டி. என். இராமச்சந்திரன்
டி. என். இராமச்சந்திரன் (T.N. Ramachandran) (1901 - 1973) இந்தியக் கலை வரலாற்றாளர், தொல்லியலாளர் மற்றும் சமசுகிருத மொழி அறிஞர் ஆவார்.
யோகா மற்றும் சமசுகிருத மொழி அறிஞரான நாராயணன் – விசாலாட்சி தம்பதியரின் மகனாவர். பல தனிக் கட்டுரைகளை எழுதிய இராமச்சந்திரன், புதுதில்லி தேசிய அருங்காட்சியகத்தின் காப்பாளராகவும், பின்னர் இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகத்தின் தலைமை இயக்குனராகவும் பணியாற்றியவர்.
விருதுகள்
இராமச்சந்திரன் 1964ல் பத்மபூசண் விருது பெற்றவர்.
பணிகள் & படைப்புகள்
அகழாய்வுகள்
டி. என். இராமச்சந்திரன் தனது அகழாய்வில் கண்டுபிடித்த முக்கிய தொல்லியல் களங்களில் சில:
- புத்த சிற்பங்கள், கோலி கிராமம், குண்டூர் மாவட்டம்
- நாகப்பட்டினம் மற்றும் பிற இடங்களின் புத்தரின் வெண்கலச் சிற்பங்கள்
- திருப்பருத்திகுன்றம் மற்றும் அதன் சமணக் கோயில், சமணக் காஞ்சி [1]
- தேம்பெரா ஓவியங்கள், சீதாபின்ஜி (Sitabhinji) கேந்துஜர் மாவட்டம், ஒடியா
நூல்கள்
- History of Buddhism in the Tamil Kingdoms of South India
- The Three Main Styles of Temple Architecture Recognised by Silpa Sastras (F. H. Gravely and T. N. Ramachandran), 1934
- Catalogue of Hindu Metal Images in the Government Museum, Madras (T. N. Ramachandran and F.H Gravely), 1932