Saltar para o conteúdo

August Immanuel Bekker: diferenças entre revisões

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Conteúdo apagado Conteúdo adicionado
Xqbot (discussão | contribs)
m r2.7.3) (Robô: A adicionar: da:Immanuel Bekker
m traduzindo nome/parâmetro nas citações, outros ajustes usando script
 
(Há 6 revisões intermédias de 6 utilizadores que não estão a ser apresentadas)
Linha 1: Linha 1:
[[Image:Immanuel Bekker.JPG|thumb|right|August Immanuel Bekker.]]
[[Imagem:Immanuel Bekker - Imagines philologorum.jpg|miniatura|direita|August Immanuel Bekker.]]
'''August Immanuel Bekker''' (21 de Maio de 1785 – 7 de Junho de 1871) foi um [[filologia|filólogo]] [[Antiguidade clássica|clássico]] [[Alemanha|Alemão]].
'''August Immanuel Bekker''' ([[Berlim]], {{dni|21|5|1785|si}}{{morte|7|6|1871}}) foi um [[filólogo]] [[Antiguidade clássica|clássico]] [[Alemanha|alemão]].


==Biografia==
==Biografia==
Nascido em [[Berlim]], Bekker completou sua educação clássica na [[Universidade de Halle]] orientado por [[Friedrich August Wolf]], que o considerava o seu discípulo mais promissor. Em 1810 foi nomeado professor de [[filosofia]] na [[Universidade de Berlim]]. Durante vários anos, entre 1810 e 1821, ele viajou pela [[França]], [[Itália]], [[Inglaterra]] e diversos lugares da [[Alemanha]], examinando manuscritos de obras clássicas e obtendo materiais para os seus grandes trabalhos editoriais, fundamentalmente a edição em grego de autores [[Antiguidade clássica|clássicos antigos]].
Nascido em [[Berlim]], Bekker completou sua educação clássica na [[Universidade de Halle]] orientado por [[Friedrich August Wolf]], que o considerava o seu discípulo mais promissor. Em 1810 foi nomeado professor de [[filosofia]] na [[Universidade de Berlim]]. Durante vários anos, entre 1810 e 1821, ele viajou pela [[França]], [[Itália]], [[Inglaterra]] e diversos lugares da [[Alemanha]], examinando manuscritos de obras clássicas e obtendo materiais para os seus grandes trabalhos editoriais, fundamentalmente a edição em grego de autores [[Antiguidade clássica|clássicos antigos]].


Alguns dos resultados das suas pesquisas foram publicados na ''Anecdota Graeca'' (3 vols, 1814–1821),<ref> ''Immanuelis Bekkeri, professoris Berolinensis, Anecdota Graeca''.
Alguns dos resultados das suas pesquisas foram publicados na ''Anecdota Graeca'' (3 vols, 1814–1821),<ref> ''Immanuelis Bekkeri, professoris Berolinensis, Anecdota Graeca''.
Vol. 1. Lexica Segueriana 1814 (e.g. Δικῶν ὀνόματα, pp. 181-194; Λέξεις ῥητορικαί, pp. 195-318 etc) – v. 2. Apollonii Alexandrini de coniunctionibus (p. 477) et de adverbiis (p. 527) libri. Dionysii Thracis Grammatica (p. 627). Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia (pp. 645–927). Berolini: apud G. Reimerum 1816 – v. 3. Theodosii canones (p. 975). Editoris annotatio critica (p. 1065). Indices (pp. 1299–1466). Berolini: Typis et impensis G. Reimeri 1821.</ref>,
Vol. 1. Lexica Segueriana 1814 (e.g. Δικῶν ὀνόματα, pp. 181-194; Λέξεις ῥητορικαί, pp. 195-318 etc) – v. 2. Apollonii Alexandrini de coniunctionibus (p. 477) et de adverbiis (p. 527) libri. Dionysii Thracis Grammatica (p. 627). Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia (pp. 645–927). Berolini: apud G. Reimerum 1816 – v. 3. Theodosii canones (p. 975). Editoris annotatio critica (p. 1065). Indices (pp. 1299–1466). Berolini: Typis et impensis G. Reimeri 1821.</ref>
mas os principais resultados podem ser encontrados na enorme coleção de autores [[Antiguidade clássica|clássicos]] editados por ele. Nomeando somente o seu trabalho principal, podemos citar quase a totalidade da [[literatura]] grega clássica, com excepção dos poetas trágicos e líricos. As suas edições mais famosas são as das obras de [[Platão]]
mas os principais resultados podem ser encontrados na enorme coleção de autores [[Antiguidade clássica|clássicos]] editados por ele. Nomeando somente o seu trabalho principal, podemos citar quase a totalidade da [[literatura]] grega clássica, com excepção dos poetas trágicos e líricos. As suas edições mais famosas são as das obras de [[Platão]]
<ref>Plato, ''Platonos Faidon. Platonis Phaedo. Ad codicum fidem recensuit et commentariis criticis illustravit, Immanuel Bekkerus''. Annotationibus Serrani, Stephani, Heindorfii, Wyttenbachiique, integris: adjiciuntur Forsteri, Gottleberi, Fischeri, Heusdii, Beckii, et aliorum selectae. Londini : excudebat A.J. Valpy, A.M. Sumtu Ricardi Priestley, 1825</ref><ref>Plato, ''Platonos Politeia. Platonis Respublica. Ad codicum fidem recensuit et commentariis criticis illustravit Immanuel Bekkerus. Annotationes Stephani et Astii adjiciuntur integrae, necnon Mureti et Faehsii selectae''. Londini : excudebat J. Valpy, A.M. Sumtu Richardi Priestley, 1825</ref>
<ref>Plato, ''Platonos Faidon. Platonis Phaedo. Ad codicum fidem recensuit et commentariis criticis illustravit, Immanuel Bekkerus''. Annotationibus Serrani, Stephani, Heindorfii, Wyttenbachiique, integris: adjiciuntur Forsteri, Gottleberi, Fischeri, Heusdii, Beckii, et aliorum selectae. Londini : excudebat A.J. Valpy, A.M. Sumtu Ricardi Priestley, 1825</ref><ref>Plato, ''Platonos Politeia. Platonis Respublica. Ad codicum fidem recensuit et commentariis criticis illustravit Immanuel Bekkerus. Annotationes Stephani et Astii adjiciuntur integrae, necnon Mureti et Faehsii selectae''. Londini : excudebat J. Valpy, A.M. Sumtu Richardi Priestley, 1825</ref>
(1816–1823), ''Oratores Attici''
(1816–1823), ''Oratores Attici''
<ref>''Oratores attici ex recensione Immanuelis Bekkeri''. 4 voll. 1: «Antiphon Andocides et Lysias»; 2: «Isocrates»; 3: «Isaeus Dinarchus Lycurgus Aeschines et Demades», 4 (in quattro tomi) «Demosthenes». Oxonii : e typographeo Clarendoniano, 1822-3.</ref>
<ref>''Oratores attici ex recensione Immanuelis Bekkeri''. 4 voll. 1: «Antiphon Andocides et Lysias»; 2: «Isocrates»; 3: «Isaeus Dinarchus Lycurgus Aeschines et Demades», 4 (in quattro tomi) «Demosthenes». Oxonii : e typographeo Clarendoniano, 1822-3.</ref>
(1823–1824),
(1823–1824),
[[Aristóteles]]<ref>''Aristoteles graece'', ex recognitione Immanuelis Bekkeri, 5 voll. Berolini : apud Georgium Reimerum, 1831-6</ref>
[[Aristóteles]]<ref>''Aristoteles graece'', ex recognitione Immanuelis Bekkeri, 5 voll. Berolini : apud Georgium Reimerum, 1831-6</ref>
(1831–1836), [[Aristófanes]]<ref>''Aristophanis Comoediae cum scholiis et varietate lectionis, recensuit Immanuel Bekkerus ... accedunt versio latina Deperditarum comoediarum fragmenta et index locupletissimus notaeque Brunckii et al.''. Voll. 1.-5. Londini : sumtibus Ricardi Priestley (Londini : excudebat A. J. Valpy)</ref>
(1831–1836), [[Aristófanes]]<ref>''Aristophanis Comoediae cum scholiis et varietate lectionis, recensuit Immanuel Bekkerus ... accedunt versio latina Deperditarum comoediarum fragmenta et index locupletissimus notaeque Brunckii et al.''. Voll. 1.-5. Londini : sumtibus Ricardi Priestley (Londini : excudebat A. J. Valpy)</ref>
(1829), e vinte e cinco volumes do ''[[Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae]]''. Os únicos autores latinos editados por ele foram [[Lívio]] (1829–1830) e [[Tácito]] (1831).
(1829), e vinte e cinco volumes do ''[[Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae]]''. Os únicos autores latinos editados por ele foram [[Lívio]] (1829–1830) e [[Tácito]] (1831).


Foi eleito Membro Estrangeiro Honorário da [[American Academy of Arts and Sciences]] em 1861.<ref name=AAAS>{{cite web|title=Book of Members, 1780-2010: Chapter B|url=http://www.amacad.org/publications/BookofMembers/ChapterB.pdf|publisher=American Academy of Arts and Sciences|accessdate=30 May 2011}}</ref>.
Foi eleito Membro Estrangeiro Honorário da [[American Academy of Arts and Sciences]] em 1861.<ref name=AAAS>{{citar web|título=Book of Members, 1780-2010: Chapter B|url=http://www.amacad.org/publications/BookofMembers/ChapterB.pdf|publicado=American Academy of Arts and Sciences|acessodata=30 de maio de 2011}}</ref>


Os números de página da sua edição das obras de Aristóteles foram aceitos universalmente como uma numeração padrão dessas obras para ser usada em citações, denominada ''[[Corpus aristotelicum#Numeração de Bekker|numeração de Bekker]]''.
Os números de página da sua edição das obras de Aristóteles foram aceitos universalmente como uma numeração padrão dessas obras para ser usada em citações, denominada ''[[Corpus aristotelicum#Numeração de Bekker|numeração de Bekker]]''.
Linha 30: Linha 30:
*''Aristotelis Opera edidit Academia Regia Borussica'', Berlin, 1831–1870.
*''Aristotelis Opera edidit Academia Regia Borussica'', Berlin, 1831–1870.


== Ligações externas ==
==Ligações externas==
* [http://cigales-eloquentes.over-blog.com/article-7259191.html Corpus scriptorum Historiae Byzantinae] : Ligações para os 50 volumes da collection
*[http://cigales-eloquentes.over-blog.com/article-7259191.html Corpus scriptorum Historiae Byzantinae] : Ligações para os 50 volumes da collection
* ''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera01arisrich#page/n7/mode/2up| vol. 1]
*''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera01arisrich#page/n7/mode/2up| vol. 1]
* ''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera02arisrich#page/n3/mode/2up| vol. 2]
*''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera02arisrich#page/n3/mode/2up| vol. 2]
* ''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera03arisrich#page/n5/mode/2up| vol. 3]
*''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera03arisrich#page/n5/mode/2up| vol. 3]
* ''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera04arisrich#page/n3/mode/2up| vol. 4]
*''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera04arisrich#page/n3/mode/2up| vol. 4]
* ''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera05arisrich#page/n5/mode/2up| vol. 5]
*''Aristotelis opera'' [http://www.archive.org/stream/aristotelisopera05arisrich#page/n5/mode/2up| vol. 5]


{{Commonscat|Immanuel Bekker}}


{{Controle de autoridade}}


{{DEFAULTSORT:Bekker, August Immanuel}}
[[Categoria:Filologia]]
[[Categoria:Filosofia antiga]]
[[Categoria:Membros da Academia de Ciências de Göttingen]]
[[Categoria:Filólogos da Alemanha]]
[[Categoria:Filólogos da Alemanha]]
[[Categoria:Helenistas]]
[[Categoria:Helenistas]]
[[Categoria:Filólogos]]
[[Categoria:Naturais de Berlim]]

[[da:Immanuel Bekker]]
[[de:Immanuel Bekker]]
[[en:August Immanuel Bekker]]
[[fi:August Immanuel Bekker]]
[[fr:Immanuel Bekker]]
[[is:August Immanuel Bekker]]
[[it:August Immanuel Bekker]]
[[ru:Беккер, Иммануэль]]
[[sv:Immanuel Bekker]]

Edição atual tal como às 16h17min de 16 de agosto de 2017

August Immanuel Bekker.

August Immanuel Bekker (Berlim, 21 de maio de 17857 de junho de 1871) foi um filólogo clássico alemão.

Nascido em Berlim, Bekker completou sua educação clássica na Universidade de Halle orientado por Friedrich August Wolf, que o considerava o seu discípulo mais promissor. Em 1810 foi nomeado professor de filosofia na Universidade de Berlim. Durante vários anos, entre 1810 e 1821, ele viajou pela França, Itália, Inglaterra e diversos lugares da Alemanha, examinando manuscritos de obras clássicas e obtendo materiais para os seus grandes trabalhos editoriais, fundamentalmente a edição em grego de autores clássicos antigos.

Alguns dos resultados das suas pesquisas foram publicados na Anecdota Graeca (3 vols, 1814–1821),[1] mas os principais resultados podem ser encontrados na enorme coleção de autores clássicos editados por ele. Nomeando somente o seu trabalho principal, podemos citar quase a totalidade da literatura grega clássica, com excepção dos poetas trágicos e líricos. As suas edições mais famosas são as das obras de Platão [2][3] (1816–1823), Oratores Attici [4] (1823–1824), Aristóteles[5] (1831–1836), Aristófanes[6] (1829), e vinte e cinco volumes do Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae. Os únicos autores latinos editados por ele foram Lívio (1829–1830) e Tácito (1831).

Foi eleito Membro Estrangeiro Honorário da American Academy of Arts and Sciences em 1861.[7]

Os números de página da sua edição das obras de Aristóteles foram aceitos universalmente como uma numeração padrão dessas obras para ser usada em citações, denominada numeração de Bekker.

Morreu em Berlim aos 86 anos.

Referências

  1. Immanuelis Bekkeri, professoris Berolinensis, Anecdota Graeca. Vol. 1. Lexica Segueriana 1814 (e.g. Δικῶν ὀνόματα, pp. 181-194; Λέξεις ῥητορικαί, pp. 195-318 etc) – v. 2. Apollonii Alexandrini de coniunctionibus (p. 477) et de adverbiis (p. 527) libri. Dionysii Thracis Grammatica (p. 627). Choerobosci, Diomedis, Melampodis, Porphyrii, Stephani in eam scholia (pp. 645–927). Berolini: apud G. Reimerum 1816 – v. 3. Theodosii canones (p. 975). Editoris annotatio critica (p. 1065). Indices (pp. 1299–1466). Berolini: Typis et impensis G. Reimeri 1821.
  2. Plato, Platonos Faidon. Platonis Phaedo. Ad codicum fidem recensuit et commentariis criticis illustravit, Immanuel Bekkerus. Annotationibus Serrani, Stephani, Heindorfii, Wyttenbachiique, integris: adjiciuntur Forsteri, Gottleberi, Fischeri, Heusdii, Beckii, et aliorum selectae. Londini : excudebat A.J. Valpy, A.M. Sumtu Ricardi Priestley, 1825
  3. Plato, Platonos Politeia. Platonis Respublica. Ad codicum fidem recensuit et commentariis criticis illustravit Immanuel Bekkerus. Annotationes Stephani et Astii adjiciuntur integrae, necnon Mureti et Faehsii selectae. Londini : excudebat J. Valpy, A.M. Sumtu Richardi Priestley, 1825
  4. Oratores attici ex recensione Immanuelis Bekkeri. 4 voll. 1: «Antiphon Andocides et Lysias»; 2: «Isocrates»; 3: «Isaeus Dinarchus Lycurgus Aeschines et Demades», 4 (in quattro tomi) «Demosthenes». Oxonii : e typographeo Clarendoniano, 1822-3.
  5. Aristoteles graece, ex recognitione Immanuelis Bekkeri, 5 voll. Berolini : apud Georgium Reimerum, 1831-6
  6. Aristophanis Comoediae cum scholiis et varietate lectionis, recensuit Immanuel Bekkerus ... accedunt versio latina Deperditarum comoediarum fragmenta et index locupletissimus notaeque Brunckii et al.. Voll. 1.-5. Londini : sumtibus Ricardi Priestley (Londini : excudebat A. J. Valpy)
  7. «Book of Members, 1780-2010: Chapter B» (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Consultado em 30 de maio de 2011 
  • Este artigo incorpora texto (em inglês) da Encyclopædia Britannica (11.ª edição), publicação em domínio público.
  • Apollonii Dyscoli de Pronomine liber, ed. I. Bekker, Berolini 1813.
  • Apollonii Alexandrini de Constructione Orationis libri quatuor ex rec. I. Bekkeri, Berolini 1817.
  • Aristotelis Opera edidit Academia Regia Borussica, Berlin, 1831–1870.

Ligações externas

[editar | editar código-fonte]
O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre August Immanuel Bekker