மொங்கோலிய எழுத்துமுறை

இலக்கிய நய அல்லது பாரம்பரிய மொங்கோலிய எழுத்துமுறை (மொங்கோலிய எழுத்துமுறையில்: ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠪᠢᠴᠢᠭ மங்யோல் பிசிக்; மங்கோலிய சிரில்லிக்கில்: Монгол бичиг மங்கோல் பிசிக்) என்பது மொங்கோலிய மொழிக்காக முதன்முதலில் உருவாக்கப்பட்ட எழுத்துமுறையாகும். இது ஹுடும் மங்கோல் பிசிக் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. 1946ல் சிரில்லிக் எழுத்துமுறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட வரை இதுவே பயன்பாட்டில் இருந்தது. இது பழைய உய்குர் எழுத்துமுறையில் இருந்து உருவாக்கப்பட்டது.^[1] இந்த எழுத்துமுறை ஒயிரடு மற்றும் மஞ்சூ மொழிகளுக்கும் பயன்படுத்தப்பட்டது. இம்முறை மொங்கோலியம், சிபே மற்றும் ஆய்வுரீதியாக எவங்கி மொழிகளை எழுத சீனாவின் உள் மங்கோலியா மற்றும் பிற பகுதிகளில் இன்றும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

எழுத்துக்கள்

மங்கோலிய எழுத்தில் "மங்கோல்" எழுதப்பட்டுள்ளது: 1.பாரம்பரியம், 2.மடிக்கப்பட்டது, 3. பக்ஸ்-பா, 4. டோடோ, 5.மஞ்சூ, 6.சோயோம்போ, 7. கிடைமட்டம், 8. சிரில்லிக்

உள் மங்கோலியாவின் தலைநகரான கோகோட்டில் ஒரு கே.எப்.சி., சீன, மங்கோலிய மற்றும் ஆங்கில மொழிகளில் ஒரு மும்மொழி பெயர்ப் பலகையுடன்

உதாரணங்கள்

செங்கிஸ் கான் என்பது மங்கோலிய எழுத்துமுறையில்

மங்கோலிய மக்கள் குடியரசு

உசாத்துணை

↑ Campbell, George L. (1997). Handbook of Scripts and Alphabets (in ஆங்கிலம்). Psychology Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780415183444.

வெளி இணைப்புகள்

[1] Campbell, George L. (1997). Handbook of Scripts and Alphabets (in ஆங்கிலம்). Psychology Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780415183444.

[1]