คณะเบเนดิกติน

นักบุญเบเนดิกต์เขียนโดยฟราแอนเจลิโค ที่วัดซานมาร์โค (San Marco) ที่เมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี

คณะนักบุญเบเนดิกต์ (ภาษาอังกฤษ: Order of Saint Benedict;ภาษาละติน: Ordo Sancti Benedicti) หรือที่มักเรียกกันว่า คณะเบเนดิกติน (ค.ศ. 480 - ค.ศ. 547) เป็นคณะนักบวชคาทอลิก ซึ่งตั้งชื่อตามนักบุญเบเนดิกต์แห่งเนอร์เซีย เป็นระบบสำนักสงฆ์สำหรับทั้งนักบวชชายและหญิง ที่สมาชิกมาอยู่ร่วมกันและปฏิบัติตาม “วินัยของนักบุญเบเนดิกต์” (Rule of St Benedict)

ประวัติ

หลังจากที่เบเนดิกต์ได้บำเพ็ญพรต สวดภาวนา อ่านพระคัมภีร์ และอดอาหาร ได้ระยะหนึ่งก็มีผู้ศรัทธาหลายคนสนใจขอร่วมบำเพ็ญตามแนวทางของท่าน เบเนดิกต์จึงได้ก่อตั้งอารามขึ้น 12 แห่ง แต่ละแห่งมีนักพรต 12 คน มีอธิการ (Abbot) เป็นหัวหน้าอาราม อธิการแต่ละคนขึ้นตรงต่อเบเนดิกต์ซึ่งขณะนั้นท่านมีอายุได้เพียง 25 ปีเท่านั้น ต่อมามีบาทหลวงคนหนึ่งในโบสถ์ใกล้อารามเกิดริษยาจึงหาทางแกล้งท่านต่างๆนาๆ จนท่านต้องย้ายไปบำเพ็ญพรตที่ภูเขากัสซีโน (Cassino) พร้อมกับศิษย์จำนวนหนึ่ง ท่านสถานที่นี้ท่านได้ตราวินัยของเบเนดิกต์ขึ้นเพื่อเป็นระเบียบและแนวทางของผู้ที่จะดำเนินชีวิตเป็นนักพรต (monk)

ต่อมานักบวชในคณะได้หันไปทำงานด้านเผยแผ่ศาสนา (Mission) ด้วยและประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี เช่น นักบุญแพทริคมิชชันนารีของไอร์แลนด์ นักบุญโคลัมบานุสมิชชันนาีรีของฝรั่งเศส นักบุญออกัสตินแห่งแคนเตอร์บรีมิชชันนารีของอังกฤษ เป็นต้น ทำให้คณะเบเนดิกตินเริ่มหันมาพัฒนาความสามารถด้านการศึกษาด้วย มีการบวชเป็นบาทหลวง มีการตั้งห้องสมุด พิมพ์หนังสือ เพื่อใช้ค้นคว้าและเผยแพร่ในการประกาศศาสนาด้วย

ดูเพิ่ม

• นิกายโรมันคาทอลิก
• นิกายของคริสต์ศาสนา

แหล่งข้อมูลอื่น

• The Benedictine Order (ลัทธิเบ็นนาดิคติน) โดย Catholic Encyclopedia