Kvint Mucije Scevola Pontifeks
Kvint Mucije Scevola Pontifeks (lat: Quintus Mucius Scaevola Pontifex, ? - 82. god. pre Hrista) je istaknuti rimski političar i pravnik iz perioda kasne Republike. Bio je konzul i učitelj prava mnogim poznatim Rimljanima svoga doba uključujući Cicerona.
Bio je sin Publija Mucija Scevole, konzula i svećenika. Političku je karijeru započeo 106. pne. kao tribun, potom kao edil 104. pne. da bi godine 95. pne. bio izabran za konzula. Zajedno sa svojim kolegom Lucijem Licinijem Krasom je u Senatu progurao zakon Lex Licinia Mucia, kojim je zapriječeno davanje državljanstva određenim kategorijama rimskih podanika - Latinima i "Italijanima". Taj se zakon smatra jednim od uzroka izbijanja Savezničkog rata.
Nakon konzulstva je imenovan guvernerom rimske Azije, gdje se istakao svojom čestitošću, borbom protiv korupcije te izdao ukaz u postupanju koji će postati svojevrsni priručnik za sve buduće guvernere. Zahvalni podanici su ustanovili praznik (dies Mucia) njemu u čast.
Nakon što se vratio u Rim imenovan je za pontifex maximusa. U burnim godinama eskalacije sukoba optimata i populara nastojao je biti neutralan, ali je na sebe navukao neprijateljstvo pristaša Gaja Marija. Godine 86. pne. je na njega pokušan atentat. Drugi put su na njega ubice nasrnule nakon Marijeve smrti 82. pne. Scevola se pokušao sakriti u Vestalskom hramu, ali su ga tamo svejedno sustigli, ubili i njegovo tijelo bacili u Tibar. S obzirom da je ubijen u hramu, odnosno postao prvi ubijeni pontifex maximus u rimskoj historiji, taj je događaj simbolizirao nestanak svih dotadašnjih tradicija i običaja koji su Rimskoj Republici davali legitimitet.
Scevola je bio oženjen dva puta, a obje supruge su mu se zvale Licinija. Prva je bila poznata po izuzetnoj ljepoti te mu je rodila kći Muciju Terciju, poznatu kao suprugu Pompeja Velikog. Od nje se razveo zbog preljuba.
Najznačajnije Scevolino delo je Libri iuris civilis u kojem je prvi put izložen sistematski prikaz civilnog prava. Objavio je i značajnu zbirku definicija pravnih pojmova Liber singularis definitionum. Iako je ona izgubljena, citirana je kao autoritet u znamenitim Pandektama.
| Prethodi: Gaius Cassius Longinus i Gnaeus Domitius Ahenobarbus |
Konzul Rimske Republike zajedno sa Lucijem Licinijem Krasom 95. pne. |
Slijedi: Gaius Coelius Caldus i Lucius Domitius Ahenobarbus |