bril

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök
Den utskrivbara versionen stöds inte längre och kanske innehåller renderingsfel. Uppdatera din webbläsares bokmärken och använd standardutskriftsfunktionen istället.

Afrikaans

Substantiv

bril (plural: brille, diminutiv: brilletjie)

  1. (par) glasögon, två linser avsedda att bäras framför ögonen för att korrigera synfel

Frisiska

Substantiv

Böjningar av bril  Singular Plural
utrum
Nominativ bril brillen

bril u

  1. (par) glasögon, två linser avsedda att bäras framför ögonen för att korrigera synfel
    Besläktade ord: brilje, brilledoaze, brilleglês, brillekoker, brillemontuer, briltsje
    Sammansättningar: dûkbril, knypbril, laskbril, lêsbril, sinnebril, sniebril, stofbril, ûlebril
  2. toalettsits
    Synonymer: húskebril

Nederländska

Substantiv

Böjningar av bril  Singular Plural
maskulinum
Nominativ bril brillen

bril

  1. (par) glasögon, två linser avsedda att bäras framför ögonen för att korrigera synfel