kariery sportowej był działaczem lekkoatletycznym w Dąbrowie Górniczej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-15] (pol.).
