Stepa Stepanović – razlika između verzija
m robot Dodaje: pl:Stepa Stepanović |
m standardizacija odjeljka See also i kozmetika |
||
(Nije prikazano 26 međuverzija 17 korisnika) | |||
Red 1: | Red 1: | ||
{{Infobox Military Person |
|||
[[Image:Vojvoda_Stepa_Srednja.jpg|thumb|Vojvoda Stepa Stepanović]] |
|||
⚫ | |||
[[Image:VojvodaStepaStepanovic.jpg|thumb|Stepa Stepanović u vreme prvog balkanskog rata]] |
|||
|lived={{OldStyleDate|11 March|1856|28 February}} – [[29. april]] [[1929]] (starost 73) |
|||
⚫ | |||
|placeofbirth=[[Kumodraž]], [[Kneževina Srbija|Srbija]] |
|||
|placeofdeath=[[Čačak]], [[Kraljevina Jugoslavija|Kraljevina SHS]] |
|||
|image= [[Datoteka:Stepa Stepanovic.jpg|150px]] |
|||
⚫ | |||
|allegiance=[[Kneževina Srbija|Srbija]] |
|||
|serviceyears= 1874 – 1919 |
|||
|rank=[[Vojvoda (vojni čin)]] ([[Feldmaršal]]) |
|||
|commands=Srpska 2. armija |
|||
|unit= |
|||
|battles=[[Srpsko-bugarski rat]], [[Prvi balkanski rat]], [[Drugi balkanski rat]], [[Prvi svetski rat]] |
|||
|awards=[[Karađorđev krst sa zvezdom]], [[Takovski krst]] |
|||
|family= |
|||
|laterwork= |
|||
|portrayedby= |
|||
|enteredservice= |
|||
|currentlyresides= |
|||
}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | Stepa Stepanović se srpskoj vojsci priključio [[1874]]. godine kao pitomac Artiljerijske škole. Učesnik je [[srpsko-turski ratovi|srpsko-turskih ratova]] ([[1876]]-[[1878]].), kao pitomac-narednik, kasnije potporučnik. Već tada bio je zapažen kao hrabar i istrajan vojni starešina, koji je u kritičnim momentima ulazio u streljački stroj da ličnim primerom hrabri svoje vojnike, zbog čega je odlikovan Takovskim krstom s mačevima. |
||
⚫ | Stepa Stepanović se srpskoj vojsci priključio [[1874]]. godine kao pitomac Artiljerijske škole. Učesnik je [[srpsko-turski ratovi|srpsko-turskih ratova]] ([[1876]]-[[1878]].), kao pitomac-narednik, kasnije potporučnik. Već tada bio je zapažen kao hrabar i istrajan vojni starešina, koji je u kritičnim momentima ulazio u streljački stroj da ličnim primerom hrabri svoje vojnike, zbog čega je odlikovan Takovskim krstom s mačevima. |
||
⚫ | U periodu između bitaka na Slivnici i kod [[Kumanovska bitka|Kumanova]] obavljao je dužnosti komandanta [[bataljon]]a, [[puk]]a, [[brigada|brigade]] i [[divizija|divizije]] i pomoćnika načelnika Glavnog [[generalštab]]a. Dva puta bio je i [[ministar]] vojske. U tom periodu Srpska vojska je u organizacionom, stručnom, materijalnom i moralnom pogledu bila dobro pripremljena za predstojeće [[rat]]ove. U [[Prvi balkanski rat|Prvom balkanskom ratu]] ([[1912]]-[[1913]].) Stepa Stepanović je komandovao Drugom armijom, koja je sa pravca Custendil-Dupnica ugrozila desni bok turske Vardarske armije i njeno odstupanje pretvorila u panično bekstvo. |
||
⚫ | U periodu između bitaka na Slivnici i kod [[Kumanovska bitka|Kumanova]] obavljao je dužnosti komandanta [[bataljon]]a, [[puk]]a, [[brigada|brigade]] i [[divizija|divizije]] i pomoćnika načelnika Glavnog [[generalštab]]a. Dva puta bio je i [[ministar]] vojske. U tom periodu Srpska vojska je u organizacionom, stručnom, materijalnom i moralnom pogledu bila dobro pripremljena za predstojeće [[rat]]ove. U [[Prvi balkanski rat|Prvom balkanskom ratu]] ([[1912]]-[[1913]].) Stepa Stepanović je komandovao Drugom armijom, koja je sa pravca Custendil-Dupnica ugrozila desni bok turske Vardarske armije i njeno odstupanje pretvorila u panično bekstvo. |
||
⚫ | Dugotrajno ratovanje pod [[Jedren]]om, njegovo zauzimanje, kao i zarobljavanje više od 60.000 Turaka samo su neki od uspeha Druge armije i njenog komandanta. U [[Drugi balkanski rat|Drugom balkanskom ratu]], armija pod Stepinom komandom požrtvovano je branila nišavsku zonu sa utvrđenim logorom u [[Pirot]]u. Kada je počeo [[Prvi svetski rat]], kao zastupnik odsutnog načelnika Štaba Vrhovne komande [[Radomir Putnik|Radomira Putnika]], znalački je rukovodio mobilizacijom i koncentracijom Srpske vojske. Posle Putnikovog povratka u zemlju, ponovo preuzima dužnost komandanta Druge armije i sa njenim glavnim snagama izvodi marš-manevar preko Kočeljeva i |
||
⚫ | Dugotrajno ratovanje pod [[Jedren]]om, njegovo zauzimanje, kao i zarobljavanje više od 60.000 Turaka samo su neki od uspeha Druge armije i njenog komandanta. U [[Drugi balkanski rat|Drugom balkanskom ratu]], armija pod Stepinom komandom požrtvovano je branila nišavsku zonu sa utvrđenim logorom u [[Pirot]]u. Kada je počeo [[Prvi svetski rat]], kao zastupnik odsutnog načelnika Štaba Vrhovne komande [[Radomir Putnik|Radomira Putnika]], znalački je rukovodio mobilizacijom i koncentracijom Srpske vojske. Posle Putnikovog povratka u zemlju, ponovo preuzima dužnost komandanta Druge armije i sa njenim glavnim snagama izvodi marš-manevar preko Kočeljeva i Tekeriša. U strahovitom noćnom sudaru, na istočnim padinama [[Cer]]a, porazio je 21. diviziju austrougarskog 8. [[korpus]]a i praktično rešio ishod [[Cerska bitka|Cerske bitke]]. U najtežim trenucima tog sudara, nalazio se u prvim borbenim redovima divizije. Za tu savezničku pobedu nad Centralnim silama, [[29. avgust]]a [[1914]]. godine, unapređen je u čin [[vojvoda|vojvode]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
U [[Kolubarska bitka|Kolubarskoj bici]] (od [[16. novembar]] do [[15. decembar]] [[1914]].) Druga armija je na desnoj obali Kolubare najpre zaustavila neprijateljski napad, a zatim učestvovala u manevarskim poduhvatima vojvoda [[Radomir Putnik|Radomira Putnika]] i [[Živojin Mišić|Živojina Mišića]], što je dovelo do sloma austrougarske Balkanske vojske. |
U [[Kolubarska bitka|Kolubarskoj bici]] (od [[16. novembar]] do [[15. decembar]] [[1914]].) Druga armija je na desnoj obali Kolubare najpre zaustavila neprijateljski napad, a zatim učestvovala u manevarskim poduhvatima vojvoda [[Radomir Putnik|Radomira Putnika]] i [[Živojin Mišić|Živojina Mišića]], što je dovelo do sloma austrougarske Balkanske vojske. |
||
Za vreme invazije na Srbiju u [[jesen]] [[1915]]. godine, Stepina armija je, u sadejstvu sa Timočkom vojskom, osujetila pokušaj bugarske Prve armije da kroz nišavsku zonu prodre u pozadinu glavnih snaga Srpske vojske angažovane na severnom frontu protiv austrougarskih i nemačkih armija i time umnogome doprinela propadanju Makenzenovih planova o brzom okruženju i uništenju Srpske vojske. Iako je imao značajnu ulogu u reorganizaciji Srpske vojske na [[Krf]]u i njenim prvim uspesima na frontu kod Gornićeva, na [[Kajmakčalan]]u i oko [[Bitolj]]a, najveći uspeh vezan je za proboj solunskog fronta i izbacivanje [[Bugarska|Bugarske]] iz rata. Tu tešku i složenu operaciju Stepina armija izvela je na način nepoznat u dotadašnjoj istoriji ratovanja. Njene trupe su u nezadrživom naletu probile neprijateljski utvrđeni front na [[Dobro polje|Dobrom polju]] i [[Kozjak (Makedonija)| |
Za vreme invazije na Srbiju u [[jesen]] [[1915]]. godine, Stepina armija je, u sadejstvu sa Timočkom vojskom, osujetila pokušaj bugarske Prve armije da kroz nišavsku zonu prodre u pozadinu glavnih snaga Srpske vojske angažovane na severnom frontu protiv austrougarskih i nemačkih armija i time umnogome doprinela propadanju Makenzenovih planova o brzom okruženju i uništenju Srpske vojske. Iako je imao značajnu ulogu u reorganizaciji Srpske vojske na [[Krf]]u i njenim prvim uspesima na frontu kod Gornićeva, na [[Kajmakčalan]]u i oko [[Bitolj]]a, najveći uspeh vezan je za proboj solunskog fronta i izbacivanje [[Bugarska|Bugarske]] iz rata. Tu tešku i složenu operaciju Stepina armija izvela je na način nepoznat u dotadašnjoj istoriji ratovanja. Njene trupe su u nezadrživom naletu probile neprijateljski utvrđeni front na [[Dobro polje|Dobrom polju]] i [[Kozjak (Makedonija)|Kozjaku]] i u sadejstvu sa Prvom armijom i savezničkim snagama, bez predaha, gonile razbijene bugarske i nemačke trupe sve dok, [[29. septembar|29. septembra]] [[1918]]. godine, nisu prinudile Bugarsku na [[kapitulacija|kapitulaciju]] i otvorile put za konačno oslobođenje Srbije. Ta vešto izvedena operacija i prva saveznička pobeda, koju je izvojevala Srpska vojska u [[Cerska bitka|Cerskoj bici]], uvrstile su ga u red najvećih vojskovođa Prvog svetskog rata i srpske ratne istorije. |
||
Uprkos tome, slavni vojvoda i u danima trijumfalnog povratka u otadžbinu ostao je skroman, nije se otimao o titule, parade i odlikovanja. Iz vojne službe se povukao u jesen [[1919]]. godine. |
Uprkos tome, slavni vojvoda i u danima trijumfalnog povratka u otadžbinu ostao je skroman, nije se otimao o titule, parade i odlikovanja. Iz vojne službe se povukao u jesen [[1919]]. godine. |
||
== |
== Povezano == |
||
*[[Vojvoda Stepa (mesto)]] |
* [[Vojvoda Stepa (mesto)]] |
||
Koliko je meni poznato,a to znam iz pouzdanih izvora,od oca Muharema Demirovica rodjen u Dugoj Poljani 10.05.1928 g.Otac mi je umro prije dvije godine ali nam je stalno pricao o tome kako mu je njegov otac pricao da je Stepa Stepanovic ustvari Sefo Borovic iz Duge Poljane odnosno iz Brnice od oca Salka Borovica i majke Velike.Salko i Velika su imali tri sina koji su se zvali Sefo,Hodo i Demir Borovic.Demir je bio rodjeni otac mom djedu Hasimu Borovicu(otac mog oca Muharema Demirovica).Mozda vam necu moci iznijeti sve detalje ali jedno znam,da je Sefo Borovic ubivshi dva Turcina u Kosovskoj Mitrovici u jednoj kafani,koji su mu navodno opsovali Din I Iman,upucao na licu mesta.Tadasnje vlasti(taj deo Sandzaka je bio pod okupacijom Austro-Ugarske) su izdale poternicu za njim i on je bio primoran da predje granicu i prebegne za Srbiju.Secam se pricao je moj otac,da je njemu njegov otac pricao, kako su mu napunili tada Borovici pune bisage zlata(bili su dosta bogati)kad je trebao pobeci i od tada se nikada nije pojavljivao na tim prostorima.Povremeno im je slao oruzje,indirektno preko njemu poznatih kanala i stitio kad je zatrebalo.Kasnije su pleme Borovici pali u krv sa tadasnjim Ugljicima,i da se ne bi shirila krvna osveta jedni uzimaju prezime po svom djedu Hodo-Hodovici,a jedni po svom djedu,Demir-Demirovici.Podjite i raspitajte se kod Ugljica koji jos uvijek zive u naselju Goluban opstina Duga Poljana i saznajte neshto vishe o ovome.Bas bi me radovalo kad bi ste se i vi raspitali i saznali neke podatke. |
|||
Pozdrav, |
|||
== Spoljašnje veze == |
== Spoljašnje veze == |
||
*[http://www.srpsko-nasledje.co.yu/sr-c/1998/10/article-6.html Stepa Stepanović (srpsko nasleđe)] |
* [http://www.srpsko-nasledje.co.yu/sr-c/1998/10/article-6.html Stepa Stepanović (srpsko nasleđe)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080218155042/http://www.srpsko-nasledje.co.yu/sr-c/1998/10/article-6.html |date=2008-02-18 }} |
||
{{Lifetime|1856|1929|Stepanović, Stepa}} |
|||
{{Commonscat|Stepa Stepanović}} |
|||
[[Category:Istorija Srbije|Stepanović, Stepa]] |
|||
[[Category:Vojvode|Stepanović, Stepa]] |
|||
[[Category:Srpska istorija u Prvom svetskom ratu|Stepanović, Stepa]] |
|||
[[Category:Srpska istorija XIX veka|Stepanović, Stepa]] |
|||
[[Category:Vojskovođe Prvoga svetskoga rata|Stepanović, Stepa]] |
|||
⚫ | |||
[[ |
[[Kategorija:Srpski komandanti u Prvom svjetskom ratu|Stepanović, Stepa]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[ja:ステパ・ステパノヴィッチ]] |
|||
⚫ | |||
[[pl:Stepa Stepanović]] |
|||
[[ru:Степанович, Степа]] |
|||
[[sr:Степа Степановић]] |
Aktualna verzija od 18. augusta 2024. u 07:41
Stepa Stepanović | |
---|---|
11 March [S.K. 28 February] 1856 – 29. april 1929 (starost 73) | |
Stepa Stepanović | |
Mjesto rođenja | Kumodraž, Srbija |
Mjesto smrti | Čačak, Kraljevina SHS |
Pripadnost | Srbija |
Godine službe | 1874 – 1919 |
Čin | Vojvoda (vojni čin) (Feldmaršal) |
Komande | Srpska 2. armija |
Bitke/ratovi | Srpsko-bugarski rat, Prvi balkanski rat, Drugi balkanski rat, Prvi svetski rat |
Odličja | Karađorđev krst sa zvezdom, Takovski krst |
Stepa Stepanović (Kumodraž 12. mart 1856. - Čačak 27. april 1929.) je srpski vojskovođa koji se smatra jednim od najvećih junaka srpske vojne istorije.
Stepa Stepanović se srpskoj vojsci priključio 1874. godine kao pitomac Artiljerijske škole. Učesnik je srpsko-turskih ratova (1876-1878.), kao pitomac-narednik, kasnije potporučnik. Već tada bio je zapažen kao hrabar i istrajan vojni starešina, koji je u kritičnim momentima ulazio u streljački stroj da ličnim primerom hrabri svoje vojnike, zbog čega je odlikovan Takovskim krstom s mačevima.
U periodu između bitaka na Slivnici i kod Kumanova obavljao je dužnosti komandanta bataljona, puka, brigade i divizije i pomoćnika načelnika Glavnog generalštaba. Dva puta bio je i ministar vojske. U tom periodu Srpska vojska je u organizacionom, stručnom, materijalnom i moralnom pogledu bila dobro pripremljena za predstojeće ratove. U Prvom balkanskom ratu (1912-1913.) Stepa Stepanović je komandovao Drugom armijom, koja je sa pravca Custendil-Dupnica ugrozila desni bok turske Vardarske armije i njeno odstupanje pretvorila u panično bekstvo.
Dugotrajno ratovanje pod Jedrenom, njegovo zauzimanje, kao i zarobljavanje više od 60.000 Turaka samo su neki od uspeha Druge armije i njenog komandanta. U Drugom balkanskom ratu, armija pod Stepinom komandom požrtvovano je branila nišavsku zonu sa utvrđenim logorom u Pirotu. Kada je počeo Prvi svetski rat, kao zastupnik odsutnog načelnika Štaba Vrhovne komande Radomira Putnika, znalački je rukovodio mobilizacijom i koncentracijom Srpske vojske. Posle Putnikovog povratka u zemlju, ponovo preuzima dužnost komandanta Druge armije i sa njenim glavnim snagama izvodi marš-manevar preko Kočeljeva i Tekeriša. U strahovitom noćnom sudaru, na istočnim padinama Cera, porazio je 21. diviziju austrougarskog 8. korpusa i praktično rešio ishod Cerske bitke. U najtežim trenucima tog sudara, nalazio se u prvim borbenim redovima divizije. Za tu savezničku pobedu nad Centralnim silama, 29. avgusta 1914. godine, unapređen je u čin vojvode.
Njegova armija je u bici na Drini požrtvovano branila Mačvu, uspešno odbijala više koncentričnih napada nadmoćnijih austrougarskih snaga, prikovala Poćorekovu Petu armiju za obale Drine i Save i mesecima iscrpljivala i trošila njene snage.
U Kolubarskoj bici (od 16. novembar do 15. decembar 1914.) Druga armija je na desnoj obali Kolubare najpre zaustavila neprijateljski napad, a zatim učestvovala u manevarskim poduhvatima vojvoda Radomira Putnika i Živojina Mišića, što je dovelo do sloma austrougarske Balkanske vojske.
Za vreme invazije na Srbiju u jesen 1915. godine, Stepina armija je, u sadejstvu sa Timočkom vojskom, osujetila pokušaj bugarske Prve armije da kroz nišavsku zonu prodre u pozadinu glavnih snaga Srpske vojske angažovane na severnom frontu protiv austrougarskih i nemačkih armija i time umnogome doprinela propadanju Makenzenovih planova o brzom okruženju i uništenju Srpske vojske. Iako je imao značajnu ulogu u reorganizaciji Srpske vojske na Krfu i njenim prvim uspesima na frontu kod Gornićeva, na Kajmakčalanu i oko Bitolja, najveći uspeh vezan je za proboj solunskog fronta i izbacivanje Bugarske iz rata. Tu tešku i složenu operaciju Stepina armija izvela je na način nepoznat u dotadašnjoj istoriji ratovanja. Njene trupe su u nezadrživom naletu probile neprijateljski utvrđeni front na Dobrom polju i Kozjaku i u sadejstvu sa Prvom armijom i savezničkim snagama, bez predaha, gonile razbijene bugarske i nemačke trupe sve dok, 29. septembra 1918. godine, nisu prinudile Bugarsku na kapitulaciju i otvorile put za konačno oslobođenje Srbije. Ta vešto izvedena operacija i prva saveznička pobeda, koju je izvojevala Srpska vojska u Cerskoj bici, uvrstile su ga u red najvećih vojskovođa Prvog svetskog rata i srpske ratne istorije.
Uprkos tome, slavni vojvoda i u danima trijumfalnog povratka u otadžbinu ostao je skroman, nije se otimao o titule, parade i odlikovanja. Iz vojne službe se povukao u jesen 1919. godine.
- Stepa Stepanović (srpsko nasleđe) Arhivirano 2008-02-18 na Wayback Machine-u