ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระรามาธิบดี (เจ้าพระยาจันท์)"
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) ในราชพงษาวดาร ไม่ได้กล่าวถึงสนม |
ล →top: แทนที่ {lang-??} ด้วย {langx|??} |
||
| (ไม่แสดง 2 รุ่นระหว่างกลางโดยผู้ใช้ 2 คน) | |||
| บรรทัด 12: | บรรทัด 12: | ||
}} |
}} |
||
'''สมเด็จพระราชโองการพระรามาธิบดี''' ({{ |
'''สมเด็จพระราชโองการพระรามาธิบดี''' ({{langx|km|រាមាធិបតីទី១}}) มีพระนามเดิมว่า '''เจ้าพระยาจันท์''' ({{langx|km|ពញាចន្}}) หรือพระนามหลังเข้ารีตว่า '''อิบราฮิม''' ([[อักษรยาวี|ยาวี]]: {{lang|ms|سلطان إبراهيم}}) เป็นพระมหากษัตริย์กัมพูชาเพียงพระองค์เดียวที่นับถือ[[ศาสนาอิสลาม]] |
||
สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 แห่งกัมพูชาเสด็จพระราชสมภพเมื่อปี พ.ศ. 2157 เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ในสมเด็จ[[พระไชยเชษฐาที่ 2]] ประสูติแต่นักนางบุษบา [[บาทบริจาริกา]][[ชาวลาว]]<ref>''ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา'', หน้า 100</ref> และทรงเป็นอนุชาของ[[พระศรีธรรมราชาที่ 2]] และ[[พระองค์ทองราชา]] มีตำแหน่งเดิมเป็นเจ้าพระยาจันท์ ตำแหน่งพระอุปราชในรัชกาลสมเด็จพระองค์ทองราชาผู้เป็นพระเชษฐา พระองค์ขึ้นครองราชย์เมื่อ พ.ศ. 2184 โดยการยึดพระราชอำนาจจาก[[พระปทุมราชาที่ 1]] และจับ[[พระอุไทย]]ผู้เป็นมหาอุปโยราช(ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์)และพระปทุมราชาที่ 1 สำเร็จโทษขณะเสด็จออกไปล่าสัตว์ที่ชายป่าเมืองอุดง ต่อมาหลังจากครองราชย์แล้วสองปี พระองค์เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลามเมื่อ พ.ศ. 2186<ref>''ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา'', หน้า 104</ref> ทำให้มีผู้ต่อต้านพระองค์มาก อีกทั้งในรัชกาลของพระองค์ยังมีความขัดแย้งกับพ่อค้าชาวฮอลันดา |
สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 แห่งกัมพูชาเสด็จพระราชสมภพเมื่อปี พ.ศ. 2157 เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ในสมเด็จ[[พระไชยเชษฐาที่ 2]] ประสูติแต่นักนางบุษบา [[บาทบริจาริกา]][[ชาวลาว]]<ref>''ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา'', หน้า 100</ref> และทรงเป็นอนุชาของ[[พระศรีธรรมราชาที่ 2]] และ[[พระองค์ทองราชา]] มีตำแหน่งเดิมเป็นเจ้าพระยาจันท์ ตำแหน่งพระอุปราชในรัชกาลสมเด็จพระองค์ทองราชาผู้เป็นพระเชษฐา พระองค์ขึ้นครองราชย์เมื่อ พ.ศ. 2184 โดยการยึดพระราชอำนาจจาก[[พระปทุมราชาที่ 1]] และจับ[[พระอุไทย]]ผู้เป็นมหาอุปโยราช(ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์)และพระปทุมราชาที่ 1 สำเร็จโทษขณะเสด็จออกไปล่าสัตว์ที่ชายป่าเมืองอุดง ต่อมาหลังจากครองราชย์แล้วสองปี พระองค์เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลามเมื่อ พ.ศ. 2186<ref>''ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา'', หน้า 104</ref> ทำให้มีผู้ต่อต้านพระองค์มาก อีกทั้งในรัชกาลของพระองค์ยังมีความขัดแย้งกับพ่อค้าชาวฮอลันดา |
||
| บรรทัด 30: | บรรทัด 30: | ||
[[หมวดหมู่:บุคคลจากศาสนาพุทธที่เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม]] |
[[หมวดหมู่:บุคคลจากศาสนาพุทธที่เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม]] |
||
[[หมวดหมู่:ชาวกัมพูชาเชื้อสายลาว]] |
[[หมวดหมู่:ชาวกัมพูชาเชื้อสายลาว]] |
||
[[หมวดหมู่:มุสลิมชาวกัมพูชา]] |
|||
[[หมวดหมู่:เจ้าแผ่นดินที่ถูกปลดจากราชบัลลังก์]] |
|||
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 22:00, 7 พฤศจิกายน 2567
| สมเด็จพระรามาธิบดี (เจ้าพระยาจันท์) | |
|---|---|
| พระมหากษัตริย์กัมพูชา | |
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1642 - 1658 |
| ก่อนหน้า | พระปทุมราชาที่ 1 (นักองค์โนน) |
| ถัดไป | พระบรมราชาที่ 8 (นักองค์สูร) |
| สวรรคต | ค.ศ. 1658 |
| ราชวงศ์ | ตรอซ็อกผแอม |
| พระราชบิดา | พระไชยเชษฐาที่ 2 |
| พระราชมารดา | นักนางบุษบา |
| ศาสนา | อิสลาม (เดิมศาสนาพุทธ) |
สมเด็จพระราชโองการพระรามาธิบดี (เขมร: រាមាធិបតីទី១) มีพระนามเดิมว่า เจ้าพระยาจันท์ (เขมร: ពញាចន្) หรือพระนามหลังเข้ารีตว่า อิบราฮิม (ยาวี: سلطان إبراهيم) เป็นพระมหากษัตริย์กัมพูชาเพียงพระองค์เดียวที่นับถือศาสนาอิสลาม
สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 แห่งกัมพูชาเสด็จพระราชสมภพเมื่อปี พ.ศ. 2157 เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ในสมเด็จพระไชยเชษฐาที่ 2 ประสูติแต่นักนางบุษบา บาทบริจาริกาชาวลาว[1] และทรงเป็นอนุชาของพระศรีธรรมราชาที่ 2 และพระองค์ทองราชา มีตำแหน่งเดิมเป็นเจ้าพระยาจันท์ ตำแหน่งพระอุปราชในรัชกาลสมเด็จพระองค์ทองราชาผู้เป็นพระเชษฐา พระองค์ขึ้นครองราชย์เมื่อ พ.ศ. 2184 โดยการยึดพระราชอำนาจจากพระปทุมราชาที่ 1 และจับพระอุไทยผู้เป็นมหาอุปโยราช(ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์)และพระปทุมราชาที่ 1 สำเร็จโทษขณะเสด็จออกไปล่าสัตว์ที่ชายป่าเมืองอุดง ต่อมาหลังจากครองราชย์แล้วสองปี พระองค์เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลามเมื่อ พ.ศ. 2186[2] ทำให้มีผู้ต่อต้านพระองค์มาก อีกทั้งในรัชกาลของพระองค์ยังมีความขัดแย้งกับพ่อค้าชาวฮอลันดา
ต่อมาในปี พ.ศ. 2201 นักองค์สูร (พระบรมราชาที่ 8) โอรสพระองค์หนึ่งของพระอุไทย พระมหาอุปโยราชและอนุชาต่างมารดาของพระปทุมราชาที่ 1 ประสูติแต่นักนางโมม หรือมม พระมารดาชาวเวียดนามได้นำกองทัพจากเวียดนามมาโจมตีเพื่อล้มล้างราชบัลลังก์ของสมเด็จพระรามาธิบดี (จันท์) กองทัพเวียดนามเป็นฝ่ายชนะ จับพระรามาธิบดีใส่กรงไปเวียดนาม [3] พระองค์ถูกขังอยู่ที่ตังเกี๋ย ได้รับความทุกข์โทมนัสอย่างแสนสาหัสจนพระวรกายกายไม่อาจทนได้เสด็จสวรรคตในปี พ.ศ. 2202 สิริพระชนม์มายุ 44 พรรษา อยู่ในราชสมบัติ 16 ปี จากนั้นนักองค์สูรจึงขึ้นครองราชย์เป็นสมเด็จพระบรมราชาที่ 8 แห่งกัมพูชา [4]
อ้างอิง
[แก้]- เชิงอรรถ
- ↑ ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา, หน้า 100
- ↑ ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา, หน้า 104
- ↑ Achille Dauphin-Meunier Histoire du Cambodge Presses universitaires de France, Paris 1968 Que sais-je ? n° 916.
- ↑ Phoeun Mak, Dharma Po « La première intervention militaire vietnamienne au Cambodge (1658-1659) » dans: Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient, tome 73, 1984, p. 285-318.
- บรรณานุกรม
- เรืองเดชอนันต์ (ทองดี ธนรัชต์), พันตรี หลวง. ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา. กรุงเทพฯ : ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ (2006), 2563. 336 หน้า. ISBN 978-616-514-668-5
