จังหวัดสายบุรี ถูกยุบเลิกตามประกาศเรื่อง ยุบรวมท้องที่บางมณฑลและบางจังหวัด จังหวัดสายบุรีถูกยุบรวมเข้ากับจังหวัดปัตตานี ยกเว้น อำเภอบาเจาะถูกผนวกเข้ากับจังหวัดนราธิวาส ประกาศในราชกิจจานุเบกษาวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2474 เล่มที่ 48 หน้าที่ 576 กล่าวคือ ในอดีต 7 หัวเมืองถูกขีดเส้นแบ่งอีกครั้งเป็น 4 จังหวัดคือ จ.ยะลา จ.ปัตตานี จ.ระแงะ และ จ.สายบุรี และต่อมาก็มาก็ถูกเปลี่ยนแปลงจากส่วนกลางเพื่อง่ายต่อการปกครองประชาชนในพื้นที่ที่มีประชากรมุสลิมจำนวนมากโดยลดสถานะของ จ.สายบุรี เป็นอำเภอสายบุรี โดยมีการตัดแบ่งออกเป็น 2 ส่วน โดยใช้เขตของสะพานกอตอ เป็นเส้นแบ่ง ส่วนล่างที่เป็นต้นไทร บาเจาะและยี่งอ ให้อยู่ในเขตปกครองของจังหวัดนราธิวาส อีกส่วนที่อยู่ตอนบนคือ อ.สายบุรี กะพ้อ ไม้แก่น ให้ควบรวมเป็นของจังหวัดปัตตานีแทนอีกการเปลี่ยนแปลงหนึ่งคือปรับลดสถานนะจากจังหวัดระแงะเป็นอำเภอระแงะและย้ายที่ทำการจังหวัดระแงะไปตั้งเป็นจังหวัดใหม่แถวริมแม่น้ำบางนราและเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น จ.นราธิวาส ดังนั้นอำเภอระแงะจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของ จ.นราธิวาส ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

จังหวัดสายบุรี
จังหวัด
พ.ศ. 2428 – 2475
ยุคทางประวัติศาสตร์รัตนโกสินทร์
• ก่อตั้ง
พ.ศ. 2428
• ยุบเลิก
1 เมษายน พ.ศ. 2475
ถัดไป
จังหวัดปัตตานี
จังหวัดนราธิวาส
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ ไทย

เขตการปกครอง

แก้

เขตการปกครองของจังหวัดสายบุรีในอดีตมี 2 อำเภอ และ 1 กิ่งอำเภอ รวมเนื้อที่ 499.12 ตร.กม. ซึ่งรายชื่อดังต่อไปนี้สะกดชื่อตามราชกิจจานุเบกษา ฉบับวันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2460 ได้แก่[1]

  1. อำเภอเมืองสายบุรี (อำเภอตะลุบัน)
  2. อำเภอจำปากอ (อำเภอบาเระเหนือ)
  3. ตำบลเตราะบอน (กิ่งอำเภอกะลาพอ)

อ้างอิงตตา

แก้
  1. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 34 (0 ก): 34–52. 29 เมษายน 2460. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-07. สืบค้นเมื่อ 2010-10-01.