Prijeđi na sadržaj

Contes immoraux

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Nemoralne priče)
Contes immoraux
RežijaWalerian Borowczyk
ProducentAnatole Dauman
Scenario
sinopsis: André Pieyre de Mandiargues
UlogeLise Danvers
Paloma Picasso
Charlotte Alexandra
Fabrice Luchini
Florence Bellamy
Pascale Christophe
MuzikaMaurice Le Roux
Fotografija
MontažaWalerian Borowczyk
DistribucijaArgos Films
Datum(i) premijere
28. 8. 1974 (1974-08-28)
Trajanje105 min.
Zemlja Francuska
Jezikfrancuski

Contes immoraux (sh. Nemoralne priče) je francuski erotski omnibus film snimljen 1974. godine u režiji Waleriana Borowczyka, kome je to predstavljao cjelovečernji režijski debi. Sastoji se od četiri priče, okvirno temeljene na djelima erotske književnosti ili historijskim ličnostima i događajima, a u kojima se, na za tadašnje standarde prilično eksplicitan način, prikazuju razni oblici alternativne ili "pomaknute" seksualnosti. Borowczyk, koji je dotada snimao isključivo kratke filmove, nastojao je od njih stvoriti cjelinu; isprva je planirao snimiti pet priča, ali je posljednja od njih sljedeće godine postala njegov prvi "pravi" cjelovečernji film pod naslovom La Bête. Film je prilikom distribucije koristio kolaps dotadašnjih cenzorskih standarda u Francuskoj i postigao je vrlo dobar komercijalni uspjeh, iako bitno zasjenjen žanrovski srodnim filmom Emmanuenelle. Uspjehu filma je pomogao i angažman Palome Picasso, kćeri znamenitog slikara Pabla Picassa, kome je taj nastup bio najuspješniji u kratkoj glumačkoj karijeri.

Zaplet

[uredi | uredi kod]

Film počinje citatom iz La Rochefoucauldovih Maksima: "Ljubav, koliko god bila zadovoljavajuća, još više zadovaljava načinima na koje se ispoljava nego sama po sebi."

Četiri epizode od kojih se film sastoji:

La Marée (sh. Plima) se temelji na priči iz zbirke Mascarets nadrealističkog pisca André Pieyre de Mandiargues i opisuje kako 20-godišnji mladić svoju 16-godišnju rođaku, koristeći razliku u godinama, dovodi na normandijsku plažu i uspješno je nagovori da mu napravi felacio.

Thérèse philosophe (sh. Tereza filozofkinja), je inspirirana istoimenim erotskim romanom markiza d'Argensa iz 18. vijeka; radnja se događa 1890. godine i prikazuje kako mladu djevojku njena tetka zbog "grešnog" ponašanja za kaznu zatvori u šupu, ali kako ona i tamo pronalazi način da zadovolji vlastitu požudu uz pomoć krastavca.

Erzsebet Bathory se temelji na događajima vezanim za istoimenu mađarsku plemkinju (čiji lik tumači Paloma Picasso); radnja prikazuje kako uz pomoć paža (za koga se kasnije ispostavi da je djevojka prerušena u muškarca) prikuplja mlade djevojke iz sela pod svojom vlašću te zajedno sa njima organizira lezbijsku orgiju, nakon koje će ih ubiti kako bi se mogla kupati u njihovoj krvi u nastojanju da ostane vječno mlada.

Lucrezia Borgia se događa 1498. godine i prikazuje kako Lurezia Borgia zajedno sa svojim mužem Giovannijem Sforzom dolazi u posjet ocu, papi Aleksandru VI, te koristi priliku da se zajedno sa njim i bratom Cesareom upusti u incestuoznu vezu.

Uloge

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]