majątek
majątek (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bogactwo, fortuna
- (1.2) praw. księg. stan posiadania
- (1.3) posiadłość ziemska
- (1.4) przen. coś bardzo cennego
- odmiana:
- (1.1,3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik majątek majątki dopełniacz majątku majątków celownik majątkowi majątkom biernik majątek majątki narzędnik majątkiem majątkami miejscownik majątku majątkach wołacz majątku majątki - (1.2,4) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik majątek dopełniacz majątku celownik majątkowi biernik majątek narzędnik majątkiem miejscownik majątku wołacz majątku
- przykłady:
- (1.2) Pieniądze, samochody, akcje… odziedziczyłeś niezły majątek.
- (1.3) W grudniu powrócili dziedzice z letniej przejażdżki i zaraz rozeszła się wieść, że chcą sprzedać majątek.[1]
- (1.4) Może mu się co zdarzyło? może go napadli?
- składnia:
- kolokacje:
- rodzinny majątek • majątek narodowy • majątek ruchomy • majątek osobisty • majątek trwały • majątek nieruchomy
- (1.2) oszacować / wycenić majątek
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- zbić majątek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wealth, fortune; (1.2) assets; (1.3) estate, property, manor
- arabski: (1.1) مال
- białoruski: (1.2) маёмасць ż; (1.3) маёнтак m
- czeski: (1.1) majetek m; (1.2) majetek m
- duński: (1.1) formue w; (1.2) formue w
- esperanto: (1.2) havaĵo
- francuski: (1.1) fortune ż; (1.4) biens m lm
- japoński: (1.1) 財産
- jidysz: (1.1) רײַכקייט ż (rajchkejt)
- niemiecki: (1.2) Vermögen n
- rosyjski: (1.1) бога́тство n, добро́ n; (1.2) состоя́ние n, со́бственность ż, иму́щество n; (1.3) име́ние n, владе́ние; (1.4) сокро́вище n, бога́тство n, состоя́ние n
- szwedzki: (1.1) gods n, förmögenhet w
- ukraiński: (1.1) майно n, маєток m; (1.3) маєток m
- wilamowski: (1.1) fyrmygia n, fermygia n; (1.2) fyrmygia n, fermygia n; (1.3) gut n, güt n, jew m, jēw m
- wolof: (1.1) alal
- źródła:
- ↑ Bolesław Prus: Placówka
- ↑ Julian Tuwim: Spóźniony słowik