Epoka lodowcowa

Epoka lodowcowa (ang. Ice Age) – film animowany prod. USA z 2002 roku; reż. Chris Wedge i Carlos Saldanha. Autorami scenariusza są Michael J. Wilson i Michael Berg.

Wypowiedzi postaci

Diego

Gdzie jest booobaaas…? TU JEST!
- Opis: do niemowlaka.
Jeśli dacie dzieciaka mnie, nie zginiecie w zamieci. To proste.
To tylko ludzie, oni nie potrafią mówić.

Maniek

Jak zawsze niezawodny.
- Sure it’s faithful. (ang.)
- Opis: o gejzerze.
Nie jestem tłusty! To tylko futro! To dlatego jestem taki… puszysty.
- Opis: do Sida.
Jeśli w ogóle znajdziesz dziewczynę, to musisz być jej wierny i dziękować, że cię chce. Odczep się ode mnie!
- Opis: do Sida.
Wyjaśnijmy sobie coś wypłosz, dobrze? Nie ma żadnego „my”! Nigdy nie było nas! Na dodatek beze mnie nie mówiłbyś nawet „ja”!
- Opis: do Sida.
Ubaw po pachy i to za darmola.
- Opis: komentując walkę o melony.
Współczesna architektura, długo nie postoi.
- Opis: o Stonehenge.
Zajmiesz się… Nawet sobą zająć się nie umiesz!
- Opis: do Sida.

Sid

A co to? Szyszunia! Ja nie mogę, niebo w gębie! Mmm… Pycha…! (chrupie) Normalnie… (chrupie) delicje! (wsadza Carlowi szyszkę do pyska) Nie dajcie się wszyscy opchnąć! O nie, wy też jedźcie! Smakowite, nie? Bon appétit!
Dobra, burak jesteś. Ja się nim zajmę.
- Opis: do Mańka, odnośnie dziecka.
(szeptem) Jakiś wybryk natury. Czyta w myślach!
- Opis: o Diego.
Maaaanfred? Ja cię kręcę. Nie lepiej Maniek Mamuci Maniak, albo Maniek Melancholik, Maniek Marny?
- Opis: do Mańka.
Odniosę cię. Potrzebne nam to wielkie bzytkie mamucisko? Ani trochę.
- Opis: do niemowlaka.
Przetrwają najsilniejsi!!!
- Opis: wpychający Zeke do nory.
Sorry, głąby! Mały już się z wami nie bawi.
- Opis: do tygrysów szablozębny.
Wiązać się na całe życie? Szkoda takiego przystojniaka jak ja.
Kapitanie, góra lodowa!!!
- Opis: do trąby Mańka.
Wykukać coś do szamanka potrafi tylko prawdziwy bohater.
- Opis: szukając jedzenia.
Wyrwała mi włosa z nosa i mówi „kochany, jak chcesz się gzić na prawo i lewo, to chociaż wybieraj laski tej samej rasy”. Myślę se: „ooo nie, nie będzie mi ruda małpa właziła na łeb”.
Zostawili mnie! Co rok ta sama heca! Dlaczego nikt mnie nie kocha? Nikogo już nie obchodzi dola Sida leniwca! Dobra, jak nie to idę sam. (wdeptuje w kupę glyptodona) Łoooo, fuj! (do glyptodona) Ej ty, twardy, patrz, gdzie paskudzisz!

Inni

Dodo nie tuman, nie da się wytępić!
- Postać: dront Dodo

Dialogi

Makrauchenia 1: Dlaczego właściwie nazwali naszą epokę lodowcową?

Makrauchenia 2: Bo wszędzie… mamy… LÓD!

Makrauchenia 1: Hm… Ale powiało chłodem.

Sid: Kit wciskałeś?

Maniek: Tak. To był kit.

Sid: Wyrwała mi włosa z nosa i mówi „kochany, jak chcesz się gzić na prawo i lewo, to chociaż wybieraj laski tej samej rasy”. Myślę se: „ooo nie, nie będzie mi ruda małpa właziła na łeb”.

Maniek: Jeśli w ogóle znajdziesz dziewczynę, to musisz być jej wierny i dziękować, że cię chce. Odczep się ode mnie!

Sid: Wiązać się na całe życie? Szkoda takiego przystojniaka jak ja.

Diego: Ekhem… To różowe jest moje.

Sid: Konkretnie to różowe jest nasze! (spada z urwiska)

Diego: Wasze? Na moje oko dziwna z was para.

Maniek: Ono nie jest nasze!

Diego: No tak… Adoptowaliście, bo nie możecie mieć swojego.

Sid: Nie chciałbym ci zepsuć kolacji, ale pora na nas.

Diego: Kolacji? Ja to dziecko chciałem oddać jego stadu.

Sid: Akurat uważaj bo ci uwierzę.

Diego: Że niby kłamie?

Sid: Tego nie mówiłem.

Diego: Ale tak myślałeś.

Sid: (szeptem) Jakiś wybryk natury. Czyta w myślach!

Maniek: Och! Zamknął (bobas) by się wreszcie?! Zaraz mi uszy odpadną!

Diego: Mówiłem żebyście mi go dali.

Sid: (trzyma ryczącego bobasa do góry nogami) Nie przestaje ryczeć! (kładzie go na kamieniu)

Diego: Ma suchy nos. Trzeba go wylizać. Słyszałeś?

Sid: Się robi. (zaczyna go lizać)

Maniek: Hej! On ma na sobie coś dziwacznego! Którędy on wypuszcza klocka?

Sid: Ludzie są ohydni.

Maniek: Nie gadaj. Rozbierz go!

Sid: Dlaczego akurat ja?

Maniek: Bo to był twój pomysł, żeby oddać smroda, bo jesteś mały, bo cię nie lubię i ci przyłożę, jeśli się nie sprężysz!

Sid: Coś jeszcze?

Maniek: Rusz siedzenie!!!

Sid: (idzie do bobasa i go rozbiera) Paskudztwo! Znaczy: ja cię kręcę! (bierze pieluszkę bobasa, która jest czysta i udaje przed Mańkiem, że wyrzuca kupę) Uwaga, droga dla mnie!

Maniek: Gdzie leziesz?

Diego: Przestań tym machać!

Sid: O wywalę się! (podrzuca pieluszkę w górę i ląduje na głowie Mańka) Hi, hi, hi. Tam nie ma.

Bobas: (ciągle płacze)

Maniek: (uderza Sida trąbą w głowę) Przegiąłeś koleś!

Bobas: (śmieje się, potem znowu płacze)

(…)

Sid: Pewnie jest głodny.

Maniek: Może mleka?

Sid: O, bardzo chętnie.

Diego: Nie dla ciebie! Dla dziecka!

Sid: Się składa, kotek, że ja akurat nie daję mleka!

Diego: Nie pyskuj, bo jesteś za chudy w uszach.

Maniek: DOSYĆ!!! (w tle słychać echo krzyku Mańka, z krzaka wypada melon)

Sid: Żarcie! (z krzaka wychodzi Dodo i porywa melona)

Maniek: Mówił ci ktoś, że jesteś pogięty?

Sid: Super mi idzie, dam se radę! (Do siebie) Zaraz zginę…

Diego: Nic nie wiecie o tropieniu, co?

Sid: (Łamie gałąź na dwa patyki) A na co mi to? Gałęzi ani liści nie trzeba tropić.

Diego: Odeszli dwie godziny temu. Jeszcze świeże. I kierują się na północ.

Sid: (Wsadza patyki do ust, przedrzeźniając Diego) Jeszcze świeże. Kierują się na północ.

Sid: O, mniamciu! To mleczyk! Chyba ostatni w sezonie. Mmm. Mmm… MMMMM!

Frank: Carl?

Carl: Tylko spokojnie.

Frank: Zeżarł nam sałatkę!

Sid: Od dziś macie tytułować mnie Sid, Władca Płomieni.

Maniek: Ej, Władco Płomieni! Ogon ci się fajczy…

Sid: O, ja normalnie kocham tę grę! Trzy słowa, pierwsze „Tupać”! Nie, nie tak! Stępem!

Maniek: Teraz ja! Paczka!

Sid: Dobrze ci idzie! Paczka zębów i pazurów, paczka wilków, paczka…

Maniek: Niedźwiedzi!

Sid: Paczka z kłami i paczka z wąsami…

Maniek: Duża paczka!

Sid: Duża paczka, prosto z paczki, wysłać paczkę. Duża paczka ptaków! Latających ryb?

Sid: Oooo, nasza brzydka wielka kizia-mizia zostanie tutaj, biedna kizia-mizia…

Maniek: Sid, kizia-mizia nas poprowadzi.

(Wrogi uśmiech Diego)

Sid: Padam z nóg.

Maniek: To twój szałas?

Sid: Hej! Ty jesteś wielki to masz dużo drewna, a ja jestem mały…

Maniek: I masz pół patyka.

Sid: Tak ale wiesz, z pół patykiem i niezwykle kumatym mózgiem… Au! Skombinuję ogień!

Maniek: Pasjonujące.

Sid: Mój umysł weźmie górę nad mięśniami. Zobaczysz.

Diego: Sid!

Sid: No co?

Diego: Stul dziób.

Dront Dodo: Totalny ziąb zagna nas do podziemia, na wiele miliardów lat!

Maniek: Z trzema melonami?

Dront Dodo: Jak nie umiesz zadbać o swoją przyszłość, zginiesz marnie! (pozostałe dodo powtarzają za nim) Zginiesz marnie! Zginiesz marnie!

Maniek:

Sid: A tu tylko ty i ja! Dwaj przystojniacy, szukający szczęścia.

Maniek: Nie! Jeden gamoń szukający goryla, który go obroni.

Sid: Cwany jesteś, choć nie wyglądasz! No to prowadź, panie wielkoludzie. Się nazywasz...?

Maniek: Manfred.

Sid: Maaaanfred? Ja cię kręcę. Nie lepiej Maniek Mamuci Maniak, albo Maniek Melancholik, Maniek Marny?

Maniek: Ej, Diego! Przymarzłeś czy co?

Diego: To nie jest dobra droga!

Sid: O co tu biega?

Diego: U podnóża tej góry. Mieliście wpaść w zasadzkę!

Sid: Co?!

Maniek: Co to znaczy mieliście?! Wrobiłeś nas!

Diego: Nie miałem wyjścia. Kazali mi zdobyć dzieciaka, ale wy…

Maniek: Prowadziłeś nas na obiad!

Sid: Dosyć! Wywalam cię ze stada!

Zobacz też