Prijeđi na sadržaj

Ivan Radović

Izvor: Wikipedija

Ivan Radović (Vršac, 22. jun 1894Beograd, 14. avgust 1973) je bio srpski slikar, likovni kritičar, dopisni član SANU.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Završio je Učiteljsku školu u Somboru. Slikarstvo je učio na Akademiji u Budimpešti od 1917. do 1919.

Radi studija umetnosti 1921. godine putovao je u Minhen, Prag i Veneciju, a boravio je u Pragu i Parizu.

U Beograd se doselio 1927. godine. Bavi se pedagoškim radom u školi u Staništu, Učiteljskoj i Višoj devojačkoj školi u Somboru. Jedno vreme je bio profesor Umetničke škole u Beogradu.

Prvi put izlagao 1922. godine u Beogradu. Pripadao je grupama „Slobodni“, „Oblik“ i „Šestorica“. Bio je član ULUS-a.

Postao je dopisni član SANU 1970. godine.

Uspešno se bavio tenisom. Bio je pravak Jugoslavije 1929. godine. Te godine je igrao u Dejvis kupu protiv Grčke.

Njegov brat je bio sveštenik i fotograf Milorad Radović (1892-1934).

Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Slikarstvo

[uredi | uredi kod]

Slikarski opus Ivana Radovića je veliki i po broju radova (slika, crteža i akvarela), ali i po značaju i mestu u srpskoj umetnosti dvadesetog veka. Kritičari i istoričari moderne umetnosti primetili su u njegovom radu kretanje od tradicionalizma do avangarde, od ustaljenih puteva savremenosti njegovog vremena do izleta u naivizam i koloristički ekspresionizam koji je bio najkarakterističniji za srpsku umetnost tog perioda. Nije se ustručavao ni da se upusti u eksperimente sa apstraktnim izrazom, posebno tokom prve polovine treće decenije. U osnovnom, njegov slikarki put se kretao od ranog perioda konstruktivizma i postkubizma, preko neoklasicizma i neoprimitivizma srednjeg perida do romantizma i poetskog realizma koji je obeležio kraj ovog samosvojnog stvaralaštva. I tematski se Radovićevo slikarstvo kretalo u širokom rasponu od pejsaža, enterijera i žanrscena do portreta i aktova. Zbog ovakvog svojevrsnog spajanja i preplitanja stilskih karakteristika i tematskih sadržaja, slikartsvo Ivana Radovića postavljeno je u najznačajnijim istorijskim pregledima na jedno od najistaknutijih mesta u srpskoj slikarskoj umetnosti epohe modernizma.

Samostalne izložbe

[uredi | uredi kod]

Posthumne izložbe

Bibliografija (izbor)

[uredi | uredi kod]

Nagrade

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  • Domumentacije Muzeja savremene umetnosti, Beograd
  • 1971 Retrospektivna izložba, monografija, Galerija SANU, Beograd
  • 1989 Ivan Radović, monografija, Akademija umetnosti, Matica srpska, Novi Sad