ภาษาปะหล่อง
ภาษาปะหล่อง หรือ Ta'ang (พม่า: ပလောင်ဘာသာ) มีอีกชื่อว่า De'ang (จีน: 德昂語; พม่า: တအာင်းဘာသာ) เป็นกลุ่มภาษาย่อยในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกที่มีผู้พูดมากกว่าครึ่งล้านคนในประเทศพม่า (รัฐฉาน) และประเทศเพื่อนบ้าน ชาวปะหล่องแบ่งออกเป็น Palé (Ruching), Rumai และ Shwe และแต่ละกลุ่มมีภาษาเป็นของตนเอง[2][3]
ภาษาปะหล่อง | |
---|---|
De'ang, Ta'ang ပလောင်ဘာသာ, တအောင်းဘာသာ | |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศพม่า, ประเทศจีน, ประเทศไทย |
ชาติพันธุ์ | ชาวปะหล่อง |
จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (ประมาณ 560,000 คน อ้างถึง1982–??)[1] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรเอเชียติก
|
ระบบการเขียน | อักษรพม่า, อักษรไทใต้คง |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | มีหลากหลาย:pll – Shwepce – Ruchingrbb – Rumai |
จำนวนผู้พูดยังไม่เป็นที่แน่ชัด โดยมีผู้พูดในกลุ่มชน Shwe 150,000 คนใน ค.ศ. 1982, Ruching (Palé) 272,000 คนใน ค.ศ. 2000 และ Rumai 139,000 คนที่ไม่ทราบวันที่บันทึก[1] แผนที่ชุดภาษาใกล้สูญของโลกของยูเนสโกจัดให้ภาษาปะหล่องอยู่ในกลุ่มภาษาที่ "ใกล้สูญขั้นรุนแรง"[4][5]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 Shwe ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
Ruching ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
Rumai ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก) - ↑ Waddington, Ray (2003). "The Palaung". The Peoples of the World Foundation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 3 May 2012.
- ↑ Klose, Albrecht (2001). Sprachen der Welt Ein weltweiter Index der Sprachfamilien, Einzelsprachen und Dialekte, mit Angabe der Synonyma und fremdsprachigen Äquivalente / Languages of the World: A Multi-lingual Concordance of Languages, Dialects, and Language-families (2nd rev. and enl. ed.). München: K.G. Saur. p. 403. ISBN 3-598-11404-4.
- ↑ "UNESCO Interactive Atlas of the World's Languages in Danger". United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-06-03.
- ↑ Moseley, Christopher (2010). Atlas of the World's Languages in Danger (ภาษาอังกฤษ). United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. ISBN 978-92-3-104096-2.
ข้อมูล
แก้- Shintani, Tadahiko (2008). The Palaung language: the comparative lexicon of its southern dialects (ภาษาอังกฤษ). Tokyo: Research Institute for Languages and Cultures of Asia and Africa (ILCAA). ISBN 9784863370135.