การนมัสการของโหราจารย์

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

การชื่นชมของแมไจ (ภาษาอังกฤษ: Adoration of the Magi) เป็นชื่อที่ใช้ในหัวข้อการวาดภาพหนึ่งในชุดการประสูติของพระเยซู ซึ่งเป็นภาพของ “ปราชญ์” สามคนในรูปของกษัตริย์สามองค์ เดินทางตามดาวแห่งเบ็ธเลเฮ็ม (star of Bethlehem) จนกระทั่งพบพระบุตร เมื่อพบแล้วก็มอบของขวัญที่เป็น ทอง, ยางสนที่มีกลิ่นหอม (frankincense) และ น้ำมันหอม (myrrh) และถวายการสักการะ ในปฏิทินศาสนาเหตุการณ์นี้ฉลองกันทางตะวันตกในวันฉลองเทศกาลอีพิพฟานี (Epiphany) ซึ่งเป็นวันฉลองการมาปรากฏตัวของพระเจ้าในรูปร่างมนุษย์ -- พระเยซู ทุกวันที่ 6 มกราคม ทางนิกายอีสเติร์นออร์โธด็อกซ์ฉลองวันเดียวกับวันประสูติของพระเยซูในวันที่ 25 ธันวาคม การขยายความจากคำบรรยายเพียงสั้นๆ เกี่ยวกับแมไจในพระวรสารนักบุญแม็ทธิว 2:1-11 เป็นการแสดงว่าการประสูติของพระเยซูเป็นที่ยอมรับตั้งแต่ประสูติในฐานะกษัตริย์แห่งโลก

วิวัฒนาการของศิลปะ

การชื่นชมของแมไจแรกที่ปรากฏเป็นภาพของแมไจที่แต่งกายด้วยกางเกงแบบเปอร์เซียและหมวกแบบฟรีเจียน (Phrygian) เดินเรียงกันยื่นของขวัญไปข้างหน้า เป็นภาพที่มีลักษณะคล้ายภาพเขียนในสมัยโบราณที่ผู้แทนจากประเทศอาณานิคมนำของขวัญมาถวายแสดงความสวามิภักดิ์ต่อผู้มีอำนาจ โดยเฉพาะภาพจากวัฒนธรรมของเมดิเตอร์เรเนียน ภาพเขียนลักษณะนี้พบเป็นครั้งแรกในภาพเขียนภายในสุสานรังผึ้ง (catacomb) และภาพแกะนูนบนโลงหินจากคริสต์ศตวรรษที่ 4 แมไจมาเริ่มสวมมงกุฏเป็นครั้งแรกราวคริสต์ศตวรรษที่ 10 ในศิลปะตะวันตกเป็นส่วนใหญ่ เครื่องแต่งตัวที่ออกไปทางตะวันออกก็เปลี่ยนมาเป็นตะวันตก ^[1] ต่อมาในสมัยไบแซนไทน์แมไจสวมหมวกแบบ pill-box ความสำคัญของหมวกก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ สมัยก่อนหน้านั้นแมไจทั้งสามคนมักจะมีอายุไล่ๆ กัน แต่พอมาถึงสมัยหลังการวาดเป็นชายสามวัยก็เริ่มเป็นที่นิยมกัน ตัวอย่างที่งดงามจะเห็นได้ที่ด้านหน้ามหาวิหารออร์เวียตโตในประเทศอิตาลี

ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 12 ก็เริ่มการใช้แมไจเป็นสัญลักษณ์ของผู้มาจากสามทิศของโลกที่รู้จักกันในสมัยนั้น: บาลทาซาร์ (Balthasar) จะเป็นชนชั้นทั่วไปของแอฟริกาหรือมัวร์ และคาสปาร์ (Caspar) จะเป็นภาพของมีลักษณะของผู้ที่มาจากตะวันออกหรือแต่งตัวอย่างผู้ที่มาจากทางตะวันออก

ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14 เป็นต้นมาแมไจก็มีผู้ติดตามเป็นขบวน ของขวัญก็มักจะเป็นเครื่องทองฝีมือดี และเครื่องแต่งตัวก็หรูหราขึ้น^[1] พอมาถึงคริสต์ศตวรรษที่ 15 ก็กลายมาเป็นงานที่เป็นการแสดงฝีมือของผู้สร้างงานศิลปะเพราะเป็นฉากที่มีองค์ประกอบที่ค่อนข้างซับซ้อนทั้งวัสดุและส่วนประกอบ ที่ประกอบด้วยกลุ่มชนที่รวมทั้งม้าและอูฐ และสิ่งต่างๆ เช่นไหม ขนสัตว์ เครื่องประดับ และทอง ของกษัตริย์ ที่ตัดกับฉากหลังเป็นป่า หรือโรงนา, พระเยซูนอนบนฟาง, และ เสื้อผ้าที่หยาบของโจเซฟและเด็กเลี้ยงแกะ

ในฉากการชื่นชมของแมไจมักจะมีสัตว์หลายชนิด: วัว และ ลา จากฉากประสูติ และม้า อูฐ สุนัข และเหยี่ยวของแมไจและผู้ติดตาม และบางที่ก็มีสัตว์อื่นเช่น นกเกาะอยู่บนโรงนา จากคริสต์ศตวรรษที่ 15 เป็นต้นมา ฉากการชื่นชมของแมไจมักจะรวมกับฉากฉากการชื่นชมของเด็กเลี้ยงแกะ จากพระวรสารนักบุญลูค 2:8-20 ทำให้มีคนและสัตว์เพิ่มขึ้น ในการวางองค์ประกอบของภาพเช่นบานพับภาพ จิตรกรอาจจะแยกฉากการชื่นชมของแมไจและการชื่นชมของเด็กเลี้ยงแกะจากกันโดยมีฉากการประสูติของพระเยซูเชื่อมตรงกลาง

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 G Schiller, Iconography of Christian Art, Vol. I,1971 (English trans from German), Lund Humphries, London, pp100-114 & figs 245-298, ISBN 853312702